Կանաչ լուսանշան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
(Վերահղված է Կանաչ բոցից)
Կանաչ բոց
ռուս.՝ Зелёный огонёк
ԵրկիրԽորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԽՍՀՄ
Ժանրլիրիկական կատակերգություն
Թվական1964
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎիլեն Ազարով[1]
ԴերակատարներԱլեքսեյ Կուզնեցով, Անատոլի Պապանով[2], Վյաչեսլավ Նևիննի[2], Վասիլի Լիվանով[2] և Անատոլի Օբուխով
ԵրաժշտությունԱլեքսանդր Ֆլյարկովսկի
Պատմվածքի վայրՄոսկվա
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ

«Կանաչ լուսանշան» (ռուս․ «Зелёный огонёк»), 1964 թվականի սև ու սպիտակ սովետական գեղարվեստական ֆիլմ։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կենսուրախ երիտասարդ Սերգեյ Կուզենցովը աշխատանքի է անցնում տաքսոմոտորային մեքենակազմում՝ որպես տաքսիստ և ստանում է մինչև դուրս գրվելու վերջին օրերն աշխատող «Մոսկվիչ» մեքենա։ Անցնելով իր առաջին ուղևորությանը՝ դեպի իր սիրելի քաղաքը (Մոսկվա), Սերգեյը ջանում էր օգնել իրեն շրջապատոներին և բարեխղճորեն կատարել իր աշխատանքը։ Նրան սպասվում է հանդիպումներ բազում ու տարբեր մարդկանց հետ, և դրանցից յուրաքանչյուրում նա պետք է փորձի ինչ որ լավ բան գտնել։

«Մոսկվիչը» ֆիլմի լիարժեք կերպար է՝ իր բնավորությամբ, արարքներով և վերջնաբառերով։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ալեքսեյ Կուզնեցով— Սերգեյ Կուզենցով
  • Սվետլանա Սավյոլովա — Իրա Սավյոլովա
  • Անատոլի ՊապանովԲորիս Իվանովիչ Ժմուրկին, տաքսիստ
  • Տատյանա Բեստաևա — Լենա, Կորժիկովի հարսնացուն
  • Իվան Ռիժով — ՎասիլիՍտեփանովիչ, գործուղված
  • Վսեվալոդ Սանաև — թոշակառու
  • Վլադիմիր Ռատուբարտ — վրացի գիտնական
  • Վիաչեսլավ Նևիննի — Վիհարև, գործուղված
  • Վասիլի ԼիվանովՕլեգ Նիկոլաևիչ Կորժիկով, գլխավոր վիրաբույժի տեղակալ
  • Զոյա ՖյոդորովաՀարսանյաց սրահի ղեկավար
  • Էմանուել Գելլեր — Շուրիկի և Յուրիկի պապը
  • Աննա Բորդե — Նիկոլ, ֆրանսիացի ուսանողուհի
  • Ժան-Մարկ Բորդե — Բերնար, ֆրանսիացի ուսանող
Դրվագներում
  • Զինովի Գերդտհնչյունավոում է «Մոսկվիչ-407Т»
  • Վլադիմիր Պիցեկ — կնոջը կորցրած ուղևոր
  • Վալենտինա Բերեզուցկայա — Նաստյա մորաքույր, տաքսու վարորդուհի
  • Սվետլանա Կոնովալովա — տաքսոպարկի դիսպետչեր
  • Նիկոլայ Սիմկին — ՃՈ ավագ
  • Վալերի Վինոգրադով — տաքսիստ
  • Վալենտինա Կուցենկո — ուղևորուհի
  • Դայա Սմիրնովա — ծաղկի խանութի վաճառողուհի
  • Վիաչեսլավ Գոստինսկի— нանհաջողակ-սիրահարված
  • Անատոլի Կասապով — տաքսիստ
  • Նադեժդա Սամսոնովա— Հարսանյաց սրահի վաճառողուհի
  • Վիկտոր Գերասկին — ավտոտեսուչ
  • Օսկանա Լևինսոն — շրջանավարտ ուղևորուհի
  • Վալենտինա Խմարաբուժքույր
Տիտրերում չկան
  • Մարգարիտա Ժարովա — Հարսանյաց սրահի վաչառողուհի
  • Անատոլի Աբուխով — Հարսանյաց սրահի աշխատակից
  • Սվետլանա Դրուժինինա
  • Նինա Ագապովա — անասնաբույժ

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սցենարի հեղինակ — Վալենտինա Սպիրինա
  • Բեմադրող ռեժիսոր — Վիլեն Ազարով
  • Գլխավոր օպերատոր — Վիկտոր Լիստոպադով
  • Նկարիչ — Վասլի Շեբրակ
  • Ռեժիսոր — Ֆյոդոր Սոլոյանով
  • Հնչյունային օպերատոր — Բրիս Զուև
  • Կոմպոզիտոր — Ալեքսանդր Ֆլյարկովսկի
  • Դիրիժոր — Էմին Խաչատրյան
  • Մոնտաժը — Լիդյա Լիսենկովայի
  • Գրիմը — Լյուդմիլա Բասկակավայի
  • Կոստյումները — Նատալիա Ֆիրսովայի
  • Խմբագիր — Աիդա Ռեպինա
  • Կոմբինացված նկարահանումների օպերատոր — Եգոր ֆելիցին
  • օգնականներ․
 ռեժիսորի — Լ․ Կելշտեյն
 օպերատորի — Բորիս Կոնչերով, Ռոման Ցուրցումիա
  • Կինոնկարի տնօրեն — Նաում Պոլյակ

Փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
  • Կինոնկարը ստացել է հատուկ դիպլոմ 1964 թվականին Կաննում «Երիտասարդական ֆիլմերի միջազգային արվեստատոն» ծրագրի մասնակցության համար[3]։
  • Երգը, որը Նիկոլը տաքսիում երգում է կոչվում է «La Chanson D’Orphee» (Օրփեոսի երգ)։ Առաջին անգամ այդ երգը հնչել է «Սև Օրփեոս» ֆիլմում, «Manhã de Carnaval» անվանումով[4]։ Ավելի ուշ այդ երգը կատարեց ֆրանսիացի երգչուհի Դալիդան, այդ երգը ձայնագրվել է «Love in Portofino» սկավառակում (1959 թ․)։ Այս երգը կատարում են նաև ամբողջ աշխարհի էստրադային և ջազային խմբերը։
  • կուզնեցովի հերոսը երգում է «Девойка мала» երգը՝ «Սեր և մոդա» կինոֆիլմից, որը ԽՍՀՄ-ում չանաճում էին որպես Ջորջե Մարյանովիչի կատարումների գլխավոր օրինակ (երգի ռուսական տարբերակը կոչվում էր «Ночным Белградом» և երգվել է բազմաթիվ անգամ՝ հայրենասիրական երգեր կատարողների կողմից)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. http://www.imdb.com/title/tt0059945/
  2. 2,0 2,1 2,2 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  3. «Зелёный огонёк. Х/ф, СССР, 1964». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 5-ին.
  4. European researcher. 2010. № 1. Стр. 80.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]