Հելեն Ռեդի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հելեն Ռեդի
Helen Reddy 1975.JPG
Բնօրինակ անունանգլ.՝ Helen Reddy
Ծնվել էհոկտեմբերի 25, 1941(1941-10-25)
Մելբուռն, Ավստրալիա
ԵրկիրFlag of the United States.svg ԱՄՆ և Flag of Australia (converted).svg Ավստրալիա
Մահացել էսեպտեմբերի 29, 2020(2020-09-29)[1] (78 տարեկան)
Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Ժանրերփոփ
Մասնագիտությունհեռուստատեսային դերասանուհի, դերասանուհի, երգչուհի, կոմպոզիտոր, կանանց իրավունքների պաշտպան, ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ, կինոդերասանուհի և երգերի հեղինակ
Գործիքներվոկալ
ԼեյբլFontana Records
ԿրթությունTintern Grammar?
Պարգևներ
Կայքhelenreddy.com
Commons-logo.svg Helen Reddy Վիքիպահեստում

Հելեն Ռեդի (անգլ.՝ Helen Reddy, հոկտեմբերի 25, 1941(1941-10-25), Մելբուռն, Ավստրալիա - սեպտեմբերի 29, 2020(2020-09-29)[1], Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ավստրալացի վոկալիստ, կոմպոզիտոր, տեքստերի հեղինակ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է թատրոնի դերասաններ Ստելլա Լեյմոնդի և Մաքս Ռեդիի ընտանիքում։ Նրա խորթ քույրը՝ Թոնի Լեմոնդը և եղբոր որդին՝ Թոնի Շելդոնը, դերասան-երգիչներ են[2]։

Հելենն իր դեբյուտը կատարել է 1960 թվականին, իր սեփական հեռուստատեսային «Helen Reddy Sings» ծրագրում։ 1966 թվականին նա հաղթել է երիտասարդ տաղանդների համար նախատեսված «Bandstand» երգի միջազգային մրցույթում և ձեռք բերել Նյու Յորք մեկնելու ուղեգիր։ 1970 թվականին ելույթ է ունեցել հանրահայտ «Tonight Show» ծրագրում և ամուսնու՝ (մենեջերի) Ջեֆ Ուոլդի ջանքերի շնորհիվ պայմանագիր կնքել ամերիկյան Universal Music Group մեդիահոլդինգին պատկանող «Capitol Records» ձայնագրման լեյբլի հետ։

Ռեդին (աջից երկրորդը) 2007 թվականի սկզբին Սիդնեյում` ուսանողների հետ

1970-ականներին նա օգնել է հավաքել միլիոնավոր դոլարներ ԱՄՆ դեմոկրատ քաղաքական թեկնածուների համար։ 1977 թվականի հուլիսին Կալիֆորնիայի նահանգապետ Ջերի Բրաունը նշանակեԼ է Ռեդիին ինը հոգուց բաղկացած հանձնաժողովի կազմում, որը վերահսկում էր Կալիֆորնիայի այգիների և հանգստի վարչությունը։ Նա հանձնաժողովում ծառայել է մինչև 1980 թվականը[3][4][5] ։

1971 թվականին Հելենի անունն Էնդրյու Լլոյդ Ուեբերի և Թիմ Ռայսի հետ միասին հայտնվել է թոփ-ցուցակում՝ Հիսուս Քրիստոս գերաստղ երաժշտական ներկայացումից հետո[6]։ Մեկ տարի անց "I Am Woman" ֆեմինիստական օրհներգով սինգլը ԱՄՆ-ում վաճառվել է մոտ միլիոն օրինակով։

2002 թվականին Հելեն Ռեդին հայտարարել է, որ հեռանում է բեմից։ Նրա հրաժեշտի համերգը տեղի է ունեցել Էդմոնթոնի սիմֆոնիկ նվագախմբի հետ։ Նույն թվականին նա տեղափոխվել է Ավստրալիա՝ ժամանակ անցկացնելու ընտանիքի հետ։ Նախնական շրջանում ապրել է Նորֆոլք կղզում, որից հետո հաստատել է Սիդնեյում[7]։

Ըստ որոշ աղբյուրների 2015 թվականին Հելեն Ռեդիի մոտ հայտնաբերվել է դեմենցիա և տեղափոխվել Կինոյի և Հեռուստատեսության Հիմնադրամի Սամուել Գոլդվին կենտրոն, որտեղ նրան խնամում են ընտանիքի անդամներն ու ընկերները[8]։

Հելեն Ռեդին մահացել է 2020 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Լոս Անջելեսի ծերանոցում[9]։

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1971: I Don’t Know How To Love Him
  • 1971: Helen Reddy
  • 1972: I Am Woman
  • 1973: Long Hard Climb
  • 1974: Love Song For Jeffrey
  • 1975: Free & Easy
  • 1975: No Way To Treat A Lady
  • 1975: Greatest Hits
  • 1976: Music Music
  • 1977: Ear Candy
  • 1977: Pete’s Dragon (soundtrack)
  • 1978: We’ll Sing In The Sunshine
  • 1978: Live In London
  • 1979: Reddy
  • 1980: Take What You Find
  • 1981: Play Me Out
  • 1983: Imagination
  • 1984: Take It Home
  • 1986: Lust For Life
  • 1990: Feel So Young
  • 1992: All Time Greatest Hits
  • 1996: When I Dream
  • 1997: Ten Best All Time Greatest Hits
  • 1998: Center Stage
  • 2000: The Best Christmas Ever
  • 2006: The Woman I Am: The Definitive Collection
  • 2006: Come With Me: The Rest of Helen Reddy

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 Trailblazing Australian singer Helen Reddy dead at 78
  2. Doreian Robyn (27 January 2018)։ «Tony Sheldon: Why it's been a privilege to work alongside my mum»։ The Sydney Morning Herald (անգլերեն)։ Վերցված է 30 September 2020 
  3. Windeler Robert (23 January 1978)։ «I Am Woman»։ People 9 (3)։ Արխիվացված է օրիգինալից 26 April 2012-ին։ Վերցված է 29 September 2020 
  4. Champion Dale (23 July 1977)։ «Reddy Tries Out Her New Role»։ San Francisco Chronicle։ էջ 5։ Վերցված է 29 September 2020 – via NewsBank 
  5. Smith Russell (19 April 1985)։ «Feminist and activist, Helen Reddy is still singing 'I Am Woman'»։ Chicago Tribune։ The Dallas Morning News։ Արխիվացված է օրիգինալից 30 September 2020-ին։ Վերցված է 29 September 2020 
  6. Murphy, Mary (1976).
  7. Baker Fiona (12 April 2013)։ «Helen Reddy: My island home»։ Probus South Pacific։ Վերցված է 17 April 2014 
  8. «Helen Reddy, who sang ground-breaking feminist anthem, in nursing home with dementia»։ The Daily Telegraph։ 5 August 2015։ Վերցված է 18 January 2020 
  9. «Умерла австралийская певица Хелен Рэдди»։ ТАСС։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020-10-28-ին։ Վերցված է 2020-09-30 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]