Կառլ Դոզիտ
| Կառլ Դոզիտ | |
|---|---|
| սեպտեմբերի 9, 1894 - փետրվարի 8, 1938 (43 տարեկան) | |
| Ծննդավայր | Wenden County, Լիֆլանդիայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Կոմունարկայի կրակահրապարակ, Լենինսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Կոմունարկայի կրակահրապարակ |
| Զորատեսակ | հետևազոր |
| Կոչում | գնդապետ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ |
| Պարգևներ |  |
Կառլ Դոզիտ (ռուս.՝ Карл Маринович Дозит, սեպտեմբերի 9, 1894, Wenden County, Լիֆլանդիայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 8, 1938, Կոմունարկայի կրակահրապարակ, Լենինսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), Քաղաքացիական պատերազմի մասնակից, Կարմիր Դրոշի շքանշանի ասպետ, հետագայում, Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակի գնդապետ, Մոսկվայի ռազմական երկաթուղային ուսումնարանի տնօրեն։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կարլ Մարինովիչ Դոզիտը ծնվել է 1894 թվականի սեպտեմբերի 9-ին Լիֆլյանդի նահանգում, բատրակի ընտանիքում։ Ռուսական Սոցիալ-դեմոկրատական լեյբորիստական կուսակցության անդամ 1916 թվականից, 1917 թվականից հանդիսանում է լատիշական հրաձգային գնդերի Միացյալ Խորհրդի Գործադիր կոմիտեի անդամ[1]։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի մասնակից է։
Քաղաքացիական պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1918 թվականի հունվարից Ուստ-Դվինյան լատիշական ջոկատի կոմիսարն էր, այնուհետև լատիշական հրաձիգների Գոլովնոյի հեղափոխական ջոկատի։ 1918 թվականի ապրիլից մինչև 1920 թվականի հունիսը եղել է լատիշական հրաձգային դիվիզիայի զինկոմը և միաժամանակ 1919 թվականի հոկտեմբերից մինչև 1920 թվականի մարտը 14-րդ բանակի հարվածային խմբի զինկոմն էր։ 1918 թվականի հուլիսին Մոսկվայում ձախէսեռական խռովության ճնշման ղեկավարներից մեկն էր։
1919 թվականին Անտոն Դենիկինի զորքերի դեմ մղվող մարտերի համար պարգևատրվում է Կարմիր Դրոշի շքանշանով։
Հետպատերազմյան ծառայություն և ռեպրեսիաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հետագայում կատարել է կուսակցական-տնտեսական և ռազմա-քաղաքական աշխատանքներ։ 1935 թվականին РККА –ում անհատական զինվորական կոչումներ մտցնելուց հետո գնդապետ էր։ 1937 թվականին զբաղեցնում էր Մոսկվայի ռազմական երկաթուղային ուսումնարանի տնօրենի պաշտոնը։ Ձերբակալվում է 1937 թվականի նոյեմբերի 23-ին, 1938 թվականի փետրվարի 7-ին ԽՍՀՄ Գերագույն դատարանի Ռազմական կոլեգիայի որոշմամբ լրտեսության մեղադրանքով դատապարտվում է մահապատժի[2]։ 1938 թվականի փետրվարի 8-ին գնդակահարվում է «Կոմունարկա» հրաձգարանում[2][3]։
1956 թվականի փետրվարի 29-ին հետմահու արդարացվում է[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Теодорс Драудинш. Боевой путь Латышской стрелковой дивизии в дни октября и в годы гражданской войны, 1917-1920.. — Рига: Издательство Академии наук Латвийской ССР, 1960. — 143 с.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Репрессии в Красной Армии» (ռուսերեն). Rkka.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 12-ին.
- ↑ «Дозит Карл Маринович. Книга Памяти Жертв Коммунистического Террора» (ռուսերեն). Vse-adresa.org. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 12-ին.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Гражданская война и Интервенция в СССР. Энциклопедия / Хромов С. С.. - М.։ Советская энциклопедия, 1983. - С. 194. - 702 с