Կոհեզիա (լատին․՝ cohaesus — կապված, կցորդված), ֆիզիկական մարմնի մոլեկուլների, ատոմների, իոնների միակցումը ձգողության ուժերի (միջմոլեկուլային փոխազդեցության, ջրածնային կամ քիմիական կապի ուժեր) ազդեցությամբ։ Բնորոշում է տվյալ մարմնի ամրությունը դեֆորմացիայի տվյալ տեսակի (ձգում, սահք) նկատմամբ։ Միջմոլեկուլային և միջատոմային փոխազդեցության ինտենսիվությունը (հետևաբար և Կոհեզիայի ուժերը) հեռավորության աճի հետ կտրուկ նվազում է։ Կոհեզիան առավել ուժեղ է պինդ մարմիններում և հեղուկներում, այսինքն՝ կոնդենսացված ֆազերում, որտեղ միջմոլեկուլային հեռավորությունները փոքր են (մի քանի A կարգի), իսկ գազերում Կոհեզիան աննշան է։ Միջմոլեկուլային փոխազդեցության ինտենսիվության չափը կոհեզիայի էներգիայիխտությունն է։ Կոհեզիան ադհեզիայի մասնավոր դեպք է։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 528)։
