Կոռմեյ ան Պարիզի (ֆր.՝ Cormeilles-en-Parisis), համայնքՖրանսիայիԻլ դը Ֆրանս երկրամասի Վալ դ՛Ուազ դեպարտամենտում։ Ընկած է Փարիզից մոտավորապես 20 կիլոմետր դեպի հյուսիս-արևմուտք, դեպարտամենտի դե ֆակտո վարչական կենտրոնից՝ Սերժիից 12 կիլոմետր դեպի հարավ-արևելք[4]։ 2006 թվականի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 21 503[5]:
2010 թվականի տվյալներով համայնքի աշխատունակ տարիքի 15 458 մարդկանցից (15-64 տարեկան) տնտեսապես ակտիվ էին 11 871-ը (ակտիվության ցուցանիշը կազմել է 76,8 տոկոս՝ 1999 թվականի 73,9 %-ի դիմաց։ Տնտեսապես ոչ ակտիվ 3587 անձանցից 1646-ը սովորողներ էին, 1099-ը՝ թոշակառուներ, 842-ը չէին աշխատում այլ պատճառներով[6]։
2010 թվականին համայնքում հաշվվում էր 8910 հարկատու տնային տնտեսություն։ Յուրաքանչյուր բնակչի հաշվով տարեկան միջին եկամուտը կազմել է 25 460 եվրո[7]։
Delorme Emile, Histoire de Cormeilles-en-Parisis, Imprimerie Paul-Dupont, Paris, 1907, 272 p.
Berthieu R., Ducoeur G., Herbet O., Poupon C., Renaux D., Grenet J., Louet M., Cormeilles en Parisis, Éditions Agence régionale d'édition pour les municipalités, 1982.
Collectif, Des Cormeillais dans les Guerres - de 1914 à nos jours - Récits et témoignages, éditions In Libro Veritas, 2009.
Collectif, Portrait de Cormeillais à travers l'histoire, éditions In Libro Veritas, 2011.
Farion Vincent, Si la Carrière m'était contée. La plâtrière et les usines Lambert à Cormeilles-en-Parisis (1832-2008), éditions Musée du Plâtre, 2008.
Hantraye Jacques , L'Ascension de la famille Lambert de Cormeilles-en-Parisis. Volume 1 : Aux origines de la pluriactivité (vers 1650-1836). Volume 2 : Les Mutations de l'exploitation agricole et l'essor de l'activité plâtrière (1836-1882), éditions Musée du Plâtre, 2007 & 2008.
Association Le Vieux Cormeilles, Si Cormeilles m'était conté ; Les Portes du Parisis, 1983-2019.
Musée du Plâtre, Fer de Lance ; La Lettre Blanche ; Les Articles du Musée du Plâtre, 1982-2019.
Denis Jean-Pierre, Henri Lecœur, l'architecte du Parisis des années 1900, Vivre en Val-d'Oise n° 118, novembre-décembre 2009, pages 28–33, ISSN1146-2191.
Farion Vincent, Renard Daniel, Rigault Jacques, Chahmirian Bernard, de Gaube Carel, Gasser Stéphane Le patrimoine des communes du Val-d’Oise, Cormeilles-en-Parisis, Collection Le Patrimoine des Communes de France, Éditions Flohic, Paris, Volume I octobre 1999, pages 149-169, 2-84234-056-6.
↑«Revenus fiscaux des ménages en 2010» [Оподатковані доходи домогосподарств у 2010 році] (фр.). INSEE. Վերցված է 18 жовтня 2013-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) Діти та онуки які проживали у двох місцях враховані як 0,5 особи в обох місцях проживання. Перша особа у домогосподарстві це один особоспоживач (ОС), інші дорослі — по 0,5 ОС, діти до 14 років — по 0,3 ОС.
Ֆրանսիա
Ուեր, Հարթֆորդշիր, Անգլիա, Մեծ Բրիտանիա, 1999 թվականից[8].
Բայան, Պորտուգալիա, 2018 թվականից[9].
