Կաղապար:Օրվա հոդված/Փետրվարի 1, 2017 թ.
Էդուարդ VII, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի թագավոր, Հնդկաստանի կայսր (1901 հունվարի 22-ից մինչև մահ՝ 1910 թվական), Վիկտորիա թագուհու և Ալբերտ կոնսորտ արքայազնի ավագ որդին: Լինելով բրիտանական միապետի ավագ որդի՝ ծննդյան օրվանից կոչվել է Կոռնուոլի դուքս, Ռոթսեյի դուքս, որպես Ալբերտ արքայազնի ավագ որդի՝ Սաքսեն Կոբուրգի և Գոթայի (այժմ Վինձորի դինաստիա) արքայազն և Սաքսոնիայի դուքս: 1841 թվականի դեկտեմբերի 8-ին նա դարձել է Ուելսի արքայազն (մինչև 1901 թվականին թագավոր դառնալը) և Չեստերի կոմս, Դուբլինի կոմս (1850 թվականի հունվարի 17-ին):
Բերտին եղել է Կապիչի շքանշանի ասպետ (1958 թվականի նոյեմբերի 9), Շոտլանդիայի Տատասկափշի շքանշանի ասպետ (1867 թվականի մայիսի 24), ավստրիական ֆելդմարշալ (1904 մայիսի 1): Նա գահ է բարձրացել 59 տարեկան հասակում, մոր մահից հետո: Եղել է Մեծ Բրիտանիայի պատմության մեջ մինչ այդ եղած ամենատարեց արքայազնը: Ամուսնացել է Ալեքսանդրա Դանիացու հետ (1863): Համատեղ կյանքում ունեցել են վեց երեխա, որոնց թվում՝ Մեծ Բրիտանիայի ապագա թագավոր Ջորջ V-ը և Նորվեգիայի ապագա թագուհի Մոդ Շառլոտա Մարիյա Վիկտորիան:
1863 թվականին նա հրաժարվել է Սաքսեն Կոբուրգի և Գոթայի դքսությունից հօգուտ իր կրտսեր եղբոր՝ արքայազն... Ավելին⇒