Հակոբ Դավթյան
| Հակոբ Դավթյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 10, 1888 |
| Ծննդավայր | Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն, ԱԽՍՀ կամ Վերին Ագուլիս, Օրդուբադի շրջան |
| Մահացել է | հուլիսի 28, 1938 (49 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն.svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Թիֆլիսի գիմնազիա |
| Մասնագիտություն | դիվանագետ, քաղաքական գործիչ և հետախույզ |
| Աշխատավայր | Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան |
| Ամուսին | Մարիա Մակսակովա |
| Քաղաքական կուսակցություն | Ռուսաստանի սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցություն |
| Անդամություն | ԽՄԿԿ |
Հակոբ Քրիստափորի Դավթյան (Դավիդով, 1888, գյուղ Վերին Ագուլիս (այժմ՝ Յուխարի Այլիս, Նախիջևանի տարածքում,1938), խորհրդային դիվանագետ։ ԽՄԿԿ անդամ 1905 թվականից։
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հակոբ Դավթյանը ծնվել է Վերին Ագուլիս գյուղում: 1907 թվականին ավարտել է Թիֆլիսի 1-ին գիմնազիան: Սովորել է Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանում: Ավարտել է Բրյուսելի ճարտարագիտական ինստիտուտը: 1908-1918 թվականներին Բելգիայում եղել է վտարանդի: Տիրապետել է մի շարք լեզուների: Բազմաթիվ երկրներում համատեղելէ դիվանագիտական և հետախուզական աշխատանքը: Արտերկրում ստեղծել է գործակալական լայն ցանց, հավաքագրել լրտեսներ: 1920 թվականից աշխատել է ԱԳԺԿ մարմիններում: Ֆելիքս Ձերժինսկու խնդրանքով աշխատանքի է անցել ԱՀ-ում[1]:
Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դիվանագիտական աշխատանքի է անցել 1919 թվականին։ 1921-1922 թվականներին եղել է ՌԽՖՍՀ արտաքին գործերի նախարարության կոլեգիայի անդամ, Մերձբալթյան երկրների բաժնի վարիչ, այնուհետև՝ ՌԽՖՍՀ լիազոր ներկայացուցիչ Լիտվայում։ 1922-1924 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ ներկայացուցչության խորհրդական Չինաստանում, որտեղ լիազոր ներկայացուցիչներ Կարախանի և Իոֆֆեի հետ մեծ աշխատանք է տարել Խորհրդաչինական հարաբերությունների բարելավման համար։ 1925-1927 թվականներին ԽՍՀՄ ներկայացուցչության խորհրդականը, ապա ժամանակավոր հավատարմատարն էր Ֆրանսիայում, իսկ 1927-1939 թվականներին՝ խորհրդային լիազորներ–կայացուցիչը Իրանում։ 1930-1932 թվականներին եղել է Լենինգրադի ճարտարագիտական ինստիտուտի տնօրեն, միաժամանակ՝ Լենինգրադի մեքենաշինական ինստիտուտի տնօրեն: 1932-1938 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ լիազոր ներկայացուցիչ նախ Հունաստանում, ապա՝ Լեհաստանում։ 1935 թվականին ընտրվել է ԽՍՀՄ Կենտգործկոմի անդամ[2][3]։ Աշխատել է Հունգարիայում, Տուվայում, Փարիզում, Թեհրանում:
Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անհիմն մեղադրանքով գնդակահարվել է 1938 թվականին: Արդարացվել է 1956 թվականին:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Հայաստանի Հանրապետության Ազգային անվտանգության ծառայություն - Հետախուզություն և հակահետախուզություն. հայկական հետքը»։ www.sns.am (am-et)։ Վերցված է 2017-01-30
- ↑ Александр Дегтярев Клим + Колпакиди։ «Давтян Яков Христофорович - Внешняя разведка СССР»։ www.e-reading.club։ Վերցված է 2017-01-30
- ↑ Administrator։ «Давыдов Яков Христофорович - Энциклопедия - spbarm.ru»։ spbarm.ru։ Վերցված է 2017-01-30
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 298)։ 
|
