Կառլ Դիեմ
| Կառլ Դիեմ | |
| |
| Մասնագիտություն՝ | համալսարանի դասախոս |
|---|---|
| Ծննդյան օր | հունիսի 24, 1882[1][2] |
| Ծննդավայր | Վյուրցբուրգ, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[3] |
| Վախճանի օր | դեկտեմբերի 17, 1962[1][2] (80 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Քյոլն, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն |
| Քաղաքացիություն | |
| Ամուսին | Liselott Diem? |
| Զավակներ | Gudrun Vuillemin-Diem? |
| Պարգևներ | |
Կառլ Դիեմ (գերմ.՝ Carl Diem հունիսի 24, 1882[1][2], Վյուրցբուրգ, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[3] - դեկտեմբերի 17, 1962[1][2], Քյոլն, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն) գերմանացի քաղաքական գործիչ, հրապարակախոս, գիտնական, տեսաբան և սպորտային շարժման պատմաբան, որն առաջին անգամ իրականացրել է Օլիմպիայից ջահի փոխանցման գաղափարը դեպի օլիմպիական խաղերի անցկացման վայր։ Բեռլինում 1936 թվականի Օլիմպիական խաղերի միջազգային հաջողությունից հետո ստեղծվել է Օլիմպիական ուսումնական ինստիտուտ, որը ղեկավարել է Կառլ Դիեմը, որը ստեղծել է «Օլիմպիական կրակը» ( գերմ.՝ Olympische Flamme ) եռահատոր աշխատությունը։ Այս աշխատությունն իր քարոզչական արժեքով հավասարեցվում է Լենի Ռիֆենշթայի «Օլիմպիա» ֆիլմին[4][5][6][7]։
Մանկություն, երիտասարդություն, հասուն տարիք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կառլ Դիեմը ծնվել է 1882 թվականի հունիսի 24-ին Վյուրցբուրգում (Գերմանական կայսրություն) բավականին հարուստ ծնողների՝ ձեռներեց Ֆերդինանդ Դիեմի (1859-1914) և Քեթրին Լինցի (գերմ.՝ Lintz) (1859-1938) ընտանիքում։ 1887 թվականին հոր բիզնեսում անհաջողությունների պատճառով ընտանիքը տեղափոխվել է Բեռլին, որտեղ Ֆերդինանդը պատրաստվում էր նոր բիզնես բացել։ Բայց ֆինանսական խնդիրները չեն լուծվել, և Դիեմ ավագը գաղթել է Ամերիկա առանց ընտանիքի, և դրա պատճառով Կառլը ստիպված է եղել ընդհատել իր ուսումը գիմնազիայում[8][9]։ Երիտասարդ տարիքից Կառլը հետաքրքրված է եղել հեծանվային սպորտով և աթլետիկայով, որը մեծ ճանաչում էր ձեռք բերել Գերմանիայում։ 1899 թվականին Բեռլինում հիմնել է «Marcomannia» մարզական ակումբը[9]։ Դիեմը սկսել է հոդվածներ գրել սպորտային թերթերի համար: 20 տարեկանում նա աշխատանքի ընդունվեց գերմանական աթլետիկայի թերթում գերմ.՝ Deutsche Sportbehörde für Athletik) և ընդամենը մեկ տարի անց միացավ նրա տնօրենների խորհրդին։ 1904-1905 թվականներին նա անցավ զինվորական ծառայություն մեկ տարով, ինչը մեծ ազդեցություն ունեցավ նրա հետագա կյանքի վրա[10][11]։ 1930 թվականին նա ամուսնացել է Լիզելոտ Բայլի հետ (գերմ.՝ Liselott Bail): Նրանք ունեին չորս երեխա (ծնված 1931, 1932, 1935, 1941 թվականներ)[12]։
Սպորտային պաշտոնյայի կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գերմանական կայսրությունում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1896 թվականին Դիեմը հիմնել է Բեռլինի սպորտ ակումբը։ 1906 թվականին Աթենքում կայացած Օլիմպիական խաղերում, որպես սպորտային լրագրող, նա ուղեկցել է գերմանական թիմին՝որը ֆինանսավորվում էր թերթերի կողմից, որոնց համար Դիեմը պատրաստում էր ռեպորտաժներ[13]։
1911 թվականից եղել է երիտասարդական միության ղեկավարության անդամ ( գերմ.՝ Jungdeutschland-Bund ), որը միավորում էր գերմանական տարբեր երիտասարդական կազմակերպությունների[14]։
Որպես Գերմանիայի հավաքականի ավագ՝ Կառլ Դիեմը ղեկավարել է գերմանական թիմի հանդիսավոր երթը մարզադաշտով 1912 թվականին Ստոկհոլմում կայացած Օլիմպիական խաղերում։ 1912 թվականի մայիսի 27-ին ՄՕԿ-ը որոշել է հաջորդ Օլիմպիադան անցկացնել 1916 թվականին Բեռլինում։ Վիկտոր Պոդբելսկու առաջարկով Կառլ Դիեմը ընտրվել է առաջիկա խաղերի կազմկոմիտեի գլխավոր քարտուղար, այդ օլիմպիադան չի կայացել Առաջին համաշխարհային պատերազմի բռնկման պատճառով[13][14][15]։ 1913 թվականին Դիեմն առաջարկել է որպես պատվո նշան ներկայացնել գերմանական սպորտային կրծքանշանը, ինչի համար նա ինքն առաջիններից էր, ով անցավ անհրաժեշտ չափանիշները[16]։
Վայմարյան հանրապետությունում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1917-ից 1934 թվականներին Կառլ Դիեմը եղել է Ֆիզիկական դաստիարակության համագերմանական կոմիտեի գլխավոր քարտուղար, իսկ 1919 թվականից նրա անմիջական ղեկավարը Թեոդոր Լեվալդն էր[15]։
1920-ին գերմ.՝ Reichsjugendwettkämpfe, որը նախորդում է ժամանակակից Դաշնային պատանեկան խաղերին: Միևնույն ժամանակ Դիեմը առաջատար դեր է խաղացել Բեռլինում Ֆիզիկական կուլտուրայի բարձրագույն դպրոցի ստեղծման գործում և դարձել այս մարզական համալսարանի պրոռեկտորը[17]։ 1930 թվականին Դիեմը օգնեց Զեպ Հերբերգերին ընդունվել սպորտային համալսարան որպես բացառություն՝ առանց միջնակարգ կրթության վկայականի։ Ինքը՝ Դիեմը, մշտական աջակցություն էր ստանում Թեոդոր Լևալդից[18] :
Որպես սպորտային գորշծիչ և գերմանական օլիմպիական թիմերի ղեկավար՝ Կառլ Դիեմը մասնակցել է 1928 թվականի և 1932 թվականի օլիմպիական խաղերին[19][20]։
Նացիոնալ սոցիալիզմի ժամանակաշրջանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դիեմի դերը նացիոնալ-սոցիալիզմի ժամանակաշրջանում հակասական է։ Մի կողմից, 1934 թվականին նացիստները նրան դասեցին որպես «քաղաքականապես անհուսալի» (հավանաբար նրա կնոջ հրեա ազգականների պատճառով): 1933 թվականին նա կորցրեց ֆիզկուլտուրայի համալսարանի փոխնախագահի պաշտոնը՝ հրաժարվելով միանալ Նացիոնալ-սոցիալիստական գերմանական բանվորական կուսակցությանը[21]։
Մյուս կողմից, Դիեմը մասնակցել է քարոզչական արշավներին՝ զբաղեցնելով 1936 թվականի Բեռլինում Օլիմպիական խաղերի կազմկոմիտեի գլխավոր քարտուղարի կարևոր պաշտոնը[20]։ Այս պաշտոնում նա նախաձեռնել է խաղերի համար օգտագործել հին հունական ծիսական մոտիվները: Ջահի փոխանցման գաղափարը առաջ է քաշել գերմանացի հրեա հնագետ Ալֆրեդ Շիֆը, ով երկար տարիներ եղել է իր հովանավոր Կառլ Դիեմի անձնական խորհրդականը[22][23]:
Այս գաղափարը Կառլ Դիեմին հաջողվեց կյանքի կոչել Թեոդոր Լևալդի աջակցությամբ և նացիստական Գերմանիայի ղեկավարության ներքո: Ժամանակակից Օլիմպիական խաղերի պատմության մեջ առաջին անգամ ջահը, որը վառվել է Հունաստանի Օլիմպիայում, մարզիկները տեղափոխել են խաղերի վայր 1936 թվականին։ Ահա թե ինչպես հայտնվեց նոր ավանդույթ՝ օլիմպիական կրակի փոխանցումավազք[24][25]։
1936-1945 թվականներին Դիեմը գլխավորել է Միջազգային օլիմպիական ինստիտուտը ( գերմ.՝ Internationales Olympisches Institut ) Բեռլինում[26] : Նրա հրապարակումները (1938-1945) մոտ մեկ երրորդ մասը ազգայնական էին։ Դիեմի սպորտային զեկույցները պարբերաբար հայտնվում էին Գեբելսի կողմից վերահսկվող «Das Reich » շաբաթաթերթում[27]:
Դիեմը հաճախ էր ելույթներ ունենում Հիտլերյուգենդի երիտասարդական կազմակերպության անդամների համար։ Նույնիսկ պատերազմի վերջին ամիսներին նա դիմում էր երիտասարդ զինվորներին (գրեթե երեխաներին)՝ մեջբերելով հույն բանաստեղծ Տիրտեոսին։
| Schön ist der Tod, wenn der edle Krieger für das Vaterland ficht, für das Vaterland stirbt. |
«Մահը գեղեցիկ է, երբ ազնիվ մարտիկը կռվում է հայրենիքի համար, մահանում է հայրենիքի համար»[28]։
Ծառայելով մի քանի նացիստական հաստատություններում՝ Դիեմը գիտեր Հոլոքոստի մասին 1943 թվականից։ Բայց նա ամուր կառչեց իր պաշտոնական դիրքերից, որոնք անմիջականորեն կապված էին սպորտային քաղաքականության և նացիստական պետության ընդհանուր գաղափարախոսության հետ[29] :
Հետպատերազմյան շրջանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խորհրդային օկուպացիայի գոտում գերմանական հանրակրթության ադմինիստրացիան արգելված գրականության ցանկում ներառել է Դիեմի «Օլիմպիական կրակը» (Բեռլին, 1942) աշխատության ամբողջական հրատարակությունը:
1945 թվականից հետո Կառլ Դիեմը, նացիստական ռեժիմի հետ իր համագործակցությունը փոխհատուցելու նպատակով, ակտիվորեն մասնակցեց Միջազգային օլիմպիական ակադեմիայի ստեղծմանը[6][30]։ 1947 թվականին նա դարձավ Քյոլնի Բարձրագույն սպորտային դպրոցի ռեկտորը, որը նա ղեկավարեց մինչև իր կյանքի վերջը։ Բացի այդ՝ Դիեմը 1949 թվականին եղել է Գերմանիայի ԱՕԿ-ի քարտուղար, իսկ 1950-1953 թվականներին եղել է Գերմանիայի ներքին գործերի դաշնային նախարարության սպորտային օգնական[20][31]։
Դիեմը թողել է մոտ 60,000 նամակ և 12,000 էջ օրագրեր, որոնք հասանելի են Չարլզ և Լիզելոտ Դիեմ (գերմ.՝ Carl und Liselott Diem-Archiv) Քյոլնի բարձրագույն մարզական դպրոցի արխիվում[32]։ Իր կենդանության օրոք նա երբեք չի հրապարակել իր բանավոր ելույթները Հիտլերյուգենդի երիտասարդության անդամների համար[33]:
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1936 թվական՝ Գերմանական օլիմպիական պատվո նշան
- 1953 թվական՝ Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության Պատվո շքանշան[34]
- 1956 թվական՝ Օլիմպիական դիպլոմ շնորհվել է Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի կողմից հատուկ վաստակի համար[34][35]
Հիշատակ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կառլ Դիեմի հիշատակը հավերժացնելու նկատմամբ վերաբերմունքը ժամանակի ընթացքում փոխվել է։ Նրա մահից հետո առաջին տարիներին նրա գործունեությունը բարձր է գնահատվել իր ժամանակակիցների կողմից։ Մինչ օրս նրա անունով են կոչվում որոշ սպորտային հաստատություններ, օրինակ՝ Բադ Բենհեյմում, Իզերլոնում և Վադերլոնում, ինչպես նաև նրա անունն են կրում Ֆուրտվանգենի, Շտադլոնի փողոցները։ Երկու տարին մեկ (1953 թվականից) շարունակել են շնորհել Կառլ Դիեմի շքանշան (գերմ.՝ Carl Diem-Plakette)[36], որը ստեղծվել է գերմանական սպորտային միության կողմից սպորտի ոլորտում գիտական աշխատանքի համար։ Այնուամենայնիվ, 20-րդ դարի վերջում և 21-րդ դարի սկզբին հետազոտողները սկսել են քննադատորեն վերաբերվել նրա գործունեությանը նացիոնալ-սոցիալիզմի ժամանակաշրջանում որպես սպորտային պրոպագանդիստի[30]։
2001 թվականին Կառլ Դիեմի անունը հանվել է Գերմանիայի աթլետիկայի ասոցիացիայի անունից, որը նա ղեկավարել է մի քանի տարի (1908-1913)[37]։
Որոշ հակասական քննարկումներից հետո Կառլ Դիեմ անունը հանվել է փողոցների անվանումներից, օրինակ՝ Մյուլհայմ ան դեր Ռուր (1996)[38], Աախեն (2007), Pulheim (2009), Մյունստեր (2010)[39]: Վերանվել են նաև Ռիտերհուդի տարրական դպրոցը, Սպանդաուի Բեռլինի միջնակարգ դպրոցը, Շտեգլիցի (2001) և նրա հայրենի Վյուրցբուրգի (2004) մարզադահլիճները, որտեղ նույնպես դադարեցրել է նաև Կառլ Դիեմի անվան քաղաքային մեդալի տրամադրումը[40]։
Կառլ Դիեմի գրքերից (ընտրված)
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Olympische Flamme. («Օլիմպիական կրակ»). 3 հատոր, Բեռլին, 1936 (համարվում է նացիստական սպորտի քարոզչության կարևոր պատմական փաստաթուղթ)
- Asiatische Reiterspiele. Ein Beitrag zur Kulturgeschichte der Völker. («Ասիական ձիասպորտի խաղեր։ Ներդրում ժողովուրդների մշակութային պատմության մեջ») Բեռլին, 1941
- Körpererziehung bei Goethe. («Մարմնի դաստիարակությունն ըստ Գյոթեի») Մայնի Ֆրանկֆուրտ, 1948
- Lord Byron als Sportsmann. («Լորդ Բայրոնը որպես մարզիկ») Քյոլն, 1950
- Ein Leben für den Sport. («Կյանքը սպորտի համար») Ռատինգեն, 1974
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Frank Becker. Den Sport gestalten. Carl Diems Leben (1882—1962). — Duisburg: Universitätsverlag Rhein-Ruhr. — Bd. 1: Kaiserreich. — ISBN 978-3-940251-44-2(գերմ.)
- Frank Becker. Den Sport gestalten. Carl Diems Leben (1882—1962). — Duisburg: Universitätsverlag Rhein-Ruhr. — Bd. 3: NS-Zeit. — ISBN 978-3-940251-42-8(գերմ.)
- Wolfgang Benz (Hrsg.) Erinnerungspolitik oder kritische Forschung? Der Streit um Carl Diem(գերմ.) // Zeitschrift für Geschichtswissenschaft (1953). 59. Jahrgang 2011, Heft 3.
- M. Breuer. Sport zwischen Kampf und Spiel — der Sportbegriff in den Werken von Carl Diem. Dissertation. — Ruhr-Universität Bochum, 2008. Архив Интернета(գերմ.)
- Arnd Krüger. Theodor Lewald. Sportführer ins Dritte Reich. — Berlin: Bartels & Wernitz, 1975. — ISBN 3-87039-954-6(գերմ.)
- Voransicht Erinnerungskultur im Sport: Vom kritischen Umgang mit Carl Diem, Sepp Herberger und anderen Größen des deutschen Sports / Michael Krüger (Hg). — Münster: LIT-Verlag, 2012. — ISBN 978-3-643-11677-2(գերմ.)
- Ralf Schäfer Militarismus, Nationalismus, Antisemitismus. Carl Diem und die Politisierung des bürgerlichen Sports im Kaiserreich. (Dissertation). — Berlin: Metropol, 2011. — ISBN 978-3-940938-67-1(գերմ.)
- Horst Ueberhorst Das Kontinuitätsproblem in der deutschen Sportgeschichte. Carl Diem, Guido von Mengden, Karl Ritter von Halt // Gegen Barbarei. Essays (Robert W. Kempner) zu Ehren / Rainer Eisfeld, Ingo Müller (Hrsg.). — Frankfurt am Main: Athenäum, 1989. — S. 360—384. — ISBN 3-610-08537-1(գերմ.)
- «Ausführliche Literatur zum Sport 1933—1945» (PDF) (գերմաներեն). Bibliothek für Wi-So Geschichte, Köln. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118525336 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Volker Kluge. «Carl Diem 1882-1862» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ 6,0 6,1 Կաղապար:Из БОЭ
- ↑ «История эстафет огня Олимпийских игр». РИА Новости. 2013 թ․ սեպտեմբերի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ M. Breuer. Sport zwischen Kampf und Spiel — der Sportbegriff in den Werken von Carl Diem. Dissertation. — Ruhr-Universität Bochum, 2008. — S. 17.(գերմ.)
- ↑ 9,0 9,1 «Carl Diem (1882-1962), Sportfunktionär» (գերմաներեն). LVR. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ M. Breuer. Sport zwischen Kampf und Spiel — der Sportbegriff in den Werken von Carl Diem. Dissertation. — Ruhr-Universität Bochum, 2008. — S. 18.(գերմ.)
- ↑ {{{վերնագիր}}}.
- ↑ 13,0 13,1 M. Breuer. Sport zwischen Kampf und Spiel — der Sportbegriff in den Werken von Carl Diem. Dissertation. — Ruhr-Universität Bochum, 2008. — S. 19.(գերմ.)
- ↑ 14,0 14,1 Militärgeschichtliche Mitteilungen. — Karlsruhe, 1917. — S. 120.(գերմ.)
- ↑ 15,0 15,1 M. Breuer. Sport zwischen Kampf und Spiel — der Sportbegriff in den Werken von Carl Diem. Dissertation. — Ruhr-Universität Bochum, 2008. — S. 20.(գերմ.)
- ↑ «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Volker Kluge. «Carl Diem 1882-1862» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Arnd Krüger. Theodor Lewald. Sportführer ins Dritte Reich. — Berlin: Bartels & Wernitz, 1975. — ISBN 3-87039-954-6(գերմ.)
- ↑ Volker Kluge. «Carl Diem 1882-1862» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ 20,0 20,1 20,2 Ernst Klee. Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945. — Zweite aktualisierte Auflage. — Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch Verlag, 2005. — S. 108—109.(գերմ.)
- ↑ «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Stefan Lehmann. «Der vergessene Vater des Fackellaufs». Der Spiegel. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Станислав Таратынов. (2013 թ․ հոկտեմբերի 25). «Игры с огнём». Санкт-Петербургские ведомости. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ Александр Круглов. (2013 թ․ հոկտեմբերի 8). «Эстафетные традиции». Чемпионат.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ Eugen Georg Schwarz und Heiner Emde. (1995 թ․ ապրիլի 15). «Kinder sollten den Führer retten - Deutschland - FOCUS Online - Nachrichten». Focus. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Wolfgang Bausch. (2001 թ․ սեպտեմբերի 29). «Bis zum letzten Hauch». «Sportunterricht.de». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Eugen Georg Schwarz und Heiner Emde. (1995 թ․ ապրիլի 15). «Kinder sollten den Führer retten - Deutschland - FOCUS Online - Nachrichten». Focus. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Interview mit Prof. Dr. Frank Becker (2012 թ․ հոկտեմբերի 18). «"Diem ist mit Hindenburg zu vergleichen"». Կաղապար:Нп3. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ 30,0 30,1 Тасос Костопулос, Димитрий Тримис, Ангелика Псара, Анда Псара и Димтрис Псарас (2004 թ․ մարտի 21). «Геббельс — олимпийский поджигатель». «Сегодня.ру». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ Volker Kluge. «Carl Diem 1882-1862» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «Carl und Liselott Diem-Archiv (CuLDA)». «Universitätssammlungen in Deutschland». 2009 թ․ ապրիլ. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «Deutsche Verwaltung für Volksbildung in der sowjetischen Besatzungszone, Liste der auszusondernden Literatur, №2202». «Datenbank
Schrift und Bild
1900-1960». 1946. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
{{cite web}}: line feed character in|publisher=at position 11 (օգնություն)(գերմ.) - ↑ 34,0 34,1 «Carl Diem 1882-1962». Немецкий исторический музей. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ Volker Kluge. «Carl Diem 1882-1862» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «Carl-Diem-Plakette» (PDF). Կաղապար:Нп3. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ «Deutscher Leichtathletik-Verband: Carl Diem fällt vom Schild». Der Tagesspiegel. 2001 թ․ մարտի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «Vom Adlerhorst bis Zwischen den Gärten» — Straßennamen in Mülheim-Ruhr(գերմ.)
- ↑ Andreas Rüttenauer. (2010 թ․ դեկտեմբերի 6). «"Krieg der Expertisen"». Die Tageszeitung. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- ↑ «DOSB Wissenschaftspreis (bis 2005/06 Carl-Diem-Plakette des DSB)» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Carl Diem 1882—1962» (PDF). Архив Интернета. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
- «Der Monitor-Beitrag». «Aussichten — Informationen aus dem Journalistenbüro von Jürgen Streich». 26. Oktober ´95. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.(գերմ.)
| Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կառլ Դիեմ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
- Հունիսի 24 ծնունդներ
- 1882 ծնունդներ
- Վյուրցբուրգ քաղաքում ծնվածներ
- Դեկտեմբերի 17 մահեր
- 1962 մահեր
- Քյոլն քաղաքում մահացածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- 20-րդ դարի գերմանացիներ
- Գերմանացի ակտիվիստներ
- Գերմանացի գիտնականներ
- Գերմանացի գրողներ
- Գերմանացի հրապարակախոսներ
- Գերմանացի պատմաբաններ
- Գերմանացիներ
- Գերմանիայի քաղաքական գործիչներ
