Հրաչյա Միրզոյանը ծնվել է 1940 թվականի մարտի 13-ին, նախկին Նոյեմբերյանի շրջանի Դոստլու (այժմ՝ Բարեկամավան։ 1958 -1963 թվականներին սովորել և ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը, 1963-1966 թվականներին՝ Երևանի պետական համալսարանի ասպիրանտուրան։ 1989-2000 թվականներին եղել է Երևանի պետական համալսարանի փիլիսոփայության պատմության ամբիոնի վարիչ, 1998-2004 թվականներին՝ Երևանի պետական համալսարանի փիլիսոփայության, սոցիոլոգիայի և հոգեբանության և 2004-2009 թվականներին՝ Երևանի պետական համալսարան փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետների դեկան[2]։ 1994-1997 թվականներին աշխատել է Երուսաղեմի ժառանգավորաց վարժարանում և Ընծայարանում, 1997-2003 թվականներին՝ Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում։ 1992 թվականից «Բանբեր Երևանի համալսարանի» քառամսյա գիտական հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է։ 2011 թվականից ՀՀ ԲՈՀ-ի մասնագիտական խորհրդի նախագահ է։ Մի շարք մենագրությունների և բազմաթիվ գիտական հոդվածների հեղինակ է[3]։
Լերմոնտով Միխայիլ։ Ընտիր երկեր երկու հատորով։ Հատոր առաջին։ Բանաստեղծություններ, պոեմներ.- Երևան։ Հայպետհրատ, 1941.- XX, 260, 1 չհ. էջ․- Որոշ ստեղծագործություններ։