Կապուտկող
| Կապուտկող | |
|---|---|
| Տեսակ | լեռ |
| Երկիր |  Թուրքիա |
| Լեռնաշղթա | Հայկական Տավրոս |
| Բարձրությունը ծովի մակարդակից | 2300 մետր |
Կապուտկող, Ակկուլ, Էնձաքիսար, Ընծաքիսար, Ընձակաքար, Ընձակի լեռ, Ընձաք, Ընձաքար, Ընձեքասար, Ընջաքիարս, Ընձաքյարս, Կապույտկալ, Ընձաքիսար, Կապուտակող, Կապուտող, Շատախի լեռեր, լեռ, լեռնագագաթ Հայկական լեռնաշխարհում, Հայկական Տավրոս լեռնահամակարգում, Վանա լճի հարավային կողմում։ Ձգվում է արևելք-արևմուտք ուղղությամբ, 2300 մ։
Ծածկված է տափաստանային և ենթալպյան բուսականությամբ։ Ունի երկաթի և կապարի պաշարներ։ Լեռան բարձունքից երևում է Վանա լճի համայնապատկերը։ Ըձաքարի տարածքում էին գտնվում հայկական յոթ վանքեր, որոնց մեջ նաև՝ Կապուտկողա Սբ. Հակոբ վանքը։
Ավանդություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ ավանդության՝ Մծբինի Հակոբ հայրապետը Ըձաքարի կատարից անիծել է Ռշտունիքի իշխան Մանաճիհրին, որը ծովն էր նետել նրա անմեղ սարկավագներին։ Իբրև այդ անեծքից հետո Ռշտունիքում երեք տարի երաշտ է եղել[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 380 — 992 էջ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 108)։ 
|