Հովհաննես Մամիկոնյան

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մամիկոնյան (այլ կիրառումներ)

Հովհաննես Մամիկոնյան
Ծնվել է	փետրվարի 20, 1907(1907-02-20) Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հոկտեմբերի 30, 1970(1970-10-30) (63 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	գրականագետ և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Երևանի պետական համալսարան, Սովետական Հայաստան և ՀՀ ԳԱԱ գրականության ինստիտուտ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Ալմա մատեր	Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 2 դպրոց, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետ (1932) և Սանկտ Պետերբուրգի մշակույթի պետական ինստիտուտ
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներին	հայերեն
Պարգևներ	և Հայկական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Հովհաննես Լևոնի Մամիկոնյան (փետրվարի 20, 1907(1907-02-20), Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 30, 1970(1970-10-30), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ գրականագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1965), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1938 թվականից։

Կենսագրություն

Ծնվել է Ղարաքիլիսա (այժմ՝ Վանաձոր) քաղաքում։ Մանկուց զրկվել է ծնողներից։ 1921-1923 թթ. աշխատել է որպես ցրիչ։ 1928 թվականին ավարտել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան միջնակարգ դպրոցը։ 1928-1929 թթ. որպես ուսուցիչ աշխատել է ԼՂԻՄ Մարտունու շրջանի Քերթ գյուղում։ 1932 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի պատմագրական ֆակուլտետը (այդ բաժինն այն ժամանակ վերածվել էր Երևանի մանկավարժական ինստիտուտի)։ 1933-1936 թթ. սովորել է Լենինգրադի արվեստաբանության ինստիտուտի արևմտաեվրոպական գրականության բաժնի ասպիրանտուրայում։ 1936-1949 թթ. դասախոսել է Երևանի պետական համալսարանում, միաժամանակ 1937-1941 թթ. եղել է համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի դեկանը։

1940 թվականին Թբիլիսիի համալսարանում «Հումորը և սատիրան Հոֆմանի ստեղծագործություններում» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ 1941-1948 թթ. եղել է «Սովետական Հայաստան» օրաթերթի խմբագիրը։ 1948-1951 թվականներին աշխատել է ՀԿԿ Կենտկոմում որպես պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչ։ 1953-1954 թթ. եղել է ՀԽՍՀ ԳԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի տնօրենը, 1953-1957 թթ.՝ Երևանի համալսարանի ժուռնալիստիկայի ամբիոնի վարիչը, 1957 թվականից՝ արտասահմանյան գրականության ամբիոնի վարիչը։ Միաժամանակ, 1957-1962 թթ. աշխատել է որպես համալսարանի ռոմանո-գերմանական լեզուների ու գրականության ֆակուլտետի դեկան։ ԽՄԿԿ անդամ 1940 թվականից։

1967 թվականին «Մարդը և նրա կերպարը գրականության մեջ» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների դոկտորի աստիճան։

Պարգևներ

• Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշան
• «Պատվո նշան» շքանշան

Երկերի մատենագրություն

• Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Վաղարշապատ, 1933, 110 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Վաղարշապատ, 1935, 56 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Երևան, Հայտնարկոոպի տպարան, 1936, 59 էջ։
• Ֆրիդրիխ Շիլլեր, Երևան, Պետհրատ, 1937, 30 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 1, Երևան, Պետհրատ, 1939, 130 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 2, Երևան, Պետհրատ, 1940, 60 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 3, Երևան, Պետհրատ, 1940, 80 էջ։
• Սերվանտեսի կյանքը և ստեղծագործությունը, Երևան, Պետհրատ, 1940, 34 էջ։
• Ֆաշիզմը կուլտուրայի թշնամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1942, 34 էջ։
• Ֆաշիզմը կուլտուրայի թշնամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1943, 34 էջ։
• Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1945, 372 էջ։
• Սովետական գրականության բոլշևիկյան դաստիարակության համար, Երևան, Հայպետհրատ, 1949, 274 էջ։
• Արտասահմանյան գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 740 էջ։
• Արտասահմանյան գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1961, 806 էջ։
• Մարդը և նրա կերպարը գրականության մեջ, Երևան, «Հայաստան», 1966, 514 էջ։