Կայաբեգ

Գյուղ
	Կայաբեգ
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Ալաշկերտի գավառակ
Այլ անվանումներ	Գայաբեգ, Գայաբեկ, Գայապեկ, Կայաբեկ, Կայավեկ, Ղայաբեգ, Ղայաբեկ, Ղայբեգ, Ղայբեկ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականուն	Կայաբեգցի
Ժամային գոտի	UTC+3

Կայաբեգ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Ալաշկերտի գավառակում^[1]: Գտնվում էր Արածանիի ավազանի գետակներից մեկի հովտում, արգավանդ հարթավայրում:

Բովանդակություն

Քրդերը գյուղացիներին կոչում էին գորոներ` գայլեր: Ըստ ավանդության տեղի բնակչությունը սերում էր Գայլ Վահանից:

Կայաբեգում պահվում էր ձեռագիր պատկերազարդ ավետարան:

1915 թվականի Մեծ եղեռնից փրկված կայաբեգցիները գաղթել են Արևելյան Հայաստան:

Եղել է հայաբնակ գյուղ: XX դարի սկզբին ուներ 30 տուն հայ բնակիչ:

Ուներ բերրի հողեր: Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր:

Գյուղն ուներ մի քանի ջրաղաց և ձիթհանք:

Կայաբեգն ուներ Ս. Աստվածածին անունով անշուք, խարխուլ մի եկեղեցի^[2]:

«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն