Կոկցիդիոզ

Կոկցիդիոզ
Տեսակ	վարակիչ հիվանդություն
Պատճառ	Վարակ
Բժշկական մասնագիտություն	վարակաբանություն
Coccidiosis Վիքիպահեստում

Կոկցիդիոզ, կենդանիների, հազվադեպ՝ նաև մարդկանց հիվանդություն։ Հարուցիչը կոկցիդիաներն են (միաբջիջ մակաբույծ կենդանիներ)։

Մարդկանց մոտ

Մարդկանց կոկցիդիոզ առաջացնում են Isospora belli և Isospora hominis մակաբույծները։ Վարակը տեղի է ունենում, երբ սննդի և ջրի հետ օօցիստները ընկնում են մարսողական ուղիները։ Յուրաքանչյուր հասուն օօցիստ պարունակում է 8 սպորոգոիտ, որոնք մարդու աղիներում դուրս են զալիս օօցիստից, տեղադրվում էպիթելային բջիջներում, քայքայում այն, առաջացնում բորբոքումներ, հազվադեպ՝ խոցեր։ Նկատվում է տենդ (մինչև 39 °C), ախորժակի անկում, թուլություն, լուծ։

Բուժումը՝ սուլֆանիլամիդներ և հակապրոտոզոային միջոցներ։ Կանխարգելումը՝ հիգիենայի կանոնների պահպանում։

Կենդանիների մոտ

Կենդանիներից կոկցիդիոզով հիվանդանում են խոշոր և մանր եղջերավորները, խոզերը, ճագարները, շները, գյուղատնտեսական թռչունները (հավերը, հնդկահավերը, սագերը, բադերը), քաղցրահամ ջրերի և ծովերի ձկները, ինչպես նաև վայրի կաթնասունները և թռչունները։

Տարածված է գրեթե ամենուր, մեծ վնաս է պատճառում հատկապես թռչնաբուծությանը և ճագարաբուծությանը։ Սովորաբար կոկցիդիոզը բռնկվում է գարնանը և աշնանը։ Վարակի աղբյուրներն են՝ օօցիստներով աղտոտված խոտը, հողը, ցամաքարը, խմելու ջուրը ևն։ Բնորոշ նշաններն են՝ ընկճվածություն, ախորժակի անկում, հյուծում, լուծ, երբեմն՝ կաթված, մկանային ցնցում։ Հիվանդ կենդանիներին մեկուսացնում են։ Բուժական և կանխարգելիչ նպատակով օգտագործում են կոկցիդին, սուլֆանիլամիդային պատրաստուկներ, բարելավում կերակրումը և խնամքը, պահպանում անասնաբուժա-սանիտարական և զոոհիգիենիկ կանոնները։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 528)։