Հանս Իմհոֆ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հանս Իմհոֆ
գերմ.՝ Hans Imhoff
Դիմանկար
Ծնվել էմարտի 12, 1922(1922-03-12)[1]
ԾննդավայրՔյոլն, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Վայմարյան Հանրապետություն
Մահացել էդեկտեմբերի 21, 2007(2007-12-21)[2][1] (85 տարեկան)
Մահվան վայրՔյոլն, Գերմանիա
Քաղաքացիություն Գերմանիա
Մասնագիտությունձեռնարկատեր
Պարգևներ և
մրցանակներ
 Hans Imhoff Վիքիպահեստում

Հանս Իմհոֆ (գերմ.՝ Hans Imhoff, մարտի 12, 1922(1922-03-12)[1], Քյոլն, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Վայմարյան Հանրապետություն - դեկտեմբերի 21, 2007(2007-12-21)[2][1], Քյոլն, Գերմանիա), գերմանացի արդյունաբերող և ձեռնարկատեր, Քյոլն քաղաքի Շոկոլադի թանգարանի (գերմ.՝ Schokoladenmuseum) հիմնադիրը[3]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանս Իմհոֆը ծնվել է Ֆրանց և Շարլոտա Իմհոֆների ընտանիքում։ Տարրական դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է առևտրի դպրոց, որտեղ վերապատրաստվել է առևտրային հմտությունների և իր մասնագիտական և տեխնիկական կրթության ոլորտում։

Պատերազմից հետո Իմհոֆը հիմնել է շոկոլադի և շաքարի գործարան, որը պսակվել է հաջողությամբ։ 1972 թվականին ձեռք է բերել Stollwerck ֆինանսապես աղքատացած շոկոլադի ֆաբրիկան և այն վերածել հաջողակ բիզնեսի։ Ձեռք բերելով Sprengel և Sarotti ապրանքանիշերը՝ ստեղծել է Եվրոպական Շոկոլադի միավորումը (գերմ.՝ European Chocolate group

1933 թվականին սեփական նախաձեռնությամբ և մասնավոր ֆոնդերի օգնությամբ ստեղծել է Շոկոլադի թանգարան, որը Գերմանիայի ամենահայտնի թանգարանների տասնյակում է։ 2007 թվականին թանգարանն ունեցել է 650 000 այցելու[4]։

2002 թվականին դուրս է եկել ընկերությունից՝ 2001 թվականին Իմհոֆ շահույթ չհետապնդող հիմնադրամը ստեղծելու պատճառով։

Հանս Իմհոֆը, ամուսնանալով Կլարա Հերբուրգ Իմհոֆի հետ, դարձել է չորս երեխաների հայր։

Մահացել է 2007 թվականի դեկտեմբերին՝ 85 տարեկան հասակում, երկարատև հիվանդության արդյունքում։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականին դարձել է է Քյոլն քաղաքի «Պատվավոր քաղաքացի»։ Իմհոֆը համարվում է նաև Զալֆելդ քաղաքի պատվավոր քաղաքացի։ 1991 թվականի իր գործունեության համար Իմհոֆն արժանացել է «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի շքանշանի, իսկ 1994 թվականին ստացել է շքանշան Հյուիսային Ռեյն-Վեսթֆալիա երկրամասին մատուցած ծառայությունների համար։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. 2,0 2,1 2,2 http://www.ksta.de/html/artikel/1198278216329.shtml
  3. «Официальный сайт. Шоколадный музей. Кёльн» (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 22-ին.(անգլ.)
  4. «Музей шоколада - geschichte.nrw.de» (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ганс Имхофф։ Какао — истинное золото ацтеков, Дюссельдорф 1988, ISBN 3-430-14957-6
  • Клаус Якоби։ Шоколад короля. Невероятная жизнь Ханс Имхоф, Мюнхен 1997, ISBN 3-7844-2650-6
  • Ганс-Йозеф Хоэст։ На стороне добра — Ганс Имхофф, послевоенная карьера, Дюссельдорф 1988, ISBN 3-430-15098-1

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]