Հռիփսիմե Սրապյան
| Հռիփսիմե Կարապետի Սրապյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1928 դեկտեմբերի 28 |
| Ծննդավայր | Բուրգաս  Բուլղարիա |
| Մահացել է | ապրիլի 10, 2013 (տարիքը 84) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստաթատերական ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ, լեզվաբան, իտալերենի մասնագետ |
| Աշխատանք | ԵՊՀ Ռոմանա-գերմանական ֆակուլտետ, իտալերենի մասնագետ |
| Աշխատավայր | Երևանի պետական համալսարան |
| Ամուսին | Մամիկոն Մանուկյան |
| Ծնողներ | Կարապետ Սրապյան Մանիկ Սրապյան |
| Պարգևներ և մրցանակներ | Իտալիայի մեդալ Իտալիայի պատվավոր քաղաքացի |
| Երեխաներ | Դիանա Մանուկյան Գայանե Մանուկյան |
Հռիփսիմե Կարապետի Սրապյան (դեկտեմբերի 28, 1928, Բուրգաս, Բուլղարիա - ապրիլի 10, 2013, Երևան, Հայաստան), հայ մանկավարժ, լեզվաբան, իտալերենի մասնագետ։ Պրոֆեսոր։
ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ Մամիկոն Մանուկյանի կինը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հռիփսիմե Սրապյանը ծնվել է 1928 թվականին Բուլղարիայի Բուրգաս քաղաքում Կարապետ և Մանիկ Սրապյանների ընտանիքում։ 1946 թվականին ծնողների հետ հայրենադարձել է։ Սովորել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի դերասանական բաժնում։ Ավարտելուց հետո որպես դերասանուհի աշխատել է Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնում։
Մանկավարժական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1961-2004 թվականներին մանկավարժական գործունեություն է ծավալել Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում, որպես իտալերեն լեզվի սկսնակ դասախոս (1961), 2004 թվականին թոշակավորվել է նույն բուհից որպես պրոֆեսոր։ 1962-2003 թվականներին միաժամանակ իտալերեն է դասավանդել Երևանի պետական համալսարանում, եղել է Ռոմանա-գերմանական ֆակուլտետի իտալերենի դասախոս, դոցենտ, իտալերենի ամբիոնի վարիչ։
Հեղինակ է 13 գիտական աշխատությունների, որոնց թվում խիստ արժեքավոր է հայերենով իտալերենի առաջին դասագիրքը[1]։
Մանկավարժական գործունեության ընթացքում աշխատանք է ծավալել իտալերենի դասախոսներ և թարգմանիչներ պատրաստելու գործում, կազմակերպել է իտալացի դասական ու ժամանակակից դրամատուրգների պիեսներից հատվածների բեմադրություններ, որտեղ խոսքով, երգ-երաժշտությամբ հանդես են եկել վերոհիշյալ հաստատությունների ուսանողները։
Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պարգևատրվել է բազմաթիվ պատվոգրերով, այդ թվում ԵՊՀ-ի 80-ամյակի կապակցությամբ բարեխիղճ և երկարատև աշխատանքի համար պարգևատրումը, ԵՊՀ-ի ռոմանա-գերմանական բանասիրության ֆակուլտետի 10-ամյակի կապակցությամբ մանկավարժական և կրթական բեղմնավոր աշխատանքի համար պարգևատրումը և այլն։
Հայաստանում իտալերենի խթանման և հսկայական ներդրումների համար 2002 թվականին Իտալիայի կառավարությունը՝ որպես Հայաստանում Իտալերենի հիմնադիր, նրան պարգևատրել է հատուկ շքանշանով, շնորհելով նաև Իտալիայի պատվավոր քաղաքացու բարձր կոչումը։ Շքանշանը հանձնել է Հայաստանում Իտալիայի արտակարգ և լիազոր դեսպան Պարոն Տրաբալցան[2]։
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Իտալերենի դասագիրք - 1974 թ.:
- Տնային ընթերցանության ձեռնարկ - 1978 թ.:
- Մեթոդական ուղեցույց - 1979 թ.:
- Իտալերեն-Հայերեն բառարան -1982 թ.:
- Իտալերենի դասագիրք - 1985 թ.:
- Լրագրային տեքստերի ձեռնարկ - 1987 թ.:
- Օտար լեզվի ուսուցման մի քանի հարց - հոդված - 1989 թ.:
- Քերականական վարժությունների ձեռնարկ - 1991 թ.:
- Լեզվագիտական բառարան-Իտալերեն - Հայերեն լեզվաբանական տերմինների բառարան, Խմբագրություն/իտալո-ֆրանկո-հայկական զրուցարանի իտալական մասը - 1989 թ.:
- Թարգմանություններ իտալերենից հայերեն, հեղինակներ՝ Ջանի Ռոդարի, Ալբերտո Մորավիա, Սերաո Մատիլդա և այլն - 1965 թ., 1984 թ.:
- Երկրագիտության ձեռնարկ - 2000-2001 թթ.:
- Իտալերեն - Հայերեն համառոտ բառարան (12000 բառ)- 2002-2003 թթ.:
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Վարսիկ Գրիգորյան, «Մամիկոն Մանուկյան» մենագրություն, Երևան, 2007։