Jump to content

Կետ, կետ, ստորակետ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կետ, կետ, ստորակետ
ռուս.՝ Точка, точка, запятая…
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրկինոկատակերգություն և երաժշտական ֆիլմ
Թվական1972
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԱլեքսանդր Միտտա
Սցենարի հեղինակՄիխայիլ Լվովսկի
ԴերակատարներՅուրի Նիկուլին, Եվգենի Գերասիմով[1] և Ժաննա Պրոխորենկո[1]
ԵրաժշտությունԳենադի Գլադկով
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ
Տևողություն84 րոպե

«Կետ, կետ, ստորակետ…» (ռուս.՝ «Точка, точка, запятая…»), խորհրդային երաժշտական կատակերգություն, որը նկարահանել է ռեժիսոր Ալեքսանդր Միտան[2][3][4] 1972 թվականին «Մոսֆիլմ» ստուդիայում։ Ֆիլմի պրեմիերային ցուցադրությունը տեղի է ունեցել 1973 թվականի դեկտեմբերի 30-ին՝ Ամանորի նախօրեին։

Միխայիլ Լվովսկու վիպակը, որի հիման վրա նկարահանվել է ֆիլմը, հրապարակվել է 1971 թվականին «Պիոներ» ամսագրում՝ «Բարձրացատկ» (ռուս.՝ «Прыжок в высоту») վերնագրով։ Այս ֆիլմով Ալեքսանդր Միտան ամփոփել է տասնամյակի արդյունքները, որի ընթացքում նա նկարահանել է սոցիալական ֆիլմեր դեռահասների և անցումային տարիքի դժվարությունների մասին։ Այդ շարքի սկիզբը դրել է ռեժիսորի դեբյուտային ֆիլմը՝ «Իմ ընկեր Կոլկա» (ռուս.՝ «Друг мой, Колька!», 1961), այնուհետև հետևել են «Առանց վախի և հանդիմանության» (ռուս.՝ «Без страха и упрёка», 1962) և «Զանգահարում են, բացեք դուռը» (ռուս.՝ «Звонят, откройте дверь», 1965) նկարները։ «Կետ, կետ, ստորակետ...» ֆիլմը դարձել է Միտայի՝ երեխաներին և դպրոցին նվիրված աշխատություններից ամենահաջողակը[5]։

8«Ա» դասարանում սովորում է սովորական մի տղա՝ Լյոշա Ժիլցովը։ Դասարանում բոլորն իրենց համարում են «անհատականություն», և միայն Լյոշան ոչ մի արժանիք չունի։ Եվ մի անգամ դասարանում հայտնվում է նորեկ՝ Ժենյա Կարետնիկովան, որը հանգիստ, խելացի, լուրջ աղջիկ է։ Նա մտերմանում է Լեշայի հետ։ Շփվելով նրա հետ՝ Լյոշան աստիճանաբար հասկանում է, որ իր բոլոր խնդիրների պատճառն իր ծուլությունն ու ինքն իրեն փոխելու, ավելի լավը դառնալու կամքի բացակայությունն է։ Լյոշան փորձում է և աստիճանաբար դառնում է ուժեղ, համարձակ, ջանասեր և ճարպիկ։

Գալիս է մի օր, երբ նա պետք է ցույց տա իր նոր որակները։ Նրա դասարանի թիմը հանդես է գալիս էստաֆետում, և Լյոշան ստիպված է լինում փոխարինել վերջին պահին շարքից դուրս եկած ընկերոջը։ Արդյունքում թիմը նրա շնորհիվ հաղթում է էստաֆետում։

  • Սերյոժա Դանչենկո – Լյոշա Ժիլցով
  • Յուրի Նիկուլին – Ժիլցով, Լյոշայի հայրը
  • Տատյանա Նիկուլինա – Ժիլցովա, Լյոշայի մայրը
  • Մաքսիմ Նիկուլին – դպրոցական[6]
  • Միշա Կոզլովսկի – Վոլկա
  • Օլյա Ռիժնիկովա – Ժենյա Կարետնիկովա
  • Զազա Կիկվիձե – Վախթանգ Թուրմանիձե
  • Մարինա Շչերբակովա – Գալյա Վիշնյակովա
  • Լյուդա Սուխովա – Զինա Կրյուչկովա
  • Անդրեյ Վասիլև – Վադիմ Կոստրով
  • Եվգենի Պերով – Իվան Ֆեոդորովիչ Պրիխոդկո, ֆիզիկայի ուսուցիչ
  • Եվգենի Գերասիմով – պիոներական ջոկատավար Սաշա
  • Վլադիմիր Զամանսկի – Կարետնիկով, Ժենյայի հայրը
  • Ժաննա Պրոխորենկոտարրական դասարանների ուսուցչուհի
  • Նատալյա Սելեզնյովատեղամասային բժիշկ
  • կիմ Ստրաչուկ – Կոնստանտին Իվանովիչ, ֆիզկուլտուրայի ուսուցիչ

Նկարահանող խումբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Սցենարիստ՝ Միխայիլ Լվովսկի, Ա. Միտայի մասնակցությամբ
  • Ռեժիսոր՝ Ալեքսանդր Միտա
  • Բեմադրող օպերատոր՝ Ռոման Վեսելեր
  • Բեմադրող նկարիչ՝ Իվան Պլաստինկին
  • Կոմպոզիտոր՝ Գենադի Գլադկով
  • Երգերի տեքստի հեղինակ՝ Յուլի Քիմ («Յու․ Միխայլով» կեղծանունով)
Երգ Ներածական տողեր Կատարող
Точка, точка, запятая Точка, точка, запятая — вышла рожица смешная. Օլեգ Անոֆրիև, Գենադի Գլադկով
Песня о двух пешеходах Из пункта «А» и пункта «Б» вышли навстречу два пешехода. Տատյանա Դասկովսկայա, Ալեքսեյ Լևինսկի
А ты знаешь? А ты любишь просто так бродить по городу? Տատյանա Դասկովսկայա, Ալեքսեյ Լևինսկի
Хулиган А я маленькая детка (метр сорок)
И ничем не виноват (а кто докажет?)…
О Пифагоре, Ньютоне, Эдисоне и прогрессе Пифагор — он жил привольно!
То-то был ему простор:
Дважды два — и все довольны,
Трижды три — уже фурор!
Տատյանա Դասկովսկայա
Задача с неизвестным Это странно, интересно —
То ли смейся, то ли плачь.
Вот задача с неизвестным,
Потрудней других задач.
Տատյանա Դասկովսկայա
Реприза песни о двух пешеходах Из некоторой точки, делящей отрезок пополам,
пошли поодиночке два пешехода по своим домам.
Տատյանա Դասկովսկայա
Тихий марш И сразу за порогом глухая тьма вокруг,
Коварная дорога захватывает дух.
Տատյանա Դասկովսկայա, Ալեքսեյ Լևինսկի
Будьте здоровы Товарищи, точно известно, хотите верьте, хотите нет,
Что спорт до сих пор повсеместно приносит пользу, а не вред.
Օլեգ Աոֆրիև
Как чудесно, что однажды получается Как чудесно, что однажды получается то, что раньше не умел,
но тотчас же вдалеке обозначается недостигнутый предел.
Տատյանա Դասկովսկայա
  • Մանկական ֆիլմերի բաժնի արծաթե մրցանակ Մոսկվայի միջազգային կինոփառատոնում (1973),
  • Լավագույն մանկական ֆիլմի մրցանակ Ալմաթիի համամիութենական կինոփառատոնում (1973),
  • Սալեռնոյի մանկական ֆիլմերի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ,
  • Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակ,
  • Բելգրադում անցկացված 4-րդ «Մանկական ֆիլմերի շքերթի» գլխավոր մրցանակ (1973)[5][7]։

Քննադատություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նինա Իգնատևայի՝ «Искусство кино» հանդեսում լույս տեսած մանրամասն գրախոսությունում նշված է, որ ռեժիսոր Ա. Միտան «հետևում է, թե ինչպես է տեղի ունենում կայացման գործընթացը, ինչպես է հաստատվում բնավորությունը»[8]։ Նշվում է «դերասանների անսխալ ընտրությունը, բայց կարևորը՝ նրանց կյանքի կամերտոնին լիովին ճշգրտորեն հարմարեցնելու ունակությունը»[9]։

Կինոքննադատ Լև Ռիբակը գրել է. «Ֆիլմի դրամատուրգիայում շատ են չարաճճի շրջադարձերը, ճշգրիտ դիտարկումները... Երիտասարդ հերոսների՝ ճշգրտորեն և սրամիտ պատկերված կյանքի մանրամասները, ահա թե ինչն է գրավում կինոնկարում»[10]։

Կինոքննադատ Սերգեյ Կուդրյավցևը նշել է. «Կետ, կետ, ստորակետ» ֆիլմն Ալեքսանդր Միտան ստեղծել է պարզ, մեկ ռիթմով։ Ֆիլմը հեշտությամբ ընկալում են երեխաները։ Սակայն պարզության հետ միաժամանակ Միտան չի բացառում դիդակտիկան․ ռեժիսորը պարտավոր է ուսուցիչ լինել։ Եվ նա հմտորեն գտնում է այն վստահության ինտոնացիան, որը թույլ կտար «պահպանել հեռավորությունը» մեծահասակների և երեխաների միջև, բայց միևնույն ժամանակ չվախեցնի։ Ֆիլմում բարոյախրատական տոնը քողարկված է, թաքնված է մանկական հայացքից՝ հենց իրավիճակների համատեքստում։ Բեմադրիչը կոչ չի անում տղաներին մտածել կյանքում իրենց տեղի մասին։ Նա նյութն այնպես է տալիս, որ դեռահասն ակամա համակվում է այդ մտքով։ Այսպիսով, նպատակին հասել է. Ահա թե ինչու է հետաքրքիր Ալեքսանդր Միտայի ֆիլմը։ Բայց ոչ միայն երեխաներին, այլև հանդիսատեսի լայն շրջանակին»[11]։

  • 1973 թվականին «Մելոդիա» ընկերության կողմից թողարկվել է «Կետ, կետ, ստորակետ...» գրամպլաստինկա՝ երաժշտական պատմություն համանուն ֆիլմի հիման վրա («Մելոդիա», C50—05321-2), հեղինակի տեքստը՝ Զինովի Գերդտի։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. Знаменитые песни из кино, которые исполнил Олег Анофриев
  3. Вот и вышел человечек?
  4. Обыкновенный волшебник: Геннадий Гладков отмечает юбилей
  5. 5,0 5,1 «Точка, точка, запятая». Портал культурного наследия России «КУЛЬТУРА.РФ». Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  6. «Актер Максим Никулин фильмография, список фильмов Максим Никулин | Актеры и роли - KinoRole.ru». kinorole.ru. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 15-ին.
  7. «Точка, точка, запятая… / Художественный». Общероссийский государственный телеканал «Культура». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  8. Игнатьева, 1972, էջ 30
  9. Игнатьева, 1972, էջ 33
  10. Рыбак, 1972, էջ 2
  11. Кудрявцев, 1998, էջ 188

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Игнатьева Н. Поставим запятую // Искусство кино. — 1972. — № 9. — С. 28—34.
  • Рыбак Л. Жильцов, будь человеком! // Советский экран. — 1972. — № 18. — С. 2—3.
  • Кудрявцев С.В. «Точка, точка, запятая» // Своё кино. — М.: Дубль-Д, 1998. — С. 187—1886. — 492 с.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Львовский М. Г. Точка, точка, запятая: Киноповести. — М., 1975.