Հակոբ Պետրոսյան

Հակոբ Պետրոսյան;
Ծնվել է	փետրվարի 18, 1928
Ծննդավայր	Բաթում, Վրացական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունվար 2017 (88 տարեկան)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Մասնագիտություն	գրականագետ, հրատարակիչ և խմբագիր

Հակոբ Բաղդասարի Պետրոսյան (փետրվարի 18, 1928(1928-02-18), Բաթում, Վրացական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվար 2017^[1]), գրականագետ, հրատարակիչ-խմբագիր։ Բանասիրական գիտությունների թեկնածու է (1986 թվական)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հակոբ Պետրոսյանը ծնվել է 1928 թվականին Բաթումում Մեծ եղեռնի տարիներին հայրենի երկրից տարագրված մշեցու ընտանիքում։ Ավարտել է տեղի միջնակարգ հայկական դպրոցում։ 1953 թվականին ավարտել է ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետը և մանկավարժական աշխատանքի անցել Հրազդանի շրջանի Սոլակ գյուղի դպրոցում։ 1960 թվականից աշխատել է Երևանի համալսարանի հրատարակչություն^[2]։

Հրատարակչությունում նա աշխատել է որպես խմբագիր, ապա՝ գլխավոր խմբագիր (1976 թվականից)^[2]։

Զբաղվել է արևմտահայ հասարակական-քաղաքական գործիչ, արձակագիր Գեղամ Տեր-Կարապետյանի (Մշո Գեղամ) գրական ժառանգության հարցերով և հրատարակել «Գեղամ Տեր-Կարապետյան (Մշո Գեղամ)» մենագրությունը, որը հետագայում դարձել է նրա թեկնածուական ատենախոսությունը։ Հակոբ Պետրոսյանը ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան^[2]։

1990 թվականին առաջին անգամ Հայաստանում Հակոբ Պետրոսյանը Արշակ Մադոյանի հետ համատեղ կազմել և հրատարակել է «գավառական գրականություն» հոսանքի հիմնադիր Խրիմյան Հայրիկի «Երկերի» միհատորյակը, 1995 թվականին Մշո Գեղամի «Տարօնի աշխարհ» գիրքը (Նաիրի Զորյանի հետ) առաջաբանով, ծանոթագրություններով և Մշո բարբառի բառացանկով։ Շարունակելով Գեղամ Տեր-Կարապետյանի գրական-պատմական ժառանգության ուսումնասիրությունը՝ 2003 թվականին կազմել նրա մեկ այլ աշխատությունը՝ «Տարօնի վանքերը, Ուղեւորի յիշատակներ», որտեղ ի մի են բերվել 19-րդ դարավերջին Տարոնի վանքերի իրական վիճակի, Մուշից Ուրֆա ձգվող հայկական գյուղերի, կրթական օջախների մասին Մշո Գեղամի հոդվածները^[2]։

2011 թվականին որպես մենագրական հետազոտություն հրատարակվել է նրա «Սէյլան (Արշակ Մադոյեան). կեանքը եւ ստեղծագործությիւնը» գիրքը^[2]։

Ազգային գրականության հիմնախնդիրներին Հակոբ Պետրոսյանն անդրադարձել է նաև գրականագիտական հոդվածներում, գրախոսություններում^[2]։

2010 թվականից մինչև կյանքի վերջ խմբագրել է «Պատմություն և մշակույթ» հայագիտական հանդեսը^[2]։

Հակոբ Պետրոսյանը կյանքից հեռացել է 2017 թվականի հունվարին^[2]։

Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1953 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը։ 1960-2009 թվականներին աշխատել է ԵՊՀ հրատարակչությունում, 1972-1995 թվականներին (ընդհատումներով)՝ գլխավոր խմբագիր։

Ժողովածուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լույս են տեսել Պետրոսյանի «Գեղամ Տեր-Կարապետյան (Մշո Գեղամ, 1983 թվական)», «Սէյլան (Արշակ Մադոյեան)։ Կեանքը եւ ստեղծագործութիւնը» (2011 թվական) մենագրությունները, կազմել է «Խրիմյան Հայրիկ։ Երկեր» (համահեղինակ, 1992 թվական), «Գեղամ Տէր-Կարապետեան (Տատրակ)։ Տարօնի աշխարհ» (1995 թվական), «Գեղամ ՏէրԿարապետեան։ Տարօնի վանքերը։ Ուղեւորի յիշատակներ» (2003 թվական) ժողովածուները, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակչություն։ Մատենագիտություն. 1920-2011 թվականներ»ը (համահեղինակ, 2011 թվական)։

Մեդալներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երևանի պետական համալսարանի ոսկե մեդալ (1999 թվական)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ գրատպություն և գրքարվեստ» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

[_8e13805ade91109c-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հակոբ Պետրոսյան․ վաստակաշատ խմբագիրն ու գրականագետը

[publications-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 «Հակոբ Պետրոսյան․ վաստակաշատ խմբագիրն ու գրականագետը» (PDF).

[1]

[2]