Հոբարթի կամուրջ

Հոբարթի կամուրջ;
Երկիր	Ավստրալիա
Տեղանք	Թասմանիա
Տեսակ	ուղղահայաց բարձրացվող կամուրջ, գոյություն չունեցող շենք կամ կառույց և ճանապարհային կամուրջ
Հատում է	Դերվենտ
Բացման տարեթիվ	դեկտեմբերի 22, 1943

Հոբարթի կամուրջ (անգլ.՝ Hobart Bridge), լողացող կամար կամուրջ, որը հատում է Դերվենտ գետը` միանալով Ավստրալիայի Թասմանիա նահանգի Հոբարթ քաղաքի արևելյան և արևմտյան ափերին։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոբարթի մոտ Դերվենտ գետի երկու ափերը միացնող կամրջի ծրագրերը թվագրվում են 1832 թվականին։ Միայն 1943 թվականին ավարտվել է առաջին՝ Հոբարթի լողացող կամուրջը և վերելակների տարածությունը։ Կամուրջը բացվել է երթևեկության համար 1943 թվականի դեկտեմբերի 22-ին և վճարների գանձումը շարունակվել է մինչև 1948 թվականի դեկտեմբերի 31-ի կեսգիշերը։

Դրա բացվելուց կարճ ժամանակ անց ուժեղ փոթորիկ է սկսվել և վնասեց կամրջի մի մասը, և նման դեպքերը կանխելու համար կամուրջը խարսխվել է գետի մեջտեղում և ամրացման մալուխներ են ավելացվել` կառույցը կարծրացնելու համար։ Այս փոփոխությունները ավարտելուց հետո կամրջի կյանքի տևողությունը գնահատվել է 21 տարի։ Այն փակվել է 1964 թվականի օգոստոսի 17-ին։

Կամուրջը ավելի լավ կապ ուներ արևելյան և արևմտյան ափերի միջև, հետևաբար, արևելյան ափի զարգացումն արագացել է և 1950-ականների կեսերին այնքան խիտ է դարձել, որ լողացող կամուրջն այլևս չի կարողացել հաղթահարել դրա վրայով անցնող երթևեկության ծավալը։ Գերբնակվածությունը մեծ խնդիր է դարձել, և ուշ 1950-ականներին որոշվել է կառուցել բոլորովին նոր, Թասմանի կամուրջը, որը բացվել է 1964 թվականի օգոստոսին։

Լողացով կամուրջը փակվել է այդ տարվ օգոստոսի 17-ին երթևեկության պատճառով, և հաջորդ օրը կողպեքի քորոցը հանվել է, և երկու բետոնե հատվածները քարշակվել են։ Մի քանի տարի դրանք խարիսխված էին, բայց դրանցից մեկը խորտակվել է 1970 թվականի նոյեմբերին և Խորհուրդը պարտավորվել է տնօրինել դրանք։ Երկու կեսերը կտրվել են և խորտակվել տարբեր վայրերում։ Վերելակի տարածությունը մի քանի տարի մնացել է տեղում, բայց վերջում այն նույնպես քանդվել է։ Այսօր կամուրջը հիշեցնող միակ բաներն են արևելյան բարձրացման հատվածի ոտքը, որը դեռ տեղում է, և պահպանված կողպեքի քորոցը։ Պոնտոններից մեկը խորտակվել է Ալոնահում և շարունակում է օգտագործվել որպես հասարակական նավահանգիստ։ Մյուս մասը խորտակվել է Ռալֆս Բեյում մինչև 12 մետր խորությամբ։

Շինարարություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոբարթի կամուրջը յուրահատուկ դիզայն և շինարարություն ուներ և իր տեսակի մեջ առաջինն էր աշխարհում։ Դա լողացող կամուրջ էր` վերելակով, կառուցված խոռոչի բետոնե տախտակամածներից, ընդհանուր առմամբ` թվով 24, որոնք միացած էին իրար և ձևավորում էին կիսալուսնաձև` թեքված հոսանքին հակառակ և խարսխված մեջտեղում։

Կամուրջը կառուցվել է 12 պոնտոնյան հատվածներում, որոնք այնուհետև դուրս են բերվել գետի մեջ և միացվել ափերին և միմյանց մեջտեղում։ Այս պոնտոններ պատրաստելու համար օգտագործված բետոնի ընդհանուր ծավալը կազմել է 8410 խորանարդ մետր (11,000 cu yd): Կամրջի երկու կեսերը կազմված էին տասը 40 մետր (131 ոտնաչափ 6 դյույմ) տախտակամածներից, մեկը՝ 38 մետրանոց (124 ոտնաչափ 6 դյույմ) հատվածից և մեկ 42 մետրանոց հատվածից, որոնք մեջտեղում միացված էին 324 միլիմետր (12+3⁄4 դյույմ) ուղղահայաց փական, որը փրկվել է կամրջի քանդման ժամանակ և այժմ ցուցադրվում է Հոբարթի Թագավորական ճարտարագետների շենքի մոտ։

Ճանապարհի ընդհանուր երկարությունը 961 մետր էր (3,154 ոտնաչափ)։ Կամրջի ընդհանուր լայնությունը 12 մետր էր (40 ոտնաչափ 6 դյույմ)։ Այն ուներ երկու գոտի ունեցող ճանապարհ և մի կողմից` հետիոտնային ճանապարհ։ Արևմտյան ծայրում մեծ վերելակների հատված հատկացվեց, որը թույլ էր տալիս նավերին անցնել։ Այն ապահովում էր 44 մետր (145 ոտնաչափ 6 դյույմ) ուղղահայաց հեռավորություն մակընթացության ժամանակ, իսկ բացման հատվածը՝ 55 մետր (180 ֆուտ) լայնություն։ Կամուրջը բացելու համար օգտագործվել է 450 կիլովատ հզորությամբ (600 ձիաուժ) չորս շարժիչ, ինչը տևել է երկու րոպե։ Կամրջի կառուցման ժամանակ օգտագործված պողպատի ընդհանուր քաշը կազմել է 3,150 տոննա (3,100 երկար տոննա)։

Ճարտարապետության մրցանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կամուրջն Ավստրալիայի ինժեներներ կազմակերպությունից ստացել է Engineering Heritage National Marker` որպես ինժեներական ժառանգության ճանաչման ծրագրի մաս^[1]։