Կառլո Մարիա Ջուլինի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Կառլո Մարիա Ջուլինի
CMGiulini.jpg
Ծնվել էմայիսի 9, 1914(1914-05-09)[1][2][3][…]
Բարլետա, Ապուլիա, Իտալիա
ԵրկիրFlag of Italy.svg Իտալիա և Flag of Italy (1861–1946).svg Իտալիայի թագավորություն
Մահացել էհունիսի 14, 2005(2005-06-14)[1] (91 տարեկան) կամ հունիսի 15, 2005(2005-06-15)[4] (91 տարեկան)
Բրեշիա, Լոմբարդիա, Իտալիա
Ժանրերդասական երաժշտություն
Մասնագիտությունդիրիժոր և music director
Գործիքներջութակ և ալտ
ԼեյբլEMI, Deutsche Grammophon և Sony Classical
ԿրթությունՍանտա Չեչիլիայի ազգային ակադեմիա
ՊարգևներԱսպետական մեծ խաչի շքանշան. «Իտալիայի Հանրապետության համար ունեցած վաստակի համար»
Carlo Maria Giulini Վիքիպահեստում

Կառլո Մարիա Ջուլինի (իտալ.՝ Carlo Maria Giulini, մայիսի 9, 1914(1914-05-09)[1][2][3][…], Բարլետա, Ապուլիա, Իտալիա - հունիսի 14, 2005(2005-06-14)[1] կամ հունիսի 15, 2005(2005-06-15)[4], Բրեշիա, Լոմբարդիա, Իտալիա), իտալացի սիմֆոնիկ և օպերային դիրիժոր:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կառլոն ծնվել է 1914 թվականի մայիսի 9-ին Բարլետա կոմունայի տարածքում, հասարակ ընտանիքում: Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո տեղափոխվում են Բոլցանո: Բոլցանո քաղաքում արմատացել էր ավստրիական մշակույթը: Հիմնական լեզուն գերմաներենն էր: Այդ պատճառով էլ Կառլոն աշխատում էր հիմնականում գերմանական և ավստրիական ստեղծագործությունների վրա[5]:

Մանուկ հասակում Կառլոն ջութակ էր նվագում: Սովորել է Հռոմի Սանտա Չեչիլիա երաժշտական ակադեմիայում: Նաև սովորել է ալտ նվագել, Ռեմի Պրինչիպի մոտ: Երբ նա նվագում էր սիմֆոնիկ նվագախմբում, այդ ժամանակ դիրիժորի պաշտոնում էին` Վիլհելմ Ֆուրտվենգլերը, Բրունո Վալտերը, Օտտո Կլեմպերերը և այլք[6][7]։

Կարիերայի սկիզբը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1944 թվականին Ջուլինին կատարում է իր դիրիժորական աշխատանքները Աուգուսեո նվագախմբի հետ (սա նրա առաջնելույթն էր)[8]։ 2 տարի անց նա գլխավորում էր Հռոմի ռադիոյի նվագախումբը։ Այս նվագախմբի երգացանկի մեջ էին մտնում տարբեր ստեղծագործություններ։ 1950 թվականին նա հիմնադրում է Միլանսկի ռադիոյի նվագախումբը։ Եվ հենց այստեղ էլ կատարում է իր դիրիժորական առաջնելույթը՝ օպերային երաժշտությունում[6][8]։

Ջուլինիի հիմնադրած նվագախումբը կատարում էր ինչպես սիմֆոնիկ, այնպես էլ օպերային ստեղծագործություններ։ Այդ թվում էլ «մոռացված» օպերային ստեղծագործություններ, որոնցից են՝ Դոմենիկո Չիմարոզայի «Գորացիներ և Կուրիացիներ»-ը, Յոզեֆ Հայդնի «Լուսնային երկիր»-ը և այլ ստեղծագործություններ։ 1951 թվականին պատանի Ջուլինին հանրության կողմից մեծ ուշադրության է արժանանում։ 1952 թվականին Ջուլինին Արթուրո Տոսկանինիի խորհրդով, որպես դիրիժոր հանդես է գալիս Լա Սկալա թատրոնում՝ «Կյանքը կարճ է» ստեղծագործության ժամանակ[9]։

«Լա Սկալա»-ում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1953 թվականին Արտուրո Տոսկանինիի խորհրդով, զբաղեցնում է Լա Սկալայի գլխավոր դիրիժորի պաշտոնը[10][8]։ Այս պաշտոնում աշխատում է 3 տարի։ Այդ 3 տարիների ընթացքում նաև աշխատել է օպերային ռեժիսորի պաշտոնում[11][12]։ 1955 թվականին, որպես ռեժիսոր իր վրա է վերցնում Տրավիատի ստեղծագործության կառուցողական և բեմադրական աշխատանքները[13]։

1952 թվականին Լա սկալայում աշխատում էին բազմաթիվ դիրիժորներ, սակայն նրանցից ամենավստահվածը և աշխատասերը Ջուլինին էր[14]։ Նրա ղեկավարությամ առաջին ձայնագրությունը կատարվել է 1952 թվականին (Լ. Կերուբինի, «Ռեքվիեմ»)[15][6]։

Ջուլինին Լա Սկալայից հեռանում է 1956 թվականին, ղեկավարության դժգոհումի պատճառով։ Հեռանում է և այլևս չի վերադառնում այստեղ[16][17]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1942 թվականին ամուսնացել է հայտնի արդյունաբերող Մարչելլա Ջիրոլամիի դստեր՝ Մարիա Ջիրոլամիի հետ (ով նրան 3 զավակ է պարգևել)[18][19]։

-Երբ մենք երիտասարդ էինք, մենք այդքան էլ հարուստ չէինք: Մարչելլան շատ է օգնել մեզ[20]:

-Կառլո Մարիա Ջուլինի

-Իմ կինը ինձ օգնել է ամեն հարցում: Այժմ ժամանակն է, որ ես նրան օգնեմ[19]:

-Կառլո Մարիա Ջուլինի

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
  3. ↑ 3,0 3,1 AA.VV. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 1960.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library, Austrian National Library Record #119302209 // Общий нормативный контроль (GND) — 2012—2016.
  5. ↑ Bras, 2006, էջ 11-14
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Л. Григорьев, Я. Платек Карло Мария Джулини // Современные дирижеры. — М.: Советский композитор, 1969.
  7. ↑ Klaus Geitel Ein Stiller im Reich der Töne(գերմ.) // Die Welt. — 17 июня 2005.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Цодоков Е.։ «Карло Мария Джулини - 100 лет со дня рождения»։ OperaNews.Ru/Все об опере։ Վերցված է 2014-10-09 
  9. ↑ Saler, 2010, էջ 16-17
  10. ↑ Saler, 2010, էջ 18
  11. ↑ Saler, 2010, էջ 19—20
  12. ↑ Bras, 2006, էջ 25—26
  13. ↑ Bras, 2006, էջ 26—30
  14. ↑ Bras, 2006, էջ 33
  15. ↑ Bras, 2006, էջ 33―35
  16. ↑ Bras, 2006, էջ 30―31
  17. ↑ Кестинг Ю. Мария Каллас (перевод с немецкого). — М.: Аграф, 2001. — С. 150—151. — 400 с. — ISBN 5-7784-0187-6
  18. ↑ Bras, 2006, էջ 80—81
  19. ↑ 19,0 19,1 Myung-Whun Chung Souvenirs d'un assistant // Bras J.-Y. Carlo Maria Giulini. — BNE, 2006. — С. 5―6.
  20. ↑ Bras, 2006, էջ 82—83

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Thomas D. Saler Serving Genius: Carlo Maria Giulini. — Urbana and Chicago: University of Illinois Press, 2010. — 226 с. — ISBN 978-0-252-03502-9
  • Jean-Yves Bras Carlo Maria Giulini. — BNE, 2006. — 192 с. — ISBN 2-913575-81-1
  • Alessandro Zignani Carlo Maria Giulini. Una demonica umiltà. — Zecchini, 2009. — ISBN 978-88-87203-77-6

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կառլո_Մարիա_Ջուլինի&oldid=7146314» էջից