Jump to content

Հիդրոկոդոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հիդրոկոդոն
Դեղամիջոց Խմբագրել Wikidata
քիմիական երևույթի տեսակ Խմբագրել Wikidata
Ենթակատեգորիամորֆինանման ալկալոիդ Խմբագրել Wikidata
Կիրառությունըդեղանյութեր Խմբագրել Wikidata
Զանգված299,152 զանգվածի ատոմական միավոր Խմբագրել Wikidata
Քիմիական բանաձևC₁₈H₂₁NO₃ Խմբագրել Wikidata
SMILES կանոնավոր բանաձևCN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)OC)OC3C(=O)CC4 Խմբագրել Wikidata
Իզոմերային բանաձևCN1CC[C@]23[C@@H]4[C@H]1CC5=C2C(=C(C=C5)OC)O[C@H]3C(=O)CC4 Խմբագրել Wikidata
Հալման ջերմաստիճան198 °C Խմբագրել Wikidata
Սահմանված օրական դոզա15 միլիգրամ Խմբագրել Wikidata
Ակտիվ բաղադրիչ էհիսինգլա, զոհիդրո Խմբագրել Wikidata
Տաքսոնի ելանյութՊապավեր (կակաչ) Խմբագրել Wikidata
Բուժվել էցավ, հազ Խմբագրել Wikidata
ՓոխազդեցությունՕփիոիդային կապպա ընկալիչ, Օփիոիդային մյու ընկալիչ Խմբագրել Wikidata
Հղիության կատեգորիաԱՄՆ հղիության կատեգորիա C Խմբագրել Wikidata
Սուբյեկտի նշանակությունափիոնատիպ նյութեր, հակահազային միջոց, Նարկոտիկ դեղանյութեր, Ցավազրկող դեղամիջոցներ Խմբագրել Wikidata
Այլ անվանումHYDROcodone Խմբագրել Wikidata
Կազմված էազոտ, ածխածին, թթվածին Խմբագրել Wikidata

Հիդրոկոդոն, հայտնի նաև որպես դիհիդրոկոդոն, կիսասինթետիկ օփիոիդ, որն օգտագործվում է ցավի և հազի ճնշման բուժման մեջ[1]։

Հիդրոկոդոնն օգտագործվում է բանավոր (per os) տարբերակով[1]։ Սովորաբար, բավականին ուժեղ ցավերի դեպքում այն տրամադրվում է որպես դեղանյութերի համակցություն՝ ացետամինոֆեն/հիդրոկոդոն կամ իբուպրոֆեն/հիդրոկոդոն[2][3][4], իսկ օփիոիդ և հոմատրոպին մեթիլբրոմիդի հետ համակցված կիրառվում է՝ հազը թեթևացնելու համար[1]։ Այն հասանելի է նաև ինքնուրույն երկարատև ազդեցության պրեպարատի տեսքով, որը վաճառվում է Zohydro ER ապրանքանիշով՝ երկարատև ծանր ցավը բուժելու նպատակով[1][5]։ Հիդրոկոդոնը վերահսկվող թմրադեղերի ցանկում է։ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում այն դասակարգվում է՝ որպես Վերահսկվող երկրորդային դեղամիջոց (Schedule II Controlled Substance)։

Հաճախակի կողմնակի ազդեցությունները ներառում են գլխապտույտը, քնկոտությունը, սրտխառնոցը և փորկապությունը[1]։ Ավելի ծանր կողմնակի էֆեկտներ են արյան ցածր ճնշումը, ցնցումները, սրտի QT հատվածի երկարեցումը, շնչառական դեպրեսիան և սերոտոնինային համախտանիշը[1]։ Դեղաչափի արագ նվազումը կարող է հանգեցնել հանման համախտանիշի[1]։ Օգտագործումը խորհուրդ չի տրվում հղիության ընթացքում կամ կրծքով կերակրման ժամանակ[6]։ Հիդրոկոդոնը գործում է հիմնականում ուղեղի և ողնուղեղի օփիոիդային մյու-ընկալիչներն ակտիվացնելով։ 10 մգ հիդրոկոդոնը համարժեք է մոտ 10 մգ մորֆինին[7]։

Հիդրոկոդոնն արտոնագրվել է 1923 թվականին, մինչդեռ երկարատև բժշկական օգտագործման համար հաստատվել է Միացյալ Նահանգներում 2013 թվականին[1][8]։ Այն ամենից հաճախ նշանակվում էր Միացյալ Նահանգներում, ինչի արդյունքում 2010 թվականի դրությամբ սպառել է համաշխարհային մատակարարման 99%-ը[9]։ 2018 թվականին այն ԱՄՆ-ում 402-րդ ամենատարածված դեղամիջոցն է եղել՝ ավելի քան 400,000 դեղատոմսով[10]։ Հիդրոկոդոնը կիսասինթետիկ օփիոիդ է, որը փոխակերպվում է կոդեինից, նաև քիչ քանակությամբ՝ թեբաինից[11]։ Մշակվել է գենետիկորեն մշակված խմորիչներով արտադրության տեխնոլոգիա, սակայն այն չի օգտագործվում առևտրային ոլորտում[12][13][14]։

Բժշկական կիրառումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնն օգտագործվում է չափավոր և ծանր ցավը բուժելու նպատակով։ Հեղուկ դեղաձևով այն ​​օգտագործվում է հազի բուժման համար[1]։ Ուսումնասիրություններից մեկի ժամանակ, որը համեմատում էր հիդրոկոդոնի ազդեցության էֆեկտիվությունը օքսիկոդոնի էֆեկտիվության հետ, պարզվել է, որ 50%-ով ավելի շատ հիդրոկոդոն է պահանջվել միոզի (բբի խիստ նեղացում) նույն աստիհաճանն առաջացնելու համար[15]։ Հետազոտողները սրանով ապացուցել են օքսիկոդոնի մոտ 50%-ով ավելի հզորությունը հիդրոկոդոնի նկատմամբ։

Այնուամենայնիվ, շտապ օգնության բաժանմունքում, կոտրվածքներով հիվանդների ուսումնասիրության ժամանակ պարզվել է, որ ցանկացած դեղամիջոցի հավասար քանակությունն ապահովում է մոտավորապես նույն աստիճանի ցավազրկում, ինչը ցույց է տալիս, որ դրանց միջև գործնականում մեծ տարբերություններ չկան, երբ օփիոդներն օգտագործվում են ցավազրկման նպատակով[16]։ Որոշ աղբյուներ նշում են, որ հիդրոկոդոնի ցավազրկող ազդեցությունը սկսվում է դեղամիջոցն ընդունելուց 20–30 րոպե հետո, իսկ դրա ազդեցությունը պահպանվում է 4–8 ժամ[17]։ Առաջարկվում է՝ որպես դեղամիջոցի ընդունման միջակայք սահմանել 4-6 ժամը[18]։ Հիդրոկոդոնն օրգանիզմում հասնում է իր ազդեցության բարձրագույն մակարդակին՝ ընդունելուց 1,3 ժամ հետո[19]։

Առաջարկվող դեղաչափի ընդմիջումը 4-6 ժամ է։ Հիդրոկոդոնը հասնում է շիճուկի գագաթնակետին 1,3 ժամ հետո։

Հասանելի դեղաձևեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնը հասանելի է բանավոր (per os) ընդունման տարբեր ձևակերպումներով[20][21][22]։

  • Հիդրոկոդոնի օրիգինալ բանավոր ձևը՝ Դիկոդիդ (Dicodid)։
  • Հիդրոկոդոն և հոմատրոֆին՝ Հիկոդան (Hydrocodone plus homatropine (Hycodan))։
  • Ընդլայնված արձակման հիդրոկոդոն, պարունակում է քլորֆենամին/քլորֆենիրամին, հազի դեմ դեղամիջոց է։
  • Անմիջական արձակման հիդրոկոդոն պարացետամոլով (ացետամինոֆեն) (Վիկոդին (Vicodin), Լորտաբ (Lortab), Լորսետ (Lorcet), Մաքսիդոն (Maxidone), Նորկո (Norco), Զիդոն (Zydone))։
  • Անմիջական արձակման հիդրոկոդոն իբուպրոֆենով (Վիկորոֆեն (Vicoprofen), Իբուդոն (Ibudone), Րեբրաքսին (Reprexain))։
  • Անմիջական արձակման հիդրոկոդոն ասպիրինով (Ալոր 5/500 (Alor 5/500), Ազդոն (Azdone),Դամասոն-պ (Damason-P),Լորտաբ (Lortab ASA), Պանասալ 5/500(Panasal 5/500))։
  • Վերահսկվող արձակման հիդրոկոդոն (Հիսինգլա (Hysingla ER by Purdue Pharma, Zohydro ER))[23]

Հիդրոկոդոնը հասանելի չէ պարենտերալ կամ որևէ այլ ոչ բանավոր ձևերով[24][25]։

Կողմնակի ազդեցություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնի ընդհանուր կողմնակի ազդեցություններն են սրտխառնոցը, փսխումը, փորկապությունը, քնկոտությունը, գլխապտույտը, անհանգստությունը, աննորմալ ուրախ կամ տխուր տրամադրությունը, չորացած կոկորդը, միզելու դժվարությունը, ցանը, քորը և միոզը։ Լուրջ կողմնակի ազդեցությունները ներառում են դանդաղ կամ անկանոն շնչառություն և կրծքավանդակի սեղմում[26]։

Ստերոիդային թերապիային չպատասխանող առաջադեմ երկկողմանի լսողության կորստի մի քանի դեպքեր բացատրվել են՝ որպես հիդրոկոդոն/պարացետամոլի չարաշահման հազվադեպ անբարենպաստ ռեակցիա։ Այս անբարենպաստ ազդեցությունը որոշների կողմից բացատրվում է հիդրոկոդոնի օտոտոքսիկության պատճառով[27][28]։ Այլ հետազոտողներ առաջարկել են, որ պարացետամոլը օտոտոքսիկության համար պատասխանատու առաջնային գործոն է[29][30]։

ԱՄՆ Սննդի և դեղերի վարչությունը (FDA) դեղը վերագրում է ապացուցողականության C կատեգորիային, ինչը նշանակում է, որ մարդկանց վրա համապատասխան և լավ վերահսկվող ուսումնասիրություններ չեն իրականացվել։ Մինչ ծննդաբերությունը կանոնավոր կերպով օփիոիդային դեղամիջոցներ ընդունող մոր նորածինը կարող է ֆիզիկական կախվածություն ունենալ դեղամիջոցից[31][32]։ Երեխայի մոտ կարող է նաև շնչառական դեպրեսիա սկսել՝ օփիոիդների չափաբաժնի բարձր քանակությամբ պայմանավորված[33]։ Համաճարակաբանական ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ վաղ հղիության ընթացքում օփիոիդային բուժումը հանգեցնում է տարբեր բնածին արատների առաջացման ռիսկի բարձրացմանը[34]։

Հիդրոկոդոնի չափից մեծ չափաբաժնի ախտանիշներն են՝ նեղացած կամ լայնացած բբերը, դանդաղ, մակերեսային կամ դադարեցված շնչառությունը, դանդաղեցված կամ դադարեցված սրտի բաբախյունը, սառը, կպչուն կամ կապույտ մաշկը, ավելորդ քնկոտությունը, գիտակցության կորուստը, ցնցումները, և մինչև իսկ կամ մահը[26]։

Հիդրոկոդոնը կարող է կախվածություն ձևավորել՝ առաջացնելով ֆիզիկական և հոգեբանական կախվածություններ։ Դրա չարաշահման պայմանները նման են մորֆինին և ավելի քիչ նման են օքսիկոդոնին[35]։

  • Հիդրոկոդոնի կողմնակի ազդեցությունները
    Հիդրոկոդոնի կողմնակի ազդեցությունները
  • Հիդրոկոդոնի չափից մեծ չաբաժնի օգտագործման կողմնակի էֆեկտները
    Հիդրոկոդոնի չափից մեծ չաբաժնի օգտագործման կողմնակի էֆեկտները

Փոխազդեցություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնը մետաբոլիզացվում է լյարդում՝ CYP2D6 և CYP3A4 ֆերմենտներով, ցիտոքրոմ P450-ի ազդեցությամբ, և այդ ֆերմենտների արգելակիչները և ինդուկտորները կարող են փոփոխել հիդրոկոդոնի ազդեցությունը[36]։ Մեկ ուսումնասիրություն ցույց է տվել, որ պարոքսետինի՝ ընտրովի սերոտոնինային վերաբնակեցման արգելակիչի (SSRI) և CYP2D6 ուժեղ ինհիբիտորի համադրությունը, օրական մեկ անգամ երկարատև հիդրոկոդոն օգտագործելու պարագայում, չի փոփոխում հիդրոկոդոնի ազդեցությունը կամ անբարենպաստ հետևանքների առաջացման հաճախականությունը[36][37]։ Այս բացահայտումները ցույց են տալիս, որ հիդրոկոդոնը կարող է միաժամանակ կիրառվել CYP2D6 ինհիբիտորների հետ՝ առանց դեղաչափի փոփոխման[36][37]։ Հակառակը, հիդրոկոդոնի/ացետամինոֆենի համադրությունը հակավիրուսային ռեժիմի հետ հեպատիտ C-ի բուժման համար ավելացրել է հիդրոկոդոնի գագաթնակետային կոնցենտրացիան 27%-ով, ընդհանուր ազդեցությունը 90%-ով, իսկ կիսատրոհման պարբերությունը 5,1 ժամից մինչև 8 ժամեր[38]։ Ռիտոնավիրը CYP3A4 ուժեղ արգելակիչ է, ինչպես նաև CYP3A-ի և այլ ֆերմենտների ինդուկտոր, իսկ մյուս հակավիրուսային դեղամիջոցները, ինչպես հայտնի է, արգելակում են դեղամիջոցների փոխադրողներին, ինչպիսիք են օրգանական անիոն տեղափոխող պոլիպեպտիդ (OATP)՝ 1B1 և 1B3, P-գլիկոպրոտեինը և կրծքագեղձի քաղցկեղի դիմադրության սպիտակուցը (BCRP)[38]։ Հիդրոկոդոնի մակարդակի փոփոխությունները համահունչ են ռիտոնավիրի կողմից CYP3A4 արգելակմանը[38]։ Այս բացահայտումների հիման վրա առաջարկվել է հիդրոկոդոնի 50%-ով ցածր չափաբաժին և ավելի սերտ կլինիկական մոնիթորինգ, երբ հիդրոկոդոնն օգտագործվում է այս հակավիրուսային սխեմայի հետ համատեղ[38]։

Մարդիկ, ովքեր օգտագործում են ալկոհոլ, այլ օփիոիդներ, հակախոլիներգիկ հակահիստամիններ, հակահոգեբանական, կենտրոնական նյարդային համակարգի (CNS) այլ դեպրեսանտներ հիդրոկոդոնի հետ միասին՝ կարող են ունենալ հավելյալ կենտրոնական նյարդային համակարգի դեպրեսիա[33]։ Հիդրոկոդոնը, որը միաժամանակ ընդունվում է սերոտոներգիկ դեղամիջոցների հետ, ինչպիսիք են SSRI հակադեպրեսանտները, կարող են մեծացնել սերոտոնինային համախտանիշի վտանգը[39]։

Ֆարմակոլոգիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆարմակոդինամիկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիդրոկոդոնի և ընկալիչների միջև կապը
Միացություն Լիգանդ/K դիսոցման հաստատուն Հարաբերակցություն Ref
MOR:DOR:KOR
Հիդրոկոդոն 11.1 nM 962 nM 501 nM 1:87:45 [40]
Հիդրոմորֆոն 0.47 nM 18.5 nM 24.9 nM 1:39:53 [41]
Ցավազրկման համարժեք չափաբաժիններ[42][43][44]
Միացություն Ներմուծման ուղի Չափաբաժին
Կոդեին Բանավոր ( per os) 200 մգ
Հիդրոկոդոն Բանավոր ( per os) 30 մգ
Հիդրոմորֆոն Բանավոր ( per os) 7.5 մգ
Հիդրոմորֆոն Ներերակային 1.5 մգ
Մորֆին Բանավոր ( per os) 30 մգ
Մորֆին Ներերակային 10 մգ
Օքսիկոդոն Բանավոր ( per os) 20 մգ
Օքսիկոդոն Ներերակային 10 մգ
Օքսիմորֆոն Բանավոր ( per os) 10 մգ
Օքսիմորֆոն Ներերակային 1 մգ

Հիդրոկոդոնը μ-օփիոիդային ընկալիչի (MOR) բարձր ընտրողականության ագոնիստ է[17][40][45]:։ Սա էնդոգեն օփիոիդային նեյրոպեպտիդ β-էնդորֆինի հիմնական կենսաբանական թիրախն է[46]։ Հիդրոկոդոնը ցածր ազդեցություն ունի δ-ափիոնային (DOR) և κ-ափիոնային (KOR) ընկալիչների. նույնպես ագոնիստ է[40]։

Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ հիդրոկոդոնն ավելի ուժեղ է, քան կոդեինը, բայց միայն մեկ տասներորդով է կապվում է ընկալիչների հետ՝ համեմատած մորֆինի, և անալգետիկ հատկություններով միայն 59%-ով է նույնքան հզոր, որքան մորֆինը։ Այնուամենայնիվ, ռեզուս-մակակ կապիկների վրա անցկացված թեստերում հիդրոկոդոնի անալգետիկ ուժն իրականում ավելի բարձր էր, քան մորֆինինը[47]։ Բանավոր ընդունման հիդրոկոդոնն ունի միջին համարժեք օրական դեղաչափի (MEDD) 0,4 գործակից, ինչը նշանակում է, որ 1 մգ հիդրոկոդոնը համարժեք է 0,4 մգ ներերակային մորֆինի։ Այնուամենայնիվ, մորֆինի ցածր բանավոր կենսահասանելիության պատճառով կա 1:1 համապատասխանություն՝ բանավոր ընդունվող մորֆինի և հիդրոկոդոնի միջև[48]։

Ֆարմակոկինետիկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներծծում (աբսորբցիա)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնը դեղագործական առումով հասանելի է միայն՝ որպես բանավոր դեղամիջոց[25]։ Այն լավ ներծծվում է, բայց հիդրոկոդոնի բանավոր կենսահասանելիությունը կազմում է ընդամենը 25%[24] [49]։ Այս ուղու միջոցով հիդրոկոդոնի ազդեցության սկիզբը ընդունելւոց 10-ից 20 րոպե հետո է, իսկ առավելագույն էֆեկտը (Tmax) տեղի է ունենում 30-ից 60 րոպեների ընթացքում[42] և ունի 4-ից 8 ժամ ազդման տևողություն[25]։ FDA-ի գրանցումը ացետամինոֆենի հետ օգտագոծվող հիդրոկոդոնի համար չի ներառում որևէ տեղեկություն սննդամթերքի հետ կիրառման կամ այլ ֆարմակոկինետիկ ազդեցության մասին[50]։ Սակայն բարձր յուղայնությամբ կերակուրի հետ միաժամանակ ընդունելը բարձրացնում է հիդրոկոդոնի կոնցենտրացիաները 14-ից մինչև 54% հասցնելով[51][52][53][54]։

Բաշխում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնի բաշխման ծավալը 3,3-ից 4,7 լ/կգ է[24]։ Հիդրոկոդոնը պլազմայի սպիտակուցների հետ կապվում է 20-50%-ով[17]։

Նյութափոխանակություն (մետաբոլիզմ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լյարդում հիդրոկոդոնը փոխակերպվում է մի քանի մետաբոլիտների, այդ թվում՝ նորհիդրոկոդոն, հիդրոմորֆոն, 6α-հիդրոկոդոլ (դիհիդրոկոդեին) և 6β-հիդրոկոդոլ։ Ձևավորվում են նաև 6α- և 6β-հիդրոմորֆոլներ, իսկ հիդրոկոդոնի մետաբոլիտները զուգակցվում են (գլյուկուրոնիդացման միջոցով)[55][56]։ Հիդրոկոդոնն ունի վերջնական մետաբոլիզացիայի ժամանակ, որը միջինը կազմում է 3,8 ժամ (միջակայքը՝ 3,3–4,4 ժամ)[25][47]։ Լյարդի ցիտոքրոմ P450 ֆերմենտը CYP2D6 փոխակերպում է հիդրոկոդոնին և հիդրոմորֆոնին՝ ավելի հզոր օփիոիդի (5 անգամ ավելի բարձր կապակցվածություն MOR-ի հետ)[57][58]։ Այնուամենայնիվ, լայնածավալ ցիտոքրոմ 450 CYP2D6 մետաբոլիզատորներն ունեն նմանատիպ ֆիզիոլոգիական և սուբյեկտիվ արձագանքներ հիդրոկոդոնի նկատամամբ, և CYP2D6 ինհիբիտոր քինիդինը չի փոփոխում լայնածավալ մետաբոլիզատորների պատասխանները՝ ենթադրելով, որ հիդրոկոդոնի CYP2D6 նյութափոխանակության արգելակումը գործնական նշանակություն չունի[59][60]։ Գերարագ CYP2D6 մետաբոլիզատորները (ունեն բնակչության 1–2%-ը) կարող են ունենալ հիդրոկոդոնի նկատմամբ աճող արձագանք[61]։

Նորհիդրոկոդոնը՝ հիդրոկոդոնի հիմնական մետաբոլիտը, հիմնականում ձևավորվում է CYP3A4-ով կատալիզացված օքսիդացումով[57]։ Ի տարբերություն հիդրոմորֆոնի, այն բնութագրվում է որպես ոչ ակտիվ[58]։ Այնուամենայնիվ, նորհիդրոկոդոնը իրականում MOR ագոնիստ է, որն ունի հիդրոկոդոնին նման հզորություն, բայց պարզվել է, որ այն առաջացնում է միայն նվազագույն ցավազրկում, երբ այն օգտագործվում է ծայրամասային (արյուն-ուղեղային պատնեշով թափանցելիս կարող է ներթափանցել կենտրոնական նյարդային համակարգ)[62]։ CYP3A4-ի արգելակումը երեխաների մոտ, որը, CYP2D6 նյութափոխանակիչ էր, կարող է հանգեցնել հիդրոկոդոնի մահացու չափից մեծ դոզաների։ Հիդրոկոդոնի նյութափոխանակության մոտավորապես 40%-ը վերագրվում է ոչ ցիտոքրոմ P450-ով կատալիզացված ռեակցիաներին[63]։

Դուրսբերում (էլիմինացիա)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնն արտազատվում է մեզով, հիմնականում՝ կոնյուգատների տեսքով[64][65]։

Քիմիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայտնաբերում մարմնի հեղուկներում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիդրոկորդոնի քիմիական բանձևը

Հիդրոկոդոնի կոնցենտրացիաները չափվում են արյան, պլազմայի և մեզի մեջ՝ սխալ օգտագործման ապացույցներ փնտրելու, թունավորման ախտորոշումները հաստատելու և մահերի հետաքննությանը օգնելու համար։ Օփիօիդների սկրինինգի շատ առևտրային թեստեր անխտիր արձագանքում են հիդրոկոդոնի, այլ օփիատների և դրանց մետաբոլիտների օգտագործմանը, սակայն քրոմատոգրաֆիկ մեթոդները հեշտությամբ կարող են առանձնացնել հիդրոկոդոնը։ Արյան և պլազմային հիդրոկոդոնի կոնցենտրացիաները սովորաբար գտնվում են 5–30 μg/L միջակայքում՝ դեղը բուժական ճանապարհով ընդունող մարդկանց շրջանում, 100–200 մկգ/լ ռեկրեացիոն օգտագործողների և 100–1600 մկգ/լ՝ սուր, մահացու չափաբաժինների դեպքում։ Դեղամիջոցի միաժամանակյա ընդունումը սննդի կամ ալկոհոլի հետ կարող է զգալիորեն մեծացնել պլազմայում առաջացող հիդրոկոդոնի կոնցենտրացիաները, որոնք հետագայում ձեռք են բերվում[66][67]։

Սինթեզ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնը առավել հաճախ սինթեզվում է թեբաինից, որը օփիոդային լատեքսի բաղադրիչն է՝ չորացրած կակաչի բույսից։ Թեբաինը ստանալուց հետո ռեակցիան ենթարկվում է հիդրոգենացման՝ օգտագործելով պալադիումի կատալիզատոր[68]։

Կառուցվածք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնում կա երեք կարևոր կառուցվածք՝ ամին խումբը, որը կապվում է կենտրոնական նյարդային համակարգի օփիոիդային ընկալիչի երրորդային ազոտի կապակցման վայրին, հիդրօքսի խումբը, որը կապում է անիոնային միացման վայրին, և ֆենիլ խումբը, որը միանում է ֆենոլային կապակցման վայրին[69]։ Սա առաջացնում է G սպիտակուցի ակտիվացում և դոֆամինի հետագա ազատում[70]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնն առաջին անգամ սինթեզվել է Գերմանիայում 1920 թվականին՝ Կարլ Մաննիխի և Հելեն Լևենհայմի կողմից[71]։ հաստատվել է Սննդամթերքի և դեղերի վարչության կողմից 1943 թվականի մարտի 23-ին վաճառքի համար Միացյալ Նահանգներում և հաստատվել է «Health Canada»-ի կողմից՝ Կանադայում «Hycodan» ապրանքանիշով վաճառելու համար[72][73]։

Հիդրոկոդոնն առաջին անգամ վաճառվել է «Knoll»-ի կողմից որպես «Դիգոդիդ», սկսած 1924 թվականի փետրվարից Գերմանիայում։ Այս անվանումը նման է ընկերության կողմից ներկայացված կամ այլ կերպ շուկայահանվող այլ ապրանքների՝ Դիլաուդիդ (հիդրոմորֆոն, 1926), Դինարկոն (օքսիկոդոն, 1917), Դիհիդրին (դիհիդրոկոդեին, 1911) և Դիմորֆան (դիհիդրոմորֆին)։ Պարամորֆանը դիհիդրոմորֆինի ապրանքային անվանումն է մեկ այլ արտադրողից, ինչպես Պարակորդինը՝ դիհիդրոկոդեինի համար[74][75]։

Հասարակություն և մշակույթ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բանաձևեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնի մի քանի ընդհանուր ձևերն են M365, M366, M367[76]։

Համակցված արտադրանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիդրոկոդոնի համակցումների մեծ մասը ներառում է երկրորդ ցավազրկողը, ինչպիսին է պարացետամոլը (ացետամինոֆեն) կամ իբուպրոֆենը։ Հիդրոկոդոնի համակցությունների օրինակներ են՝ Նորկոն, Վիգոդինը, Վիկրոֆրենը և Րիբոքսենը[77]։

Իրավական կարգավիճակը Միացյալ Նահանգներում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԱՄՆ կառավարությունը հիդրոկոդոնի դեղատոմսի ավելի կոշտ կանոններ սահմանեց 2014թվականին՝ փոխելով դեղը 3-րդ ժամանակացույցից 2-րդի[78][79][80][81]։ 2011 թվականին հիդրոկոդոնային արտադրանքները ներգրավվել են ԱՄՆ-ում չարաշահումների հետ կապված շուրջ 100,000 շտապ օգնության բաժանմունքում կայացած դեպքերի ժամանակ, ինչը կրկնակի գերազանցում է 2004 թվականի ցուցանիշները[82]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «Hydrocodone Bitartrate Monograph for Professionals». Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ նոյեմբերի 14-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
  2. ↑ Mallinckrodt (2021 թ․ մարտի 10). «HYDROCODONE BITARTRATE AND ACETAMINOPHEN tablet (label)». National Institutes of Health DailyMed. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.
  3. ↑ Briggs GG, Freeman RK, Yaffe SJ (2011). Drugs in Pregnancy and Lactation: A Reference Guide to Fetal and Neonatal Risk. Lippincott Williams & Wilkins. էջ 692. ISBN 9781608317080.
  4. ↑ «Hydrocodone Combination Products: MedlinePlus Drug Information». medlineplus.gov (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  5. ↑ «Hydrocodone: MedlinePlus Drug Information». medlineplus.gov. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
  6. ↑ «Hydrocodone Use During Pregnancy». Drugs.com. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
  7. ↑ «Opioid Dose Calculator». Agency Medical Directors' Group. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
  8. ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. էջ 526. ISBN 9783527607495. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  9. ↑ «Making Some Painkillers Harder to Get». The New York Times. 2013 թ․ փետրվարի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
  10. ↑ «Hydrocodone - Drug Usage Statistics». ClinCalc. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ նոյեմբերի 13-ին. Վերցված է 2022 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  11. ↑ Narcotic Drugs 2020, Estimated World Requirements for 2021, Statistics for 2019 (PDF). International Narcotics Control Board. 2020. էջ 37. ISBN 978-92-1-148355-0. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին. «Thebaine itself is not used in therapy, but it is an important starting material for the manufacture of a number of opioids, mainly codeine, dihydrocodeine, etorphine, hydrocodone, oxycodone and oxymorphone...»
  12. ↑ Galanie S, Thodey K, Trenchard IJ, Filsinger Interrante M, Smolke CD (2015 թ․ սեպտեմբեր). «Complete biosynthesis of opioids in yeast». Science. 349 (6252): 1095–1100. Bibcode:2015Sci...349.1095G. doi:10.1126/science.aac9373. PMC 4924617. PMID 26272907.
  13. ↑ Thodey K, Galanie S, Smolke CD (2014 թ․ հոկտեմբեր). «A microbial biomanufacturing platform for natural and semisynthetic opioids». Nature Chemical Biology. 10 (10): 837–844. doi:10.1038/nchembio.1613. PMC 4167936. PMID 25151135.
  14. ↑ Nakagawa A, Matsumura E, Koyanagi T, Katayama T, Kawano N, Yoshimatsu K, և այլք: (2016 թ․ փետրվար). «Total biosynthesis of opiates by stepwise fermentation using engineered Escherichia coli». Nature Communications. 7 (1): 10390. Bibcode:2016NatCo...710390N. doi:10.1038/ncomms10390. PMC 4748248. PMID 26847395.
  15. ↑ Zacny JP, Gutierrez S (2009 թ․ ապրիլ). «Within-subject comparison of the psychopharmacological profiles of oral hydrocodone and oxycodone combination products in non-drug-abusing volunteers». Drug and Alcohol Dependence. 101 (1–2): 107–114. doi:10.1016/j.drugalcdep.2008.11.013. PMID 19118954. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 18-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  16. ↑ Marco CA, Plewa MC, Buderer N, Black C, Roberts A (2005 թ․ ապրիլ). «Comparison of oxycodone and hydrocodone for the treatment of acute pain associated with fractures: a double-blind, randomized, controlled trial». Academic Emergency Medicine. 12 (4): 282–288. doi:10.1197/j.aem.2004.12.005. PMID 15805317.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Vallejo R, Barkin RL, Wang VC (2011). «Pharmacology of opioids in the treatment of chronic pain syndromes». Pain Physician. 14 (4): E343–E360. doi:10.36076/ppj.2011/14/E343. PMID 21785485.
  18. ↑ «Opioid (Narcotic Analgesics and Acetaminophen Systemic )». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 22-ին.
  19. ↑ «Labeling-Package Insert: Hydrocodone/acetaminophen 7.5 mg/325 mg» (PDF). Drugs@FDA: FDA-Approved Drugs. Chartwell. 2013 թ․ հոկտեմբերի 18. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2024 թ․ ապրիլի 27-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 22-ին.
  20. ↑ McPherson ML (2009 թ․ օգոստոսի 24). «Appendix: Opioid Formulations». Demystifying Opioid Conversion Calculations: A Guide for Effective Dosing. ASHP. էջեր 187–188. ISBN 978-1-58528-297-5. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  21. ↑ Odom-Forren J, Drain C (2008 թ․ փետրվարի 11). PeriAnesthesia Nursing: A Critical Care Approach. Elsevier Health Sciences. էջեր 751–. ISBN 978-1-4377-2610-7. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  22. ↑ Skidmore-Roth L (2013 թ․ հունիսի 27). «Hydrocodone». Mosby's Drug Guide for Nursing Students, with 2014 Update. Elsevier Health Sciences. էջեր 524–. ISBN 978-0-323-22268-6. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  23. ↑ Vadivelu N, Schermer E, Kodumudi G, Berger JM (2016 թ․ հուլիս). «The Clinical Applications of Extended-Release Abuse-Deterrent Opioids». CNS Drugs. 30 (7): 637–646. doi:10.1007/s40263-016-0357-0. PMID 27290716. S2CID 26878027.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 Chabner BA, Longo DL (2010 թ․ նոյեմբերի 8). «Chapter 37: Drug Therapy of Pain in Cancer Patients». Cancer Chemotherapy and Biotherapy: Principles and Practice. Lippincott Williams & Wilkins. էջեր 700–. ISBN 978-1-60547-431-1. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 Elliott JA (2016 թ․ ապրիլի 19). «Opioids in the management of acute pain». In Elliott JA, Smith HS (eds.). Handbook of Acute Pain Management. CRC Press. էջեր 79–. ISBN 978-1-4665-9635-1.
  26. ↑ 26,0 26,1 «Hydrocodone Combination Products». MedlinePlus. U.S. National Library of Medicine. 2008 թ․ հոկտեմբերի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 20-ին.
  27. ↑ Friedman RA, House JW, Luxford WM, Gherini S, Mills D (2000 թ․ մարտ). «Profound hearing loss associated with hydrocodone/acetaminophen abuse». The American Journal of Otology. 21 (2): 188–191. doi:10.1016/S0196-0709(00)80007-1. PMID 10733182.
  28. ↑ Ho T, Vrabec JT, Burton AW (2007 թ․ մայիս). «Hydrocodone use and sensorineural hearing loss». Pain Physician. 10 (3): 467–472. PMID 17525781. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 23-ին.
  29. ↑ Yorgason JG, Kalinec GM, Luxford WM, Warren FM, Kalinec F (2010 թ․ հունիս). «Acetaminophen ototoxicity after acetaminophen/hydrocodone abuse: evidence from two parallel in vitro mouse models». Otolaryngology–Head and Neck Surgery. 142 (6): 814–9, 819.e1–2. doi:10.1016/j.otohns.2010.01.010. PMID 20493351. S2CID 25083914.
  30. ↑ Curhan SG, Eavey R, Shargorodsky J, Curhan GC (2010 թ․ մարտ). «Analgesic use and the risk of hearing loss in men». The American Journal of Medicine. 123 (3): 231–237. doi:10.1016/j.amjmed.2009.08.006. PMC 2831770. PMID 20193831.
  31. ↑ «Neonatal abstinence syndrome: MedlinePlus Medical Encyclopedia». medlineplus.gov (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 11-ին.
  32. ↑ «Opioid Use and Opioid Use Disorder in Pregnancy». www.acog.org (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 11-ին.
  33. ↑ 33,0 33,1 «REPREXAIN (hydrocodone bitartrate, ibuprofen) tablet, film coated». dailymed.nlm.nih.gov. NIH. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 6-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  34. ↑ Broussard CS, Rasmussen SA, Reefhuis J, Friedman JM, Jann MW, Riehle-Colarusso T, Honein MA (2011 թ․ ապրիլ). «Maternal treatment with opioid analgesics and risk for birth defects». American Journal of Obstetrics and Gynecology. 204 (4): 314.e1–314.11. doi:10.1016/j.ajog.2010.12.039. PMID 21345403.
  35. ↑ Wightman R, Perrone J, Portelli I, Nelson L (2012 թ․ դեկտեմբեր). «Likeability and abuse liability of commonly prescribed opioids». Journal of Medical Toxicology. 8 (4): 335–340. doi:10.1007/s13181-012-0263-x. PMC 3550270. PMID 22992943.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Feng XQ, Zhu LL, Zhou Q (2017). «Opioid analgesics-related pharmacokinetic drug interactions: from the perspectives of evidence based on randomized controlled trials and clinical risk management». Journal of Pain Research. 10: 1225–1239. doi:10.2147/JPR.S138698. PMC 5449157. PMID 28579821.
  37. ↑ 37,0 37,1 Kapil RP, Friedman K, Cipriano A, Michels G, Shet M, Mondal SA, Harris SC (2015 թ․ հոկտեմբեր). «Effects of paroxetine, a CYP2D6 inhibitor, on the pharmacokinetic properties of hydrocodone after coadministration with a single-entity, once-daily, extended-release hydrocodone tablet». Clinical Therapeutics. 37 (10): 2286–2296. doi:10.1016/j.clinthera.2015.08.007. PMID 26350273.
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 38,3 Polepally AR, King JR, Ding B, Shuster DL, Dumas EO, Khatri A, և այլք: (2016 թ․ օգոստոս). «Drug-Drug Interactions Between the Anti-Hepatitis C Virus 3D Regimen of Ombitasvir, Paritaprevir/Ritonavir, and Dasabuvir and Eight Commonly Used Medications in Healthy Volunteers». Clinical Pharmacokinetics. 55 (8): 1003–1014. doi:10.1007/s40262-016-0373-8. PMC 4933729. PMID 26895022.
  39. ↑ Gnanadesigan N, Espinoza RT, Smith RL (2005 թ․ հունիս). «The serotonin syndrome». The New England Journal of Medicine. 352 (23): 2454–6, author reply 2454–6. doi:10.1056/NEJM200506093522320. PMID 15948273.
  40. ↑ 40,0 40,1 40,2 Codd EE, Shank RP, Schupsky JJ, Raffa RB (1995 թ․ սեպտեմբեր). «Serotonin and norepinephrine uptake inhibiting activity of centrally acting analgesics: structural determinants and role in antinociception». The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 274 (3): 1263–1270. PMID 7562497. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 21-ին.
  41. ↑ Filizola M, Villar HO, Loew GH (2001 թ․ հունվար). «Molecular determinants of non-specific recognition of delta, mu, and kappa opioid receptors». Bioorganic & Medicinal Chemistry. 9 (1): 69–76. doi:10.1016/S0968-0896(00)00223-6. PMID 11197347.
  42. ↑ 42,0 42,1 King TL, Miller EL (2010 թ․ հոկտեմբերի 25). «Analgesia and Anesthesia». In King TL, Brucker MC (eds.). Pharmacology for Women's Health. Jones & Bartlett Publishers. էջեր 332–. ISBN 978-1-4496-1073-9.
  43. ↑ Parker RK, Hepner D, Eappin S (2014 թ․ փետրվարի 28). «Chapter 27 Postoperative and Chronic Pain: Systemic and Regional Analgesic Techniques». In Chestnut DH, Wong CA, Tsen LC, Kee WD, Beilin Y, Mhyre J (eds.). Chestnut's Obstetric Anesthesia: Principles and Practice E-Book. Elsevier Health Sciences. էջեր 611–. ISBN 978-0-323-11374-8. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 22-ին.
  44. ↑ Tiziani AP (2013 թ․ հունիսի 1). «Opiod Analgesics». Havard's Nursing Guide to Drugs. Elsevier Health Sciences. էջեր 933–. ISBN 978-0-7295-8162-2. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 22-ին.
  45. ↑ Thompson CM, Wojno H, Greiner E, May EL, Rice KC, Selley DE (2004 թ․ փետրվար). «Activation of G-proteins by morphine and codeine congeners: insights to the relevance of O- and N-demethylated metabolites at mu- and delta-opioid receptors». The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 308 (2): 547–554. doi:10.1124/jpet.103.058602. PMID 14600248. S2CID 22492018.
  46. ↑ Agar M, Clark K (2015 թ․ փետրվարի 10). «Palliative Medicine». In Talley NJ, Frankum B, Currow D (eds.). Essentials of Internal Medicine (3rd ed.). Elsevier Health Sciences. էջեր 491–. ISBN 978-0-7295-8081-6.
  47. ↑ 47,0 47,1 Davis MP, Glare P, Hardy J (2005). Opioids in Cancer Pain. Oxford University Press. էջեր 59–68. ISBN 978-0-19-852943-9.
  48. ↑ «Instructions for Mean Equivalent Daily Dose (MEDD)» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2011 թ․ հուլիսի 27-ին. Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 22-ին.
  49. ↑ Polsten GR, Wallace MS (2016 թ․ հունիսի 21). «Analgesic Agents in Rheumatic Disease». In Firestein GS, Budd R, Gabriel SE, McInnes IB, O'Dell JR (eds.). Kelley and Firestein's Textbook of Rheumatology. Elsevier Health Sciences. էջեր 1081–. ISBN 978-0-323-41494-4. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  50. ↑ Hydrocodone Bitartrate and Acetaminophen Tablets, USP 5 mg/325 mg CII Արխիվացված 22 Փետրվար 2024 Wayback Machine fda.gov
  51. ↑ Raffa RB, Colucci R, Pergolizzi JV (2017 թ․ սեպտեմբեր). «The effects of food on opioid-induced nausea and vomiting and pharmacological parameters: a systematic review». Postgraduate Medicine. 129 (7): 698–708. doi:10.1080/00325481.2017.1345282. PMID 28635354. S2CID 46184629.
  52. ↑ Bond M, Rabinovich-Guilatt L, Selim S, Darwish M, Tracewell W, Robertson P, և այլք: (2017 թ․ դեկտեմբեր). «Effect of Food on the Pharmacokinetics of Single- and Multiple-Dose Hydrocodone Extended Release in Healthy Subjects». Clinical Drug Investigation. 37 (12): 1153–1163. doi:10.1007/s40261-017-0575-3. PMID 28948482. S2CID 32440860.
  53. ↑ Farr SJ, Robinson CY, Rubino CM (2015). «Effects of food and alcohol on the pharmacokinetics of an oral, extended-release formulation of hydrocodone in healthy volunteers». Clinical Pharmacology. 7: 1–9. doi:10.2147/CPAA.S70831. PMC 4307648. PMID 25653563.
  54. ↑ Devarakonda K, Kostenbader K, Giuliani MJ, Young JL (2015 թ․ նոյեմբեր). «Single-dose pharmacokinetics of 2 or 3 tablets of biphasic immediate-release/extended-release hydrocodone bitartrate/acetaminophen (MNK-155) under fed and fasted conditions: two randomized open-label trials». BMC Pharmacology & Toxicology. 16: 31. doi:10.1186/s40360-015-0032-y. PMC 4662814. PMID 26614499.
  55. ↑ Jenkins AJ (2007 թ․ հոկտեմբերի 9). «Pharmacokinetics of Specific Drugs». In Karch SB (ed.). Pharmacokinetics and Pharmacodynamics of Abused Drugs. CRC Press. էջեր 56–. ISBN 978-1-4200-5460-6. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  56. ↑ Broussard LA (2013 թ․ հունվարի 22). «Challenges in Confirmation Testing for Drugs of Abuse». In Dasgupta A, Sepulveda JL (eds.). Accurate Results in the Clinical Laboratory: A Guide to Error Detection and Correction. Newnes. էջեր 239–. ISBN 978-0-12-415858-0.
  57. ↑ 57,0 57,1 Zhou S (2016 թ․ ապրիլի 6). «Substrates of Human CYP2D6: Opioids and Opioid Receptor Antagonists». Cytochrome P450 2D6: Structure, Function, Regulation and Polymorphism. CRC Press. էջեր 164–. ISBN 978-1-4665-9788-4.
  58. ↑ 58,0 58,1 Sepulveda JL (2012 թ․ ապրիլի 23). «Genetic Aspect of Opiate Metabolism and Addiction». In Dasgupta A, Langman LJ (eds.). Pharmacogenomics of Alcohol and Drugs of Abuse. CRC Press. էջեր 175–. ISBN 978-1-4398-5611-6. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  59. ↑ Kaplan HL, Busto UE, Baylon GJ, Cheung SW, Otton SV, Somer G, Sellers EM (1997 թ․ ապրիլ). «Inhibition of cytochrome P450 2D6 metabolism of hydrocodone to hydromorphone does not importantly affect abuse liability». The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 281 (1): 103–108. PMID 9103485.
  60. ↑ Gardiner SJ, Begg EJ (2006 թ․ սեպտեմբեր). «Pharmacogenetics, drug-metabolizing enzymes, and clinical practice». Pharmacological Reviews. 58 (3): 521–590. doi:10.1124/pr.58.3.6. PMID 16968950. S2CID 25747320.
  61. ↑ Crews KR, Gaedigk A, Dunnenberger HM, Klein TE, Shen DD, Callaghan JT, և այլք: (2012 թ․ փետրվար). «Clinical Pharmacogenetics Implementation Consortium (CPIC) guidelines for codeine therapy in the context of cytochrome P450 2D6 (CYP2D6) genotype». Clinical Pharmacology and Therapeutics. 91 (2): 321–326. doi:10.1038/clpt.2011.287. PMC 3289963. PMID 22205192.
  62. ↑ Navani DM, Yoburn BC (2013 թ․ նոյեմբեր). «In vivo activity of norhydrocodone: an active metabolite of hydrocodone». The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 347 (2): 497–505. doi:10.1124/jpet.113.207548. PMID 23995596. S2CID 31072872.
  63. ↑ Vuilleumier PH, Stamer UM, Landau R (2012). «Pharmacogenomic considerations in opioid analgesia». Pharmacogenomics and Personalized Medicine. 5: 73–87. doi:10.2147/PGPM.S23422. PMC 3513230. PMID 23226064.
  64. ↑ Bluth MH (2016 թ․ նոյեմբերի 16). Toxicology and Drug Testing, An Issue of Clinics in Laboratory Medicine, E-Book. Elsevier Health Sciences. էջեր 85–. ISBN 978-0-323-47795-6. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 22-ին.
  65. ↑ Smith HS (2013 թ․ փետրվարի 21). Opioid Therapy in the 21st Century. OUP USA. էջեր 68–. ISBN 978-0-19-984497-5. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 22-ին.
  66. ↑ Spiller HA (2003 թ․ մարտ). «Postmortem oxycodone and hydrocodone blood concentrations». Journal of Forensic Sciences. 48 (2): 429–431. doi:10.1520/JFS2002309. PMID 12665006.
  67. ↑ Baselt RC (2017). Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man. Biomedical Publications. էջեր 1050–1052. ISBN 978-0-692-77499-1.
  68. ↑ Carroll RJ, Leisch H, Rochon L, Hudlicky T, Cox DP (2009 թ․ հունվար). «One-pot conversion of thebaine to hydrocodone and synthesis of neopinone ketal». The Journal of Organic Chemistry. 74 (2): 747–752. doi:10.1021/jo802454v. PMID 19072148.
  69. ↑ Sinatra RS (2010 թ․ դեկտեմբերի 6). The Essence of Analgesia and Analgesics. Cambridge: Cambridge University Press. էջեր 73, 81. ISBN 9780511841378.
  70. ↑ Cruz SL (2016 թ․ հոկտեմբերի 27). Neuroscience in the 21st Century. New York, NY: Springer. էջեր 3626, 3657. ISBN 978-1-4939-3474-4.
  71. ↑ Mannich C, Löwenheim H (1920). «Ueber zwei neue Reduktionsprodukte des Kodeins». Archiv der Pharmazie. 258 (2–4): 295–316. doi:10.1002/ardp.19202580218. ISSN 0365-6233. S2CID 97513395. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 12-ին.
  72. ↑ «Drugs@FDA—Approval History: Hycodan». FDA. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2006 թ․ հունվարի 7-ին.
  73. ↑ «FDA Docket No. 2007N-0353, Drug Products Containing Hydrocodone; Enforcement Action Dates». FDA. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2006 թ․ հունվարի 7-ին. See section I. B., DESI Review of Hydrocodone Products
  74. ↑ «Dihydromorphine». PubChem (անգլերեն). U.S. National Library of Medicine. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 21-ին.
  75. ↑ «Dihydrocodeine». PubChem. U.S. National Library of Medicine. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 21-ին.
  76. ↑ International Narcotics Control Board Report 2008. United Nations Pubns. 2009. էջ 20. ISBN 978-9211482324.(չաշխատող հղում)
  77. ↑ «Hydrocodone Combination Products». MedlinePlus. The American Society of Health-System Pharmacists, Inc. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 14-ին.
  78. ↑ McCarthy M (2016 թ․ հունվար). «Prescriptions for hydrocodone plummet after US tightens prescribing rules». BMJ. 352: i549. doi:10.1136/bmj.i549. PMID 26819247. S2CID 45954090.
  79. ↑ Jones CM, Lurie PG, Throckmorton DC (2016 թ․ մարտ). «Effect of US Drug Enforcement Administration's Rescheduling of Hydrocodone Combination Analgesic Products on Opioid Analgesic Prescribing». JAMA Internal Medicine. 176 (3): 399–402. doi:10.1001/jamainternmed.2015.7799. PMID 26809459.
  80. ↑ Chambers J, Gleason RM, Kirsh KL, Twillman R, Webster L, Berner J, և այլք: (2016 թ․ սեպտեմբեր). «An Online Survey of Patients' Experiences Since the Rescheduling of Hydrocodone: The First 100 Days». Pain Medicine. 17 (9): 1686–1693. doi:10.1093/pm/pnv064. PMID 26814291.
  81. ↑ «Schedules of Controlled Substances: Rescheduling of Hydrocodone Combination Products From Schedule III to Schedule II». Federal Register. 2014 թ․ օգոստոսի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին.
  82. ↑ «Drug-Related Hospital Emergency Room Visits». National Institute on Drug Abuse. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 11-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հիդրոկոդոն» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
Microsoft: 2776389719
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Հիդրոկոդոն&oldid=10274137» էջից