Հրանտ Թոխատյան
![]() | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | հունվարի 10, 1958 (65 տարեկան) |
Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Վ․ Բրյուսովի անվան պետական համալսարան |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() |
Մասնագիտություն | դերասան, կինոպրոդյուսեր, հնչյունավորող, կատակերգու և հեռուստատեսային դերասան |
Ամուսին(ներ) | Լուիզա Ներսիսյան և Իրինա Դանիելյան |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Հրանտ Արամի Թոխատյան (հունվարի 10, 1958, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասան, մշակութային գործիչ, 1995 թվականից «Շարմ Հոլդինգ» ՍՊԸ տնօրենն է։ ՀՀ ժողովրդական արտիստ (2015 թ.)[1]:
Ընտանիքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հրանտ Թոխատյանը ծնվել է Արամ և Եվգենյա Թոխատյանների ընտանիքում։ Հայրը մասնագիտությամբ 1-ին դասի ավտոմեխանիկ էր, ավտոռալլիստ, իսկ մայրը՝ անտառային տնտեսության ինժեներ։ Նախկին ամուսնություններից Թոխատյանն ունի երկու որդի։ Ներկայիս կինը Երևանի կամերային թատրոնի դերասանուհի Լուիզա Ներսիսյանն է։ Նրանք ունեն մեկ դուստր։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1976 – 1981 թթ. սովորել է Երևանի Վալերի Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական ինստիտուտի ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետում։ Ավարտելուց հետո որպես ռուսաց լեզվի և գրականության ուսուցիչ աշխատել է Օշականում։
1976 թվականին հրավիրվել է Կամերային թատրոն, որտեղ և աշխատել է 15 տարի։ 1991 թ. Ռուբեն Ջաղինյանի և Կարեն Ղազարյանի հետ համատեղ հիմնադրել է «ՇԱՐՄ» ընկերությունը, որի տնօրենն է առ այսօր։
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1976 թվականին հրավիրվել է Երևանի Կամերային թատրոն, որտեղ և աշխատել է 15 տարի։ 1980-ականներին աշխատել է Օշականի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան միջնակարգ դպրոցում որպես ռուսաց լեզվի ուսուցիչ։ 1991 թ. Ռուբեն Ջաղինյանի և Կարեն Ղազարյանի հետ համատեղ հիմնադրել է «ՇԱՐՄ» ընկերությունը, որի տնօրենն է առ այսօր։ 2013-2016 թթ․ ՀՀԿ խմբակցությունից եղել է Երևանի ավագանու անդամ։
Հրանտ Թոխատյանը ներկայումս ակտիվորեն հանդես է գալիս կինոյում և թատերական ներկայացումներում՝ համագործակցելով հայ, ռուս, ինչպես նաև օտարերկրացի ռեժիսորների, պրոդյուսերների, թատերական գործիչների և կինոընկերությունների հետ։ Թոխատյանը բուռն գործունեություն է ծավալում ոչ միայն հայրենիքում, այլև Ռուսաստանում։ Զուգահեռաբար դերասանը մասնակցում է նաև բարեգործական և հայրենանվեր նախագծերին, որոնց թվում են «Նվիրի'ր կյանք» բարեգործական հիմնադրամի լայնածավալ ակցիան, «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի կողմից կազմակերպվող ամենամյա մարաթոնը, ինչպես նաև Հայկ Մարությանի և Վազգեն Ասատրյանի հետ միասին նախաձեռնած ճանապարհաշինական աշխատանքները Արցախի Մարտակերտի շրջանի Հաթերք սահմանամերձ գյուղում և այլն։ Հրանտ Թոխատյանը ակտիվորեն մասնակցում է երկրի հասարակական կյանքին, Երևանի շենք-շինությունների պահպանությանն ուղղված նախաձեռնության անդամ է։ Իսկ երեխաների նկատմամբ ունեցած սիրով պայմանավորված է Թոխատյանի առաջնահերթ նպատակը՝ Երևանում ստեղծել մանկական թատրոն։
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Մեր պապերի քայլերգը», գեղարվեստական կինոնկար (1981 թ.)
- «Կամոյի մենախոսությունը», գեղարվեստական կինոնկար (Մոսկվա) (1987 թ.)
- «Մեր բակը», գեղարվեստական կինոնկար (1996 թ.)
- «Մեր բակը 2», գեղարվեստական կինոնկար (1998 թ.)
- «Քանի դեռ կամ», վավերագրական ֆիլմ (2000 թ.)
- «Բանդա», կատակերգական սկետչեր (2000 թ.)
- «Մեր այբբենարանը», մանկական ուսուցողական ֆիլմաշար (2000-2006 թթ.)
- «Իմ մեծ հայկական հարսանիքը», գեղարվեստական կինոնկար («Մոսֆիլմ» կինոստուդիա) (2004 թ.)
- «Հայկական տարբերակ», հեռուստածրագիր, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2005-2006 թթ.)
- «Մեր բակը 3», գեղարվեստական կինոնկար (2005 թ.)
- «100 տարբերակ», հեռուստախաղ, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2006-2007 թթ.)
- «Մեծ պատմություն փոքր քաղաքում», գեղարվեստական կինոնկար (2006 թ.)
- «Երկու աստղ», հեռուստաշոու, Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2007 թ.)
- «Մեր այբբենարանը», հեռուստածրագիր, Արմենիա հեռուստաընկերություն (2009 թ.)
- «Տաքսի «Էլի լավ ա»», գեղարվեստական կինոնկար (2009 թ.)
- «Մեր բակը», հեռուստասերիալ, Արմենիա հեռուստաընկերություն (2010 թ.)
- «Կորած մոլորվածը Հայաստանում», գեղարվեստական կինոնկար (2012 թ.)
- «Անահիտ», անիմացիոն մուլտֆիլմ (2014 թ.)
- «Օլիմպիկոս», անիմացիոն մուլտֆիլմ (2020 թ.)
- «Մեր բակը» 25 տարի անց, գեղարվեստական կինոնկար (2021 թ.)
Աշխատանք Ռուսաստանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայկական ռադիո», հեռուստածրագիր, СТС հեռուստաալիք (2002 թ.)
- «Պապ-005», գեղարվեստական կինոնկար (2013 թ.)
- «Վերջին Մոհիկյանը», հեռուստասերիալ, СТС հեռուստաալիք (2013-2015 թթ.)
- «Առանց սահմանների», գեղարվեստական կինոնկար (2015 թ.)
- «Հրաշքների աշխարհ», գեղարվեստական կինոնկար (2016 թ.)
- «Երկրաշարժ», գեղարվեստական կինոնկար (2016 թ.)
- «Ամեն ինչ տղամարդկանց մասին» գեղարվեստական կինոնկար (2016 թ.)
- «Հարձակում», հեռուստասերիալ, Ռուսական Առաջին հեռուստաալիք (2016 թ.)
- «Ռեյդ», հեռուստասերիալ, Ռուսական Առաջին հեռուստաալիք (2017-2021 թթ.)
- «Իվանովս-Իվանովս» հեռուստասերիալ, СТС հեռուստաալիք (2017-2021 թթ.)
- «Ինչպես ես դարձա ռուս», գեղարվեստական կինոնկար (2019 թ.)
- «Ռոբո», գեղարվեստական կինոնկար (2019 թ.)
- «Ցտեսություն, Ամերիկա», գեղարվեստական կինոնկար (2020 թ.)
Թատերական ներկայացումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Գայլը և յոթ ուլիկները, կամ մեկ անգամ ևս այծերի մասին» (1977 թ.)
- «Նազար, Նազար մինչև վերջ» (1977 թ.)[2]
- «Կառավարական համերգ» (1977 թ.)
- «Պարոնայք, ամեն ինչ կործանվում է, բայց դեռ կարելի է ապրել և զվարճանալ» (1978 թ.)
- «Երևանյան օրերի խրոնիկա» (1980 թ.)
- «Հերոսիմա» (1983 թ.)
- «Համլետ» (1983 թ.)
- «Հայք» (1989 թ.)
- «Կաբարե» (1990 թ.)
- «Խաթաբալադա» (1996 թ.)
- «Mea Culpa - Իմ մեղքը» (2002 թ.)[3]
- «Օպերա, օպերա» (2008 թ.)[4]
- «Ժանգոտ բանալին» (2009 թ.)[5]
- «Դոն Ժուան Ավիա» (2009 թ.)[6]
- «Դոն Ժուանները Մարսելում» (2010 թ.)
Մասնակցությունը փառատոներին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Միջազգային երիտասարդական փառատոն (1985 թ.)
- Միջազգային թատերական փառատոն (Նանտ, Ֆրանսիա) (1989 թ.)
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1985 թ. Երիտասարդության և ուսանողության համաշխարհային փառատոնի դափնեկիր
- 1989 թ. Le Theatre Դյու Մոնդ Միջազգային թատերական փառատոնի 2-րդ մրցանակ
- Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության նախագահի պատվոգիր
- Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության պաշտպանության նախարարի պատվոգիր
- 2002 թ Եգիպտոսի մանկական զվարճալի ֆիլմերի փառատոնի պատվավոր դիպլոմ
- 2006 թ Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստի կոչում[7]
- 2008 թ Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարարության «Անդրանիկ Օզանյան» մեդալ
- 2009 թ «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշան
- 2010 թ Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարարության «Վազգեն Սարգսյան» մեդալ
- 2015 թ. Հայաստանի Հանրապետության ժողովրդական արտիստի կոչում
- 2015 թ. ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանի կողմից շնորհված Երախտագիտության մեդալ “Հայաստան” համահայկական հիմնադրամի միջոցառումների կազմակերպման գործում ունեցած ավանդի համար
- 2016 թ. “Կարմիր Բերետներ 5165” ռազմահայրենասիրական համահայկական կազմակերպության կողմից շնորհված պատվոգիր
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հ. Ա. ԹՈԽԱՏՅԱՆԻՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԱՐՏԻՍՏԻ ՊԱՏՎԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄ ՇՆՈՐՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
- ↑ «Նազար, Նազար մինչև վերջ» ներկայացման մասին «168 Ժամ» շաբաթաթերթում
- ↑ «Mea Culpa - Իմ մեղքը»(չաշխատող հղում)
- ↑ «Օպերա, օպերա» ներկայացման մասին «Առավոտ» օրաթերթում(չաշխատող հղում)
- ↑ ««Ժանգոտ բանալին» ներկայացման մասին «Թերթ.am» կայքում»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-04-18-ին։ Վերցված է 2011-07-06
- ↑ ««Դոն Ժուան Ավիա»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 21-ին։ Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 6
- ↑ «Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր արտիստ»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հուլիսի 10-ին։ Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 6
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
- Հունվարի 10 ծնունդներ
- 1958 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Երևան քաղաքում ծնվածներ
- ԵՊԼՀ շրջանավարտներ
- Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշանի ասպետներ
- ՀՀ ժողովրդական արտիստներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Դերասաններ այբբենական կարգով
- Հայ դերասաններ
- Հայ մշակութային գործիչներ
- Հեռուստատեսային դերասաններ
- Հնչյունավորողներ
- Երևանի քաղաքային խորհրդի պատգամավորներ
- Խորհրդային դերասաններ
- ՀՀ վաստակավոր արտիստներ