Հարավային կղզի (Նոր Զելանդիա)
| Բնակավայր | ||
|---|---|---|
| Հարավային կղզի | ||
| անգլ.՝ South Island[1] մաորի՝ Te Waipounamu[1] | ||
 | ||
| Կոորդինատներ: 43°59′0″ հվ. լ. 170°27′0″ ավ. ե. / 43.98333° հս․. լ. 170.45000° ավ. ե. | ||
| Երկիր |  Նոր Զելանդիա | |
| Մակերես | 150 437 կմ² | |
| Բնակչություն | 1 115 800 մարդ (հունիս 2017) | |
| Ժամային գոտի | UTC+12 և UTC+13 | |
| ||
Հարավային կղզի (անգլ.՝ South Island, մաորի՝ Te Wai-pounamu, Տե-Վաի-Պոունամու, 1840-ական թվականներին նաև Նոր Մանսթեր), Նոր Զելանդիայի ամենամեծ կղզին (ըստ մեծության՝ երկրորդը Հյուսիսային կղզին է):
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կղզու մակերեսը 150 437կմ² է[2]: Ըստ իր մեծության՝ աշխարհի 12-րդ կղզին է:
Կուկի նեղուց՝ նեղուց, որը Հարավային և Հյուսիսային կղզիները բաժանում է իրարից:
Արևմտյան ափի երկայնքով ձգվում է Հարավային Ալպեր լեռնաշղթան: Այստեղ է գտնվում ձյունապատ Կուկի լեռը, որը Նոր Զելանդիայի ամենաբարձր կետն է (3724 մ): Այս կղզու 18 պիկերը 3000 մետրից ավելի բարձրություն ունեն: Լեռներում հաշվվում է 360 սառցադաշտ, որոնցից խոշորագույնները Թասմանի, Ֆրանց-Իոսիֆի, Ֆոքսի սառցադաշտերն են: Պլեյստոցենային սառցե դարաշրջանում սառցադաշտերը մեծ հզորություն ունեին, անընդհատ գահավիժում էին դեպի Քենթբերիսկի հարթավայր և զբաղեցնում էին ժամանակակից Օտագո պրովինցիայի հարավի զգալի մասը: Այս շրջաններին բնորոշ են U-աձև հովիտները, խիստ մասնատված ռելիեֆը և սառը լճերը, որոնք ձգվածձև ունեն (Տե-Անաու, Մանապոուրի, Ուակատիպու և Հավեա): Այստեղ է գտնվում նաև Նոր Զելանդիայի ամենաբարձր ջրվեժներից մեկը՝ Սազերլենդը, որն ունի 580 մ բարձրություն:
Այստեղ տեղակայված են այնպիսի էնդեմիկ տեսակների արեալներ, ինչպիսին է կեա (Nestor notabilis) թութակը:
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2010 թվականի տվյալների համաձայն՝ այստեղ բնակվում է 1 038 600 մարդ, որը կազմում է ողջ Նոր Զելանդիայի բնակչության մոտավորապես 24 %-ը: Ամենախոշոր քաղաքները Քրայստչերչը և Դանիդինն են:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Նոր Զելանդիայի ատլաս (անգլ.)
| ||||||||||
