Գլխավոր հերոսը փոքրիկ և շատ հետաքրքրասեր ճուտիկ Պետյան է։ Նրան այնքան էր հետաքրքրում շրջակա աշխարհը, որ նա հաճախ էր իր մայրիկ-հավիկից և քույրիկ-ճուտիկներից հեռանում։ Մի անգամ նա այնքան է տարվում մի գեղեցիկ թիթեռնիկին հետապնդելով, որ ամբողջովին մենակ է մնում խիտ, մութ անտառում։ Հավիկը, տեսնելով, որ իր ճուտիկներից մեկը պակասում է, մյուսներին թողնում է պատասխանատու բադիկի հսկողության տակ, իսկ ինքը գնում է որոնելու կորածին։ Անտառի միջով թռչող ագռավը նախ տեսնում է ճուտիկին` դաշտում, այնուհետև հավին, որը հուսահատորեն փորձում էր գտնել նրան։ Պատահաբար հիմար թռչունը պատմում է այս մասին խորամանկ աղվեսին։ Շիկակարմիր գիշատիչը շատ ուրախանում է և անմիջապես շտապում է անտառ` նախ ճուտիկին, այնուհետև` մայրիկ-հավիկին գտնելու և ուտելու համար։ Մինչ աղվեսը և հավն ամբողջ անտառում փնտրում էին ճուտիկին, նա ինքնուրույն քայլում էր արահետով և տխրում էր։ Ամենից շատ նա ուզում էր տուն վերադառնալ` մոր և քույրերի մոտ։ Բայց նա գաղափար չուներ, թե ուր գնա, որպեսզի դուրս գար մութ անտառից։ Բարեբախտաբար, փոքրիկ աքաղաղի ճանապարհին երկու ընկերներ են հանդիպում` ուրախ գորտն և ուշիմ մուկը։ Նրանք օգնում են, որ նա թաքնվի նենգ աղվեսի հետապնդումից։ Գորտը ճուտիկին իր մեջքի վրա տեղափոխում է անտառային գետակի մյուս կողմը, իսկ մկնիկը սոված աղվեսին քշում է բարձր, ծակող սուլոցով։ Այնուհետև ընկերները ճուտիկին պաշտպանում են անձրևից մկնիկի բնի մեջ, և այնտեղ նա սպասում է իր մայրիկին։ Հավը նախատում է հետաքրքրասեր փոքրիկին անհնազանդության համար և պատվիրում է այլևս այդպես չանել։ Դրանից հետո մայրն ու որդին ապահով կերպով հասնում են այն տունը, որտեղ հայրիկ աքաղաղը և հավերը սպասում էին նրանց։
ԽՍՀՄ