Հաննա Բենիսոն
 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Քաղաքացիությունը |
 Շվեդիա | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | հոկտեմբերի 16, 2002[1] (23 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Lomma Municipality, Սկոնե, Շվեդիա | ||
| Դիրք | կիսապաշտպան | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Հաննա Ուլրիկա Բենիսոն (շվեդ.՝ Hanna Ulrika Bennison; հոկտեմբերի 16, 2002[1], Lomma Municipality, Սկոնե, Շվեդիա), շվեդ պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ, իտալական «Յուվենտուս» ակումբի և Շվեդիայի ազգային հավաքականի կիսապաշտպան։ 2020 թվականի հունվարին ՈՒԵՖԱ-ն նրան անվանել է Եվրոպայի 10 ամենահեռանկարային երիտասարդ ֆուտբոլիստներից մեկը[2],իսկ 2021 թվականի մարտին նա արժանացել է «աշխարհի լավագույն երիտասարդ ֆուտբոլիստուհի» մրցանակին[3].
Ակումբային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վաղ տարիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բենիսոնը ծագումով Լոմմայից է և միացել է իր տեղական թիմին «գիֆ Նայք»-ում՝ ի պատիվ տարիների ծննդյան օրվա։ Ավելի ուշ նա միացավ «Ռուսենգորդ» ակումբի երիտասարդական ակադեմիային։
«Ռուսենգորդ»
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2018 թվականի ապրիլին 15-ամյա Բենիսոնը նորամուտը նշեց Դամալսվենսկանում՝ փոխարինման դուրս գալով Կալմարի դեմ խաղում։ Նույն թվականին ակումբը նվաճեց Շվեդիայի գավաթը։ Նա ավարտեց 2018 թվականի մրցաշրջանը լիգայում անցկացրած չորս հանդիպումներով[4]։
2018 թվականի սեպտեմբերին նա առաջին անգամ հանդես եկավ եվրագավաթներում՝ փոխարինման դուրս գալով Չեմպիոնների Լիգայի 1/8 եզրափակչի «Ռյազան-ՕԴԴՎ»-ի դեմ խաղում։ 2018 թվականի մրցաշրջանում նա խփեց իր առաջին պաշտոնական գոլը «Կոպպարբերգս/Գյոտեբորգ»-ի դեմ խաղում (2:2)։
В2019 թվականի մրցաշրջան Բենիսոնի զարգացումը արագացավ, և նա 18 հանդիպում անցկացրեց լիգայում՝ 16-ին դուրս գալով մեկնարկային կազմում և խփեց երեք գոլ, իսկ «Ռուսենգորդը» հաղթեց ազգային առաջնությունում։ Ակումբի մարզական տնօրեն Թերեզա Սյոգրանը զարմացած էր Բենիսոնի արագ առաջընթացից և ակնկալում էր, որ երիտասարդ աղջիկը կմասնակցի այդ մրցաշրջանի միայն վեց հանդիպման։ Չնայած տրանսֆերի նկատմամբ «Լիոնի» հետաքրքրությանը, Բենիսոնը դեռ չի ցանկացել հեռանալ Մալմյոյից, քանի որ դեռ դպրոցում էր[5]։
Բենիսոնը բացակայում էր 2020 թվականի մրցաշրջանի մեծ մասը վնասվածքների և COVID-19-ի պատճառով։ Երբ նա վերականգնվեց 2021 թվականին, նա բախվեց ուժեղ մրցակցության ակումբում մեկնարկային դիրքի համար, հիմնականում Ռիյա Օլինգի և Օլիվիա Սկուգի կողմից[6]։
«Էվերթոն»
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2021 թվականի օգոստոսին Բենիսոնը չորս տարվա պայմանագիր կնքեց «Էվերթոնի» հետ «զգալի վեցանիշ գումարի» համար՝ այն դարձնելով ակումբի ռեկորդային ստորագրումը տրանսֆերային վճարի առումով[7]։ Նա իր նորամուտը նշել է սեպտեմբերի 5-ին՝ փոխարինման դուրս գալով «Մանչեսթեր Սիթիի» դեմ պարտվողական խաղում ընդմիջումից անմիջապես հետո (0:4)։ Նա իր առաջին գոլը խփեց «իրիսոկի» կազմում սեպտեմբերի 25-ին՝ «Բիրմինգհեմ Սիթիի» դեմ խաղում հաշիվը դարձնելով 2:1։ Մրցաշրջանի ընթացքում նա հաստատվեց որպես հիմնական կազմի խաղացող՝ հայտնվելով լիգայի 22 խաղերից յուրաքանչյուրում, որոնցից տասը մեկնարկային կազմում, և այդպիսով զգալի ներդրում ունեցավ «Էվերթոնին» լիգայում մնալու համար։ Նրա նվաճումները դեբյուտային մրցաշրջանում, որը, ի թիվս այլ բաների, բնութագրվում էր մարզիչների երկու հերթափոխով, նշանավորվեց ակումբի կողմից, որը Բենիսոնին շնորհեց «լավագույն երիտասարդ խաղացող» մրցանակը[8]։
2022-2023 մրցաշրջանի ավարտին Բենիսոնը հաղթական գոլը խփեց խաղի 91-րդ րոպեին «Բրայթոնի» դարպասը (2:1)՝ ապահովելով իր թիմի տեղը լիգայի առաջին վեցնյակում[9][10]։
«Յուվենտուս»
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2024 թվականի հուլիսի 3-ին 3 տարվա պայմանագիր է կնքել իտալական «Յուվենտուսի» հետ[11]։
Կարիերան ազգային հավաքականում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2019 թվականի նոյեմբերի 7-ին Բենիսոնը իր նորամուտը նշեց Շվեդիայի ազգային հավաքականում՝ Օհայո նահանգի Կոլումբուս քաղաքում ԱՄՆ-ի հավաքականի դեմ ընկերական խաղում (2:3) պարտվելով։ Նրա փոխանցումը, որը ստեղծեց Շվեդիայի առաջին գոլը, հեռուստատեսային մեկնաբան էլի Վագների կողմից ընկալվեց որպես «առանձնահատուկ բան»[12]։
Ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ Պետեր Գերհարդսոնը Բենիսոնին ընդգրկել է 2020 թվականի Ալգարվեի Գավաթի խաղարկության կազմում, որտեղ նա սկսել է իր առաջին հանդիպումը կապտանռնագույնների կազմում Գերմանիայի դեմ (0:1)[13]։ Պորտուգալիայում Կարոլին Սեգերը, նրա ակումբի և ազգային հավաքականի գործընկերը, ընդունեց Բենիսոնի մեծ ներուժը, բայց նաև փորձեց մեղմացնել բորբոքված աղմուկը «17 տարեկան աղջիկ է, ուստի կարևոր է զգույշ լինել նրա հետ»[14]։
«Ռուսենգորդի» գլխավոր մարզիչ Յոնաս Էյդևալը 2021 թվականի մայիսին տված հարցազրույցում նշել է, որ Պետեր Գերհարդսոնն այլ փիլիսոփայություն ունի, քան Պիյա Սունդհագեն և Թոմաս Դեններբյուն։ Ազգային հավաքականի նախկին մարզիչները հիմնականում բացառում էին այն խաղացողներին, ովքեր իրենց ակումբում միշտ չէ, որ մեկնարկային կազմում էին։ Գերհարդսոնը չի կարծում, որ այդպես է, և Էյդեվալը թեթևություն հայտնեց և վկայակոչեց նրան՝ ասելով, որ նա (Գերհարդսոնը) նույնպես կարող է լավ փոխարինումների կարիք ունենալ։ Էյդեվալ-ը կարծում է, որ Հաննա Բենիսոնի համար ձեռնտու կլինի ապացուցել իրեն որպես լավ փոխարինող խաղացող, քանի որ դա նրան ավելի շատ հնարավորություններ կտա[6]։
2023 թվականի հունիսի 13-ին նա ընդգրկվել է 23 խաղացողներից բաղկացած կազմում Ավստրալիայի և Նոր Զելանդիայի 2023 թվականի աշխարհի առաջնության համար[15]։ Նա խաղացել է յոթ խաղերից չորսում։ Նա 90 րոպե խաղաց Արգենտինայի դեմ երրորդ խմբային խաղում, երբ որոշ հիմնական խաղացողներ հանգստանում էին։ Նա փոխարինման դուրս եկավ մյուս երեք խաղերում։ Կիսաեզրափակչում իսպանուհիներից 1:2 հաշվով կրած պարտության պատճառով նրա թիմը դուրս չեկավ եզրափակիչ, բայց կարողացավ հաղթել Ավստրալիայի դեմ երրորդ տեղի համար խաղում[16]։
Գոլ հավաքականի կազմում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Ամսաթիվ | Վայր | Մրցակից | Հաշիվ | Արդյունք | Մրցաշար |
|---|---|---|---|---|---|
| 13 Հուլիս 2021 | Բրեմոլ Լեյն, Շեֆիլդ, Անգլիա |  Շվեյցարիա |
2–1 | 2–1 | ԵԱ 2022 |
Ձեռքբերումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ակումբային
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Ռուսենգորդ»
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Շվեդիայի չեմպիոն։ 2019
- Շվեդիայի գավաթակիր։ 2017/18
Միջազգային
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ամառային օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր՝ 2020
Անհատական
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Աշխարհի լավագույն երիտասարդական խաղացող (մինչև 20 տարեկան)՝ ըստ ՄՖՖԻԻՍ-ի. 2021[17]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 FBref.com
- ↑ «Ten for the future: UEFA.com's women players to watch for 2020». UEFA. 2020 թ․ հունվարի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 7-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
- ↑ Gillen, Nancy (2021 թ․ մարտի 23). «Hanna Bennison named best young female footballer in the world». Give Me Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
- ↑ «Hanna är navet i laget» (Swedish). Swedish Football Association. 2018 թ․ հուլիսի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Thorén, Petra (2020 թ․ հունվարի 30). «Scoutad av Lyon – blir kvar i Malmö» (Swedish). Aftonbladet. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ 6,0 6,1 Jönsson, Jan (2021 թ․ մայիսի 14). «Därför kan inte Bennison ta en plats i FCR:s startelva» [Therefore, Bennison can not take a place in FCR's starting eleven]. Sydsvenskan (շվեդերեն). Bonnier News. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 15-ին.
- ↑ «Hanna Bennison: Everton break transfer record to sign Sweden international from Rosengard». Sky Sports (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 24-ին.
- ↑ «George Chosen For Women's Award». www.evertonfc.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ «Bennison nets last-gasp WSL winner for Everton». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 14-ին.
- ↑ Lindop, Beth (2023 թ․ մայիսի 22). «Everton manager hails 'unreal' striker as top-six improvement eyed». Liverpool Echo (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 14-ին.
- ↑ «Hanna Bennison is Bianconera!». www.juventus.com. 2024 թ․ հուլիսի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ հուլիսի 3-ին.
- ↑ Ruszkai, Ameé (2021 թ․ մարտի 23). «Hanna Bennison: The Special Swede in Pursuit of Perfection». Goal. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
- ↑ Friberg, Anna (2020 թ․ մարտի 4). «Storklubbar kommer att rycka i henne i framtiden» (Swedish). Expressen. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Fagerlund, Frida (2020 թ․ մարտի 4). «"Måste vara försiktig med henne"» (Swedish). Aftonbladet. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 2-ին.
{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ «Sweden veteran Seger to play at fifth World Cup». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 20-ին.
- ↑ «Results & schedules». www.fifa.com. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ «IFFHS Women's Youth (U20) World Best Player 2021». IFFHS. 2021 թ․ դեկտեմբերի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Профиль на сайте клуба «Эвертон»
- Ֆուտբոլիստի էջը soccerway.com կայքում(անգլ.)