Համավոր (անձնանուն)
| Համավոր Համավոր | |
|---|---|
| Տեսակ | իգական անձնանուն |
| Սեռ | իգական |
| Նշանակություն | համեղ, անուշ, համեստ, պարկեշտ |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Կապված հոդվածներ | «Համավոր» սկսվող էջեր |
Համավոր, հայկական իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն համավոր բառից։ Նշանակում է «համեղ, անուշ», բայց Պոլսի բարբառում նշանակում է «համեստ, պարկեշտ»։ Հիշատակվել է մեկ անգամ՝ 15-րդ դարում[1]։
Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Համավոր, կին Կարապետ քահանայի և մայր Դանիել վարդապետ Սևանեցու, ով 1461 թվականին Առաքել աբեղայից գնեց մի Քարոզգիրք[2]։ Նույն ձև հիշատակված է նաև 1486 թվականին Սևանի հռչակավոր դռան արձանագրության մեջ[3][4]։
- Համավոր, հիշատակված է նաև Հոռոմոսի անթվական մի արձանագրության մեջ[5]։