Հելեն Ալինգհեմ

Հելեն Ալինգհեմ;
Ծնվել է	սեպտեմբերի 26, 1848[…]
Ծննդավայր	Դերբիշիր, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն
Մահացել է	սեպտեմբերի 28, 1926[…] (78 տարեկան)
Մահվան վայր	Հեյզլմիր, Waverley, Սըրրի, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն
Գերեզման	Գոլդերս Գրին
Քաղաքացիություն	Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն
Կրթություն	Արվեստի արքայական քոլեջ և Բիրմինգհեմի արվեստի դպրոց
Մասնագիտություն	նկարչուհի և նկարազարդող
Ամուսին	Ուիլյամ Ալինգհեմ
Ծնողներ	մայր՝ Mary Chance Herford?
Կայք	helenallingham.com
	Helen Allingham Վիքիպահեստում

Հելեն Ալինգհեմ (անգլ.՝ Helen Allingham, սեպտեմբերի 26, 1848(1848-09-26)^[1]^[2]^[3]^[…], Դերբիշիր, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն - սեպտեմբերի 28, 1926(1926-09-28)^[4]^[2]^[3]^[…], Հեյզլմիր, Waverley, Սըրրի, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), Վիկտորյական դարաշրջանի անգլիացի նկարչուհի, նկարազարդող։

Կենսագրություն

Հելեն Ալինգհեմը ծնվել է գյուղացի բժիշկ Ալեքսանդր Հենրի Պատերսոնի ընտանիքում։ Ընտանիքի յոթ երեխաներից ավագն էր։ 13 տարեկանում որբ է մնացել։ Նկարելու տաղանդ վաղ տարիքից է ունեցել, ինչին աջակցել են նրա տատիկը՝ Սառա Սմիթ Հերֆորդը և մորաքույր Լաուրան, որոնք իրենց ժամանակի հայտնի նկարիչներ էին^[6]։

Նկարչություն սկզբում երեք տարի սովորել է Բիրմինգհեմի գեղարվեստի դպրոցում, ապա 1867 թվականից մասնակցել է «Կանանց արվեստի դպրոցի» դասընթացին, որը Լոնդոնի «Արվեստի թագավորական դպրոցի» մասնաճյուղն է։ Երիտասարդ Հելենի վրա մեծ ազդեցություն են թողել դպրոցի ուսուցիչներ Ռիչարդ Բուրշեթը, Ֆրեդերիկ Ուոքերը, սըր Ֆրեդերիկ Լեյթոնը և սըր Ջոն Էվերեթ Միլլեն, որոնք վիկտորյական ակադեմիզմի ներկայացուցիչներ են և մոտ են պրեռաֆայելիտներին։ Թագավորական ակադեմիայի դպրոցում կրթությունն անվճար էր, սակայն Հելենին անհրաժեշտ էր միջոցներ՝ բնակարանի և ամենօրյա ծախսերը հոգալու համար։ Այդ պատճառով, ուսման ընթացքում Հելենը սկսել է աշխատել որպես նկարազարդող տարբեր հրատարակչություններում և որոշ ժամանակ անց որոշել հրաժարվել հետագա ուսումից՝ հօգուտ պրոֆեսիոնալ նկարչի կարիերայի։ Զբաղվել է երեխաների և մեծահասակների համար գրքերի ձևավորմամբ, մասնավորապես՝ Թոմաս Հարդիի «Խենթ ամբոխից հեռու» գրքի նկարազարդմամբ։ Հելենը նաև նկարազարդումներ է արել պարբերականների, այդ թվում՝ թերթերի համար։ Գեղարվեստի դպրոցի երեկոյան դասերի ժամանակ նա հանդիպել է նկարչուհի և գրող Քեյթ Գրինուեյին և երկար տարիներ եղել նրա մտերիմ ընկերուհին։

1874 թվականին Հելենն ամուսնացել է բանաստեղծ և Fraser’s Magazine ամսագրի խմբագիր Ուիլյամ Ալինգհեմի (1828-1889) հետ, ով գրեթե երկու անգամ մեծ էր նրանից։ Ամուսնությունից հետո նա թողել է նկարազարդումը և վերադարձել նկարչությանը^[7]։

1881 թվականին ընտանիքը Լոնդոնի Չելսի թաղամասից տեղափոխվել է Սուրեյ կոմսությանի Ուիթլի գյուղ։ Այստեղ եղած ժամանակ նա սկսել է նկարել գեղեցիկ գյուղական լանդշաֆտները, շրջապատող բնությունը, հատկապես Սուրեյի և Սասեքսի գեղատեսիլ գյուղական տներն ու կալվածքները, և շուտով դարձել հայտնի նկարչուհի։ Նա նկարել է գյուղական բնապատկերներ Անգլիայի այլ մասերում՝ Միդլսեքսում, Քենթում, Ուայթ կղզում, ինչպես նաև Իռլանդիայում, Ֆրանսիայում, Իտալիայում (Վենետիկում)։ Նրա ջրաներկ աշխատանքներից երկուսը` «Կթվորուհին» և «Սպասիր ինձ», 1874 թվականին ցուցադրվել են Լոնդոնի Թագավորական ակադեմիայի ամառային ցուցահանդեսին։

1888 թվականին ամուսնու առողջական վիճակը վատթարանալուց հետո, վերադարնում են Լոնդոն՝ բազմաթիվ ընկերներին մոտ լինելու և իրենց երեք երեխաների կրթությունը հոգալու համար։ Նրանք բնակություն են հաստատում Լոնդոնի Հեմփստեդ թաղամասում։ 1889 թվականի նոյեմբերին Ուիլյամ Ալինգհեմի մահից հետո Հելենը և նրա երեխաները մնում են գրեթե առանց ապրուստի միջոցների։ Նա ստիպված է լինում մեծ ջանքեր գործադրել, որպեսզի ամեն տարի իր ջրաներկ աշխատանքները ցուցադրի Լոնդոնի ցուցահանդեսներում։ 1905 թվականին նա իր եղբոր՝ Արթուր Պատերսոնի հետ աշխատել է «Թենիսոնի տները» գրքի վրա, որը պարունակում էր նրա 20 ջրաներկ աշխատանքներ։ Նա խմբագրել է իր հանգուցյալ ամուսնու բանաստեղծությունների մի քանի ժողովածուներ։

Նկարչի գեղարվեստական ժառանգությունը ներառում է նաև մի քանի դիմանկարներ, այդ թվում՝ գրող Թոմաս Քարլայլի դիմանկարը։

Հելեն Ալինգհեմը 1890 թվականին դարձավ առաջին կինը, ով դարձավ Մեծ Բրիտանիայի թագավորական ջրանկարիչների ընկերության լիիրավ անդամ։