Կարիտա Մատտիլա
Կարիտա Մատտիլա | |
---|---|
Ի ծնե անուն | ֆիններեն՝ Karita Marjatta Mattila |
Ծնվել է | սեպտեմբերի 5, 1960[1][2] (64 տարեկան) Somero, Häme Province, Ֆինլանդիա |
Երկիր | Ֆինլանդիա |
Ժանրեր | օպերա |
Մասնագիտություն | օպերային երգչուհի |
Երգչաձայն | սոպրանո |
Գործիքներ | վոկալ |
Կրթություն | Սիբելիուս ակադեմիա |
Պարգևներ | |
Կայք | harrisonparrott.com/artists/karita-mattila |
Karita Mattila Վիքիպահեստում |
Կարիտա Մատտիլա (ֆիններեն՝ Karita Marjatta Mattila, սեպտեմբերի 5, 1960[1][2], Somero, Häme Province, Ֆինլանդիա), ֆինն օպերային երգչուհի (սոպրանո):
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ավարտել է Սիբելիուսի ակադեմիան (1983 թվական), որտեղ սովորել է Լիզա Լինկո-Մալմյոյի մոտ, այնուհետև Լոնդոնում Վերա Ռիժի մոտ։ Ստացել է առաջին մրցանակը Քարդիֆի Օպերային երգիչների միջազգային փառատոնում (1983 թվական)։ Իր դեբյուտը կատարել է 1986 թվականին Քովենթ Գարդենում՝ երգելով Ֆիորդիլիջիի դերերգը Մոցարտի «Այդպես են վարվում բոլորը» օպերայում։ Հետագայում հանդես է եկել Մետրոպոլիտեն օպերայում, Շատլե թատրոնում, Բաստիլի օպերայում, Վիեննայի պետական օպերայում, Բեռլինի գերմանական օպերայում, Մյունխենի օպերային փառատոնում, Զալցբուրգի փառատոնում և աշխարհի այլ խոշորագույն օպերային բեմերում:
Աշխատել է այնպիսի դիրիժորների հետ, ինչպիսիք են Գեորգ Շոլտին, Նևիլ Մարիները, Քոլին Դևիսը, Զուբին Մեթան, Կլաուդիո Աբադոն, Վալերի Գերգիևը և այլք:
Նրան է նվիրված Կայա Սաարիահոյի «Չորս ակնթարթ» վոկալ շարքը, որը նա կատարել է 2003 թվականին Փարիզի Շատլե թատրոնում և Լոնդոնի Բարբիկան կենտրոնում։ Նրա համար գրվել է Սաարիահոյի «Էմիլի» օպերայում գլխավոր մասը, որը երգչուհին կատարել է Լիոնի օպերայում 2010 թվականին։
1992 թվականին ամուսնացել է իր մենեջեր Տապիո Կունեյնենի հետ։ Նրանք ամուսնալուծվել են 2019 թվականին[4]։
2014 թվականի ապրիլի կեսերին նա հրաժարվել է ելույթ ունենալ ռուս դիրիժոր Վալերի Գերգիևի ղեկավարությամբ Նյու Յորքի Քարնեգի Հոլի բեմում՝ հիմնավորելով իր մերժումը, որ նա բացահայտորեն աջակցում է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի քաղաքականությանը: Երգչուհու խոսքով՝ իր բողոքի պատճառը հենց Պուտինի հայացքներն էին արվեստի, նկարիչների և համասեռամոլների վերաբերյալ, ինչպես նաև նրա քաղաքականությունը, որը չի հարգում այլ երկրների սահմանները: Համերգի կազմակերպիչները դիրիժորին փոխարինել են իտալացի Ֆաբիո Լուիզիով[5]։
Օպերային պարտիաներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Էմիլիա Մարտի՝ Յանաչեկի «Մակրոպուլոսի միջոցը»
- Էմիլի դյու Շատլե՝ Կայա Սաարիահոյի «Էմիլին»
- Տոսկա՝ «Տոսկա»
- Մանոն՝ «Մանոն Լեսկո»
- Սալոմե՝ «Սալոմե»
- Արաբելլա՝ Ռիխարդ Շտրաուսի «Արաբելլա»
- Լեոնորա՝ «Ֆիդելիո»
- Ամելիա՝ «Պարահանդես-դիմակահանդես»
- Էլիզաբեթ՝ «Դոն Կառլոս»
- Ամելիա (Մարիա)՝ «Սիմոն Բոկանեգրա»
- Դեզդեմոնա՝ «Օթելլո»
- Էլզա՝ «Լոենգրին»
- Եվա՝ «Նյուրնբերգի մայսթերզինգերները»
- Քրիզոֆեմիդ՝ «Էլեկտրա»
- Ենուֆա՝ Յանաչեկի «Ենուֆա»
- Կատյա Կաբանովա՝ Յանաչեկի «Կատյա Կաբանովա»
- Լիզա՝ «Պիկովայա դամա»
- Տատյանա՝ «Եվգենի Օնեգին»
- Դոննա Աննա՝ «Դոն Ժուան»
- Դոննա Էլվիրա՝ «Դոն Ժուան»
- Կոմսուհի՝ «Ֆիգարոյի ամուսնությունը»
- Ֆիորդիլիջի՝ «Այդպես են վարվում բոլորը»
- Պամինա՝ «Կախարդական սրինգ»
- Եղիա՝ «Իդոմենեոս, Կրետեի արքա»
- Ագաթա՝ «Ազատ հրաձիգը»
- Էմմա՝ «Ֆիերաբրաս»
- Գաննա Գլավարի՝ «Ուրախ այրին»
- Ռոզալինդա՝ «Չղջիկը»
- Մյուզետ՝ «Բոհեմ»
Սիմֆոնիկ ստեղծագործություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Մոցարտ․ Ռեքվիեմ (DG)
- Բեթհովեն. Սիմֆոնիա․ 9 (DG)
- Շոստակովիչ՝ Սիմֆոնիա 14 (EMI Classics)
- Առնոլդ Շյոնբերգ. «Գուրրեի Երգերը» (EMI Classics)
- Լեոնարդ Բերնշտայն. Սիմֆոնիա № 3 (Erato)
- Սիբելիուս. սիմֆոնիա Կուլերվոյի նվագախմբի, ձայնի և երգչախմբի համար (BIS)
- Մենդելսոն՝ Սիմֆոնիա (DG)
- Շուբերտ․ Պատարագ E flat major, Մոցարտ՝ հրեշտակի Արիա, Laudate dominum (DG)
Ձայնագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Arias & Scenes (Erato)
- German Romantic Arias (Erato)
- Strauss: Orchestral Songs; Four Last Songs (DG)
- Strauss: Orchestral Songs (Sony Music Entertainment)
- Strauss: Hölderlin Lieder (Sony Music Entertainment)
- Excellence — The Artistry of Karita Mattila (Ondine)
- Sibelius Songs (Ondine)
- Grieg and Sibelius Songs (Erato)
- Karita Live! (Ondine)
- From the Heart of Finland (Ondine)
- Wild Rose (Ondine)
- Modern Portrait (Warner/Finlandia)
- Marriner: Lollipops (Philips)
Ճանաչում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրեմմի մրցանակ լավագույն օպերային ձայնագրության համար 1998 թվական (Վագների Նյուրնբերգյան մեյստերսինգերներ) և 2004 թվական (Ենուֆ Յանաչեկ)։ 2001 թվականի լավագույն երգչուհի՝ ըստ թե նոր Յորք Times-ի։ 2005 թվական երաժիշտ, որը գնահատվում է Musical America ամսագրի կողմից: BBC Music Magazine (2007 թվական) ամսագիրը երգչուհուն ընդգրկել է ձայնագրության ողջ պատմության 20 լավագույն Սոպրանոների շարքում։
Pro Finlandia մեդալ (2001 թվական): Արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետուհի (2003 թվական):
Մաթիլան ամերիկյան ամսագրի 2011 թվականի Opera Նյուզ Awards մրցանակի դափնեկիր է։ Մրցանակաբաշխությունը տեղի է ունեցել Նյու Յորքում 2012 թվականի ապրիլի 29-ին[6][7]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Karita Mattila (շվեդերեն) — SLS.
- ↑ Biografiskt lexikon för Finland (շվեդերեն) — SLS.
- ↑ JellyPages.com. «IS: opera star Karita Mattila differs from the – 27-year marriage over News». JellyPages.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020-08-03-ին. Վերցված է 2020-10-23-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadurl=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ IS: сопрано Карита Маттила отказалась петь под управлением Гергиева // Сайт телерадиокомпании Yleisradio Oy. Служба новостей Yle. — 16 мая 2014.(Ստուգված է 16 Մայիսի 2014)
- ↑ Сопрано Карита Маттила получила престижную премию в США // Сайт телерадиокомпании Yleisradio Oy. Служба новостей Yle. — 30 апреля 2012.(Ստուգված է 1 Մայիսի 2012)
- ↑ Stephanie Blythe Hosts Opera News Awards in NYC Today, 4/29 Արխիվացված 2012-05-05 Wayback Machine // opera.broadwayworld.com — 29 апреля 2012.(անգլ.)(Ստուգված է 1 Մայիսի 2012)
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Форум Кариты Маттила Արխիվացված 2013-01-02 archive.today (անգլ.)
- Карьера, дискография (անգլ.)
- Интервью, 2003 (անգլ.)
- F. Paul Driscoll. Karita Mattila Արխիվացված 2016-12-21 Wayback Machine // -2012(անգլ.)(Ստուգված է 1 Մայիսի 2012)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարիտա Մատտիլա» հոդվածին։ |
|