Կոնստանտին Տրուտովսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կոնստանտին Տրուտովսկի
ռուս.՝ Константин Трутовский
Ծնվել էհունվարի 28 (փետրվարի 9), 1826
ԾննդավայրԿուրսկ, Ռուսական կայսրություն[1]
Վախճանվել էմարտի 17 (29), 1893 (67 տարեկան)
Մահվան վայրԿուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտությունճարտարագետ և նկարիչ
Ոճռեալիզմ
Ժանրժանրային նկարչություն
 Konstantin Trutovsky Վիքիպահեստում

Կոնստանտին Ալեքսանդրովիչ Տրուտովսկի (ռուս.՝ Константин Александрович Трутовский, 28 հունվարի (9 փետրվարի), 1826, Կուրսկ, Ռուսական կայսրություն17 (29) մարտի, 1893, Յակովլևկա, Օբոյանի գավառ, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն), ռուս ժանրային գեղանկարիչ, Նիկոլայ Գոգոլի, Միխայիլ Լերմոնտովի, Իվան Կռիլովի ստեղծագործությունների նկարազարդող[2][3][4], Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայի ակադեմիկոս[5][6], Ջրանկարիչների բելգիական թագավորական միության անդամ[7]։

Կոնստանտին Տրուտովսկին Ֆեոդոր Դոստոևսկու առաջին հայտնի դիմանկարի հեղինակն է. վերջինս Տրուտովսկուց երկու տարի առաջ[8] ավարտել էր Գլխավոր ինժեներական ուսումնարանի սպայական դասընթացները[9][10] փոխ-տեղակալի կոչումով[11]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ֆեոդոր Դոստոևսկու դիմանկարը» (1847), թուղթ, իտալական մատիտ — Գրականության պետական թանգարան

Կոնստանտին Տրուտովսկին ծնվել է 1826 թվականի հունվարի 28-ին (նոր տոմարով՝ փետրվարի 9-ին) Կուրսկում։

Նախնական կրթությունն ստանալով Խարկովի ուսումնական հաստատություններից մեկում՝ 1839 թվականին տեղափոխվել է Սանկտ Պետերբուրգ[12], որտեղ սովորել է Նիկոլաևյան ինժեներական ուսումնարանում[9][10]՝ այդ ժամանակ արդեն մեծ սեր ցուցաբերելով արվեստի նկատմամբ։

1845 թվականին ավարտելով այդ ուսումնական հաստատության դասընթացն ու սպայական դասընթացները[8]՝ թողնվել է այնտեղ որպես դասուսույց և սկսել է հաճախել դասերի Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայում, որտեղ աշակերտել է Ֆեոդոր Բրունիին և պատրաստվել է դառնալ պատմական գեղանկարիչ, թեև ավելի մեծ ձգտում է ունեցել դեպի ժանրային գեղանկարչությունը։

1849 թվականին մեկնել է հայրենի կալվածք, որտեղ ժողովրդի կենցաղն այնպիսի խոր տպավորություն է թողել նրա վրա, որ դարձել է նրա հետագա աշխատանքների հիմնական թեման։ Շուտով նա թոշակի է անցել և բնակություն հաստատել գյուղում և միայն երբեմն մեկնել Մոսկվա ու Սանկտ Պետերբուրգ՝ տանելով իր նկարները։

1861 թվականին «Շուրջպար Մալոռոսիայում» (ռուս.՝ «Хоровод в Малороссии», պահվում է Տրետյակովյան պատկերասրահում) նկարի համար Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայի կողմից արժանացել է ակադեմիկոսի կոչման։ 1871 թվականից մինչև 1881 թվականը Տրուտովսկին՝ որպես տեսուչ, ծառայել է Մոսկվայի գեղանկարչության և քանդակագործության ուսումնարանում, ապա կրկին ապրել ու աշխատել է իր կալվածքում։

Կոնստանտին Տրուտովսկին ստեղծել է մեծ թվով նկարներ, ջրանկարներ ու մատիտանկարներ։ Ուկրաինական հասարակ ժողովրդի կյանքի տեսարաներից բացի նա պատկերել է մանր կալվածատերերի կյանքը՝ իր այդ աշխատանքներում ցուցաբերելով իր դիտողականությունը, սրամտությունն ու պոետական զգացումը։ Սակայն նկարչական ոչ պատշաճ պատրաստվածությունն ու շտապողականությունը հաճախ նվազեցնում են լավ մտահղացված ու կատարված աշխատանքները, որոնցից կարելի է նշել «Ծեսերգեր Մալոռոսիայում» (ռուս.՝ «Колядки в Малороссии», Տրետյակովյան պատկերասրահ), «Աշխատանքի ժամին» (ռուս.՝ «В рабочую пору», գտնվում է Մոսկվայում՝ Կոզմա Սոլդատյոնկովի հավաքածուում), «Սորոչինյան տոնավաճառ» (ռուս.՝ «Сорочинская ярмарка»), «Ժամադրություն» և «Կալվածատեր քաղաքական գործիչներ» նկարներն ու «Ճաշից հետո, ամառային ժամանակ» (ռուս.՝ «После обеда, в летнюю пору») և «Բարերարներ» («Благодетели», Տրետյակովյան պատկերասրահ) ջրանկարները[13]։

Կոնստանտին Տրուտովսկին մահացել է 1893 թվականի մարտի 27-ին (նոր տոմարով՝ մարտի 29) Յակովլևկա հայրենի կալվածքում։ Թաղվել է Օբոյանի Բոգորոդիցկի-Զնամենսկի արական վանքում, որ ամբողջովին ավերվել է բոլշևիկների կողմից 1924 թվականին[14]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոնստանտին Տրուտովսկին ամուսնացած է եղել հայտնի քննադատ և հասարակական գործիչ Սերգեյ Ակսակովի զարմուհու՝ Սոֆյա Ալեքսեևնա Սամբուրսկայայի հետ։ Նրա որդին՝ Վլադիմիր Կոնստանտինովիչը (1862-1930), եղել է արվեստաբան, դրամագետ, Մոսկվայի հնագիտական միության քարտուղար[15], ամուսնացած է եղել սուրբ Սերաֆիմ Սարովսկու զարմուհու՝ Ալեքսանդրա Վլադիմիրովնա Մոշնինայի հետ և ունեցել է երկու դուստր՝ Նադինն ու Նատաշան։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Трутовский Константин Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. Гл. ред. Мануйлов В. А., Редкол.: Андроников И. Л., Базанов В. Г., Бушмин А. С., Вацуро В. Э., Жданов В. В., Храпченко М. Б. Лермонтовская энциклопедия. — М.: Советская Энциклопедия, 1981. — 746 с. — (АН СССР. Институт русской литературы: Пушкинский дом). — 150 000 экз.
  3. Ровинский Д. А. Словарь граверовъ // Подробный словарь русских гравёров 16-19 вв = Подробный словарь русскихъ граверовъ XIV - XIX вв.. — Санкт-Петербург: Императорская Академия наук, 1895. — Т. II. — С. 512. — 581 с.
  4. Гришина Надежда 9 февраля - день рождения К. А. Трутовского(ռուս.) // Новости Радищевского музея. — Саратов: ФГУК «Саратовский государственный художественный музей имени А. Н. Радищева», 2009. — В. от 9 февраля.
  5. Кондаков С. Н. Живописцы // Список русских художников к юбилейному справочнику Императорской Академии Художеств = Списокъ русскихъ художниковъ къ юбилейному справочнику Императорской Академіи Художествъ. — Санкт-Петербург: Императорская Академия художеств, 1914. — Т. II. — С. 200. — 453 с.
  6. Трутовский Константин Александрович // Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 274. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 26).
  7. Булгаков Ф. И. Трутовскiй, Константинъ Александровичъ // Наши художники. Живописцы, скульпторы, мозаичисты, гравёры и медальеры на Академических выставках последнего 25-тилетия.. — СПб.: Типография А. С. Суворина, 1890. — Т. II (Л — Я). — С. 210-215. — 298 с.
  8. 8,0 8,1 Максимовский М. С. Список бывших воспитанников Главного Инженерного училища по годам выпусков (в 1845 году) // Исторический очерк развития Главного Инженерного училища, 1819-1869 = Историческiй очеркъ развитiя Главнаго Инженернаго Училища, 1819-1869. — Санкт-Петербург: Типография Императорской Академии наук, 1869. — С. 105. — 183 с.
  9. 9,0 9,1 Максимовский М. С. От начала царствования Императора Николая I до подчинения Николаевской Инженерной академии и училища непосредственно Главному Инженерному управлению (1825-1863) // Исторический очерк развития Главного Инженерного училища, 1819-1869 = Историческiй очеркъ развитiя Главнаго Инженернаго Училища, 1819-1869. — Санкт-Петербург: Типография Императорской Академии наук, 1869. — С. I, 93. — 183 с.
  10. 10,0 10,1 22 февраля (6 марта) 1855 Указом императора Александра II Главное Инженерное училище, в честь основателя Императора Николая I переименовано в Николаевское Инженерное училище [1], [2].
  11. Максимовский М. С. Список бывших воспитанников Главного Инженерного училища по годам выпусков (в 1843 году) // Исторический очерк развития Главного Инженерного училища, 1819-1869 = Историческiй очеркъ развитiя Главнаго Инженернаго Училища, 1819-1869. — Санкт-Петербург: Типография Императорской Академии наук, 1869. — С. 101. — 183 с.
  12. Шахов Н. Ф. Трутовский Константин Александрович (1826 — 1893) // Гордость земли курской. Сборник очерков о знаменитых земляках / Сост. Шехирев М. Ф.. — Курск: Редакционно-издательский отдел Курского ЦНТИ, 1991. — 1000 экз.
  13. Трутовскiй // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах = Энциклопедическій словарь / под редакцией К. К. Арсеньева и Ф. Ф. Петрушевского. — Санкт-Петербург: Ф.А. Брокгауз (Лейпциг), И.А. Ефрон (Санкт-Петербург), 1902. — Т. XXXIV «Трумпъ—Углеродистый кальцiй». — С. 8. — 482, [4] с. : ил с.
  14. Токмаков Павел Известные личности в Обоянском монастыре.(ռուս.) // «Курские епархиальные ведомости» : ежемесячная газета. —Курск, 2010. — В. от декабря 2010.
  15. «Трутовские: Константин Александрович (1826-1893) – художник, академик живописи; его сын Владимир Константинович (1862-1930) - искусствовед, нумизмат, секретарь Московского археологического общества». Номер фонда: 890. Количество единиц хранения: 335. (ռուսերեն). Российский государственный архив литературы и искусства. Крайние даты документов: 1852 - 1921 гг. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 2-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]