Հայաստանի շրջակա միջավայրի նախարարություն
| Հայաստանի Հանրապետության Շրջակա միջավայրի նախարարություն | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | ՀՀ շրջակա միջավայրի նախարարություն |
| Երկիր | Հայաստան |
| Հապավում | ՀՀ ՇՄՆ |
| Ստեղծման թվական | մայիսի 8, 2019 |
| Ենթարկում | Հայաստանի Հանրապետության կառավարություն |
| Շտաբակայան | Երևան, Հայաստան |
| Պատասխանատու նախարար | Հակոբ Սիմիդյան |
| Կայք | mnp.am |
Հայաստանի Հանրապետության շրջակա միջավայրի նախարարություն
Խորհրդային Հայաստանում շրջակա միջավայրի պահպանության խնդիրներին ուշադրություն է դարձվել 1961 թվականից, երբ ՀԽՍՀ Մինիստրների սովետին առընթեր ստեղծվել է Մակերևութային և ստորերկրյա ջրային ռեսուրսների օգտագործման և պահպանության վարչությունը։
1967 թվականի մարտին, ՀԽՍՀ Գերագույն սովետի հրամանագրով վարչությունը վերակազմավորվել է ՀԽՍՀ Մինիստրների սովետի Մակերևութային և ստորերկրյա ջրային ռեսուրսների օգտագործման և պահպանության պետական կոմիտեի։
1986 թվականի փետրվարի 26-ին ՀԽՍՀ Մինիստրների սովետի որոշմամբ (թիվ 119) այն վերակազմավորվել է ՀԽՍՀ Շրջակա միջավայրի պահպանության պետական կոմիտեի։
1989 թվականի հունվարի 8-ին, ՀԽՍՀ Մինիստրների սովետի որոշմամբ այն վերանվանվել է Բնության պահպանության պետական կոմիտեի։
(1991-1995 թվականներին՝ Բնության և շրջակա միջավայրի պահպանություն, 1995-1996 թվականներին՝ Բնության պահպանության և ընդերքի), գործադիր իշխանության հանրապետական մարմին, որը մշակում և իրականացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության շրջակա միջավայրի պահպանության և բնական ռեսուրսների բանական օգտագործման բնագավառներում պետական քաղաքականությունը։
Կազմավորվել է Բնության պահպանության պետական կոմիտեի (1989) հիման վրա (1961-1967 թվականներին՝ Մակերևութային և ստորերկրյա ջրային պաշարների օգտագործման և պահպանության վարչություն, 1967-1986 թվականներին՝ պետական կոմիտե, 1986-1989 թվականներին՝ Շրջակա միջավայրի պահպանության պետական կոմիտե)։
Ընդհանուր տեղեկատվություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նախարար
Տեղակալներ՝
- Գայանե Գաբրիելյան
- Արամ Մեյմարյան
- Տիգրան Գաբրիելյան
Հիմնական խնդիրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական խնդիրներն են շրջակա միջավայրի՝ ընդերքի, հողերի, ջրերի, մթնոլորտի, կենդանական ու բուսական աշխարհների, ինչպես նաև բնության հատուկ պահպանվող տարածքների պահպանության պետական քաղաքականության ու ռազմավարության մշակումը, շրջակա միջավայրի վիճակի մոնիտորինգի, շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության փորձաքննության իրականացումը, ՀՀ բույսերի ու կենդանիների Կարմիր գրքերի վարման կարգի սահմանումը, բնության հուշարձանների հաշվառումը, ջրային պաշարների սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիայի և էկոլոգիական նվազագույն ելքերի սահմանումը, կեղտաջրերի սահմանային թույլատրելի արտահոսքի որակական ու քանակական չափանիշների հաստատումը, մթնոլորտային օդն աղտոտող վնասակար նյութերի արտանետումների հաշվառումը և կանոնավորումը, հողերի օգտագործման բնապահպանական չափորոշիչների ու սահմանափակումների սահմանումը և վերահսկումը, ՀՀ տարածքում արտադրվող, օգտագործվող քիմիական նյութերի և առաջացող արտադրական ու սպառման թափոնների ըստ վտանգավորության աստիճանի դասակարգումը և ռեգիստրների վարումը, էկոլոգիական գիտակրթական ռազմավարության հիմնական ուղղությունների մշակումը։
Ունի Շրջակա միջավայրի պահպանության քաղաքականության, Բնապահպանական ռազմավարական ծրագրերի ու մոնիթորինգի, Ընդերքի և հողերի պահպանության քաղաքականության, Իրավաբանական, Միջազգային համագործակցության, Տեղեկատվության և հասարակայնության հետ կապերի, Ֆինանսատնտեսական վարչություններ և Քարտուղարություն։ ՀՀ ԲՆ աշխատակազմում ընդգրկված են Վտանգավոր նյութերի և թափոնների քաղաքականության, Ներքին աուդիտի, Անձնակազմի կառավարման և Առաջին բաժինները։ ՀՀ ԲՆ աշխատակազմի առանձնացված ստորաբաժանումներն են Ջրային ռեսուրսների, Կենսառեսուրսների, Թափոնների և մթնոլորտ արտանետումների կառավարման գործակալությունները և ՀՀ բնապահպանության նախարարության բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմինը։
Համաձայնագրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մշակվել են բնապահպանական ոլորտը կանոնակարգող համաձայնագրեր, իրավական ակտերի նախագծեր։ Իրականացվում են Սևանա լճի էկոհամակարգի վերականգնման, պահպանման, վերարտադրման և օգտագործման միջոցառումներ՝ ձկնային պաշարների համալրում, սիգի ու խեցգետնի պոպուլացիաների վիճակի գնահատում, արդյունագործական պաշարների և արդյունագործական որսի տարեկան առավելագույն չափաքանակների որոշում։ Իրագործվել են բուսական և կենդանական պաշարների հաշվառում և գույքագրում, բնության հատուկ պահպանվող տարածքներում գիտական ուսումնասիրություններ։ Բնապահպանության ոլորտում զարգանում է նաև միջազգային համագործակցությունը։ Հայաստանում ստեղծվել են 15 բնապահպանական տեղեկատվության հասարակական (Օրհուսի) կենտրոն։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աղբյուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|
