Կաթոլիկ եկեղեցում սեռական ոտնձգությունների մասին սկանդալ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրաֆիտի Լիսաբոնի պատերից մեկի վրա, որտեղ պատկերված է հոգևորական, ով վազում է երկու աղջիկների հետևից։ Գրաֆիտին խորհրդանշում է երեխաների նկատմամբ սեռական բռնությունները, որոնք տեղի են ունեցել կաթոլիկ եկեղեցում։

Կաթոլիկ եկեղեցում սեռական ոտնձգությունների մասին սկանդալ, 1990-2000-ական թվականներին տեղի ունեցած եկեղեցական սկանդալ։ Սկանդալի շրջանակներում բացահայտվել են երեխաների նկատմամբ սեռական բռնության բազմաթիվ դեպքեր, որոնք իրականացվել են կաթոլիկ եկեղեցու սպասավորների կողմից։ Թիրախում եղել են 3-14 տարեկան աղջիկները և տղաները[1][2][3][4]։

«The New York Times» ամսագրի կատարած հետաքննության համաձայն, պաշտոնական Վատիկանը ոչ միայն լռել է անչափահասների նկատմամբ բռնությունների վերաբերյալ և չի տեղեկացրել այդ մասին աշխարհիկ իշխանություններին, այլև չի իրականացրել ներքին հետաքննություն՝ բռնության մեջ մեղադրվող սպասավորների նկատմամբ[5]։ Իր հերթին կաթոլիկ եկեղեցին հանդես է եկել հայտարարությամբ, որտեղ ժխտում էր ամերիկացի լրագրողների մեղադրանքները[5]։

Պատմաբան և կրոնագետ Ֆիլիպ Ջենքինսը նշում է, որ բազմաթիվ հետաքննությունների արդյունքում պարզվել է, որ կաթոլիկ հոգևորականների 0,2 %-ը կապ ունեն երեխաների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների հետ[6]։ Արքեպիսկոպոս Սիլվանո Մարիա Թոմասիի կարծիքով, այդ ցուցանիշը կարող է հասնել մինչև 5 %-ի[7]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոգեպատմաբան Լլոյդ Դեմոսի տվյալներով, մինչև 13-րդ դարը վանքերում ընդունված պրակտիկա է եղել երեխաներին սեռական նպատակներով օգտագործելը[8]։

ԱՄՆ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ԱՄՆ կաթոլիկ եկեղեցում սկսվել է սեռական սկանդալ, երբ պարզվել է, որ Բոստոնի թեմում տեղի են ունեցել սեռական բռնությունների դեպքեր։ Պարզվել է, որ Բոստոնի արքեպիսկոպոս կարդինալ Բերնարդ Ֆրենսիս Լոուն իմացել է երեխաների նկատմամբ իր թեմի հոգևորականների կողմից իրականացվող սեռական բռնությունների մասին։ Կարդինալը ոչինչ չի ձեռնարկել և նույնիսկ թաքցրել է հանցագործներին։ Դրանից հետո եկեղեցին մեծ տուգանքներ է մուծել տուժածների ընտանիքներին, իսկ Լոուն հրաժարական է տվել է 2002 թվականի դեկտեմբերի 13-ին։ Այս իրադարձությունները էլ ավելի են սրել իրադրությունը։ Ներկայումս, տուժածների ընտանիքներին վճարվել է ավելի քան 2 միլիարդ դոլարի փոխհատուցում։ Բենեդիկտոս XVI պապը հայտարարել է, որ «խորապես ցնցված է» տեղի ունեցածով, ներողություն է խնդրել տուժածներից և ասել, որ պեդոֆիլները չեն կարող լինել Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու սպասավորներ[9]։

2002 թվականի հունիսին ԱՄՆ կաթոլիկ եպիսկոպոսների կոնֆերանսը դիմել է Ջոն Ջեյի քրեական իրավունքի քոլեջ՝ խնդրելով հետաքննել կաթոլիկ հոգևորականների կողմից երեխաների բռնության դեպքերի փաստը։ Վերջինս Նյու Յորքի քաղաքային համալսարանի հիմնական քոլեջներից մեկն է։ Ջոն Ջեյի քոլեջի զեկույցի մեջ նշվում է, որ 1950-2002 թվականներին ԱՄՆ կաթոլիկ եկեղեցու սպասավորների դեմ հարուցվել է 10667 քրեական գործ, որտեղ կաթոլիկ եկեղեցականները մեղադրվում էին անչափահաս երեխաների բռնաբարության մեջ (զեկույցի 7-րդ էջ)[10]։ 1960- 1970-ական թվականներին մեղադրանքների թիվը աճել է և նվազել միայն 1980-ական թվականների սկզբին։ 1960-ական թվականների սկզբին տարեկան հարուցվել է շուրջ 50 քրեական գործ։ 1970-ական թվականների վերջին այդ թիվը հասել է 450-500-ի։ 2000 թվականին այդ ցուցանիշը դարձյալ հասել է 50-ի (զեկույցի 28-րդ էջ)[10]։

2010 թվականի մարտին «The New York Times» ամսագիրը, հինգ երեխաների փաստաբաններ Ջեֆ Անդերսոնից և Մայք Ֆինեգանից, ովքեր դատական հայց էին ներկայացրել Վիսկոնսին նահանգի Միլուոկի քաղաքի արքեպիսկոպոսի և հոգևորական Լոուրենս Մերֆիի դեմ, ստացել է մի շարք փաստաթղթեր, որտեղ ներկայացված էր նահանգի եպիսկոպոսի և Վատիկանի ներքին գրագրությունը։ Փաստաթղթերում ներկայացված էր Մերֆիի զոհերի հայտարարությունները, սեքսուալ բռնությունների հարցերով փորձագետի գրառումները և Վատիկանում տեղի ունեցած դատավարության վերջին նիստի արձանագրությունը։ Փաստաթղթերից պարզ է դարձել, որ Միլուոկիի երեք արքեպիսկոպոսները իմացել են երեխաների նկատմամբ բռնությունների մասին, սակայն չեն հայտնել ոստիկանությանը, ինչպես նաև կոծկել են Մերֆիին, որը վերջին 24 տարիներին եղել է տեղի հոգևորականներից մեկը[11]։

2010 թվականի ապրիլի 22-ին պարզ է դարձել, որ Իլինոյս նահանգի պեդոֆիլ հոգևորականներից մեկի զոհերից մեկը հայց է ներկայացրել Հռոմի պապի դեմ։ Դատական հայցի հիմք են դարձել սեռական բռնությունները և բռնաբարությունները, որոնք իրականացվել էին Վիսկոնսինի «Խուլ երեխաների սուրբ Հովհաննեսի անվան դպրոցի» հոգևորական Լոուրենս Մերֆիի կողմից։ Հայցվորը հայտարարել է, որ 1995 թվականին փորձել է տեղեկացնել եկեղեցական իշխանություններին՝ երկու անգամ նամակ ուղարկելով Վատիկանի արտաքին հարցերով քարտուղարության ղեկավար Անջելո Սոդանոյին։ Սակայն պատասխան չի ստացել։ BBC-ի ռուսական ծառայությունը նշում է, որ «նամակում հիշատակված մեղադրանքները, որոնք ուղղված են հոգևորականի դեմ, պետք է ուղարկվեր Հավատի կոնգրեգացիոն դոկտրինային, որը, այդ ժամանակ, ղեկավարում էր կարդինալ Յոզեֆ Ռատցինգերը, հետագայում զբաղեցնելով Սուրբ Աթոռը՝ Բենեդիկտոս XVI անվամբ»[12][13][14].

2007 թվականի հուլիսին Լոս Անջելեսի արքեպիսկոպոսությունը համաձայնվել է վճարել փոխհատուցում, որն ընդհանուր առմամբ կազմում էր 660 միլիոն դոլար[15]։ Փոխհատուցումը տրամադրվելու էր՝ արքեպիսկոպոսության հոգևորականների սեռական ոտնձգությունների զոհ դարձած երեխաներին։ 1940-ական թվականներից սկսած, միայն Լոս Անջելեսում, սեռական ոտնձգությունների զոհ է դարձել 508 երեխա[16]։ Զոհերին հատկացված փոխհատուցումների արդյունքում, եպիսկոպոսությունը կանգնել է սնանկության շեմին[16]։ ԱՄՆ ողջ տարածքում 1950-ական թվականներից մինչ օրս հոգևորականների կողմից սեռական բռնությունների զոհերին է փոխանցվել ավելի քան 2 միլիարդ ԱՄՆ դոլար[16][17]։

2011 թվականի մարտին, երեխաների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների իրականացման մեղադրանքով, Ֆիլադելֆիայի արքեպիսկոպոսությունից հեռացվել է 21 հոգևորական[18][19][20][21]։

Ավստրալիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրալիայում 1993-2010 թվականներին դատապարտվել են շուրջ 100 կաթոլիկ վանահայրեր, ովքեր սեռական ոտնձգություններ են իրականացրել անչափահասների նկատմամբ[22]։

Բելգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի հունվարին Բրյուսելի դատարանը հինգ տարվա ազատազրկման է դատապարտել աբբա Ռոբեր Բորեմանին՝ նրան մեղավոր ճանաչելով իր անչափահաս սանիկի նկատմամբ պեդոֆիլ գործողություններ իրականացնելու համար։ Բորեմանը մի քանի տարվա ընթացքում ստիպել է 11-ամյա երեխային ունենալ հոմոսեքսուալ սեռական հարաբերություններ[23]։

Բելգիայի կաթոլիկ եկեղեցին, բժիշկ- հոգեբույժ Պետեր Ադրիանսենսի գլխավորությամբ, ստեղծել է «Պաստորական գործողություններում սեռական չարաշահումների բողոքների ուսումնասիրման կոմիտեն»։ Վերջինս պատրաստել և հրապարակել է 200 էջից բաղկացած զեկույց[24], որտեղ ներկայացված են երեխաների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների շուրջ 300 գործեր, որոնք իրականացվել են ոչ միայն հոգևորականների, այլև կրոն դասավանդող ուսուցիչների և երիտասարդական խմբերի ղեկավարների կողմից։ Փաստերը հիմնված են բռնությունների 124 զոհերի տված ցուցմունքների վրա։ Երեխաների մեծ մասի տարիքը չի գերազանցում 12-ը, իսկ որոշներն էլ բռնության են ենթարկվել, երբ եղել են 2-5 տարեկան[25][26][27]։

Կոմիտեի ղեկավար Պետեր Ադրիանսենսը հայտարարություն է տարածել, որտեղ նշվում էր, որ պեդոֆիլիայի դրսևորումներ գրանցվել են գրեթե բոլոր թեմերում, իսկ բռնաբարությունների 13 զոհեր ինքնասպանություն են գործել։ Սովորաբար, տղաների նկատմամբ սեռական բռնությունները ավարտվում են 15 տարեկանում, այն դեպքում, երբ աղջիկների նկատմամբ սեռական բռնությունները շարունակվում են մինչև նրանց չափահաս դառնալը։ Միևնույն ժամանակ Ադրիանսենսը հայտարարել է, որ կոմիտեն չի հայտնաբերել այնպիսի ապացույց, որտեղ կաթոլիկ եկեղեցին տվյալներ է ունեցել պեդոֆիլ դրսևորումների վերաբերյալ և անհրաժեշտ կարգով չի հետաքննել դրանք։ Հետաքննության արդյունքում պարզվել է, որ պեդոֆիլիայի աճը սկսվել է 1960-ական թվականներին, երբ բռնությունների դեպքերը գրանցվել են բոլոր թեմերում և կաթոլիկ գիշերօթիկ դպրոցներում։ Իսկ բռնությունների նվազումը գրանցվել է 1980-ական թվականներին, երբ կաթոլիկ հոգևորականների թվի նվազմանը զուգընթաց, նվազել է նաև կրթության ոլորտում կաթոլիկ եկեղեցու ունեցած դերը[25][27]։

«NEWSru.com» համացանցային պորտալը նշում է, որ 2010 թվականի հունվար-հունիս ամիսներին կոմիտեն ստացել է 475 բողոք, իսկ ամենաշատ բողոքներ ստացվել են 2010 թվականի ապրիլին, երբ Բրյուգեի եպիսկոպոս Ռոջեր Վանգելյուվեն հեռացվել է եկեղեցական ծառայությունից։ Վերջինս, 1973- 1986 թվականներին իր զարմիկի հետ ունեցել է սեռական հարաբերություններ[23][25][28]։ 2011 թվականի ապրիլին Վանգելյուվեն «VT4» հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում նշել է, որ, ավելի քան 25 տարի առաջ սեռական հարաբերություն է ունեցել իր անչափահաս զարմիկների հետ, սակայն մերժել է ընդունել այդ փաստը որպես պեդոֆիլություն՝ հայտարարելով, որ «այն կապ չունի սեքսուալության հետ», քանի որ, նրա խոսքերով, զարմիկները ուղղակի քնել են իր հետ մեկ անկողնում։ Նա նաև նշել է, որ «հարաբերությունը սկսվել է որպես խաղ, և երբեք բռնաբարության հարց չի եղել։ Դրանք եղել են փոքրիկ հարաբերություններ, և ես չեմ նկատել, որ իմ զարմիկները դեմ են եղել դրան։ Կարելի է ասել հակառակը։ Հարաբերության ժամանակ կոպիտ սեքս չի եղել»[26][29]։

Հունիսի վերջին սեռական բռնությունների հետաքննման հարցերով գործի ժամանակ, ոստիկանությունը հետախուզել է Բելգիայի կաթոլիկ եկեղեցու նստավայրը, որի արդյունքում Ադրիանսենսի զեկույցի որոշ մանրամասներ հաստատվել են։ Ինքը` Ադրիանսենսը, հայտարարել է, որ դադարեցնում է Կոմիտեի գործունեությունը, քանի որ կարծում է, որ իր աշխատանքը՝ որպես խայծ, օգտագործվել է բելգիական իրավապահ մարմինների աշխատակիցների կողմից։ Սեպտեմբերին դատարանի որոշմամբ ոստիկանության գործողությունները ճանաչվել են անօրինական և արգելվել են կիրառել առկա փաստաթղթերը՝ պաշտոնական մեղադրանք առաջ քաշելու ժամանակ[23]։

Վանգելյուվեի դեպքի պատճառով՝ պեդոֆիլիայի և սեռական բռնությունների մեջ մեղադրվող քահանաների դեմ ուղղված մեղադրանքների քննման հատուկ կոմիտեն 270 նոր գործ է հարուցել[23][26]։

2010 թվականի սեպտեմբերի 13-ին Բելգիայի կաթոլիկ եկեղեցու մամլո խոսնակ Անդրե Ժոզեֆ Լեոնարը նշել է, որ Ադրիանսենսի կոմիտեի զեկույցի պաշտոնական հրապարակումից հետո «զայրույթ և անզորություն է զգում», իսկ զեկույցի բովանդակությունը և տուժածների պատմածները սարսուռ են առաջացնում։ Լեոնարը նաև նշել է, որ եկեղեցին ձգտում է վերականգնել իր բարի անունը, այդ իսկ պատճառով անվերապահորեն մասնակցում է բռնության զոհերի հոգեկան բուժման գործընթացին[30]։ Նույն տարվա ապրիլին նա խոստովանել էր, որ կաթոլիկ եկեղեցին գտնվում է ճգնաժամի մեջ և ցանկանում է արագ թերթել եկեղեցու պատմության այս դառը էջը[31]։

«NEWSru.com» համացանցային պորտալը նշում է, որ 2010 թվականի սեպտեմբերին Բելգիայի դաշնային դատախազություն է ուղարկվել 103 բողոք, որոնք ուղղված էին կաթոլիկ եկեղեցու սպասավորների հանցագործ գործողությունների դեմ։ Բողոք ներկայացնողների 76 %-ը եղել են մինչև 40 տարեկան տղամարդիկ, ովքեր անչափահաս տարիքում դարձել են պեդոֆիլիայի զոհ։ Զոհերից ամենատարեցը եղել է 82 տարեկան, իսկ ամենակրտսերը՝ 23 տարեկան։ Սեռական ոտնձգությունների խորհրդարանական կոմիտեի ղեկավար, որը ստեղծվել էր Բելգիայի խորհրդարանի ստորին պալատում 2010 թվականի նոյեմբերին, Կարին Լալեն հանդես է եկել նախաձեռնությամբ, որի հիմնական էությունը կայանում է նրանում, որ անհրաժեշտ է ֆինանսական սանկցիաներ կիրառել Բելգիայի կաթոլիկ եկեղեցու նկատմամբ՝ պեդոֆիլության հետ կապված գործողությունների համար[32]։

2011 թվականին Բրյուսելում 75 մարդուց բաղկացած խումբը, ովքեր բռնաբարվել էին հոգևորականների կողմից, դատի է տվել երկրի կաթոլիկ եկեղեցուն։ Ընդ որում, պարզվել է, որ հոգևորականներից մեկը, իմանալով, որ իր հանցանքը բացահայտվել է, ինքնասպան է եղել[32]։

Գերմանիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեգենսբուրգի եպիսկոպոսության մամլո քարտուղար Կլեմենս Նեկը պատմել է, որ 1958-1973 թվականներին գիմնազիայի տնօրենի և ուսուցչի սեռական բռնության զոհ են դարձել «Ռեգենսբուրգեր Դոմշպատցեն» տղաների հայտնի երգչախմբի անդամները։ Երկու անձինք էլ հեռացվել են աշխատանքից, սակայն չեն հասցրել կանգնել դատարանի առջև՝ մահանալով 1984 թվականին[33]։

2010 թվականին ողջ Գերմանիան ցնցվեց մի լուրից, համաձայն որի Բավարիայի Էտտալ վանքի հոգևորականները բռնաբարել են անչափահասների։ Կաթոլիկ պեդոֆիլների զոհ են դարձել շուրջ 100 երեխաներ, ովքեր եղել են վանքի խնամքի տակ։ Երեխաների թվում եղել են նաև «Ռեգենսբուրգեր Դոմշպատցեն» երգչախմբի որոշ սաներ։ Իրավիճակը խորացրեց այն փաստը, որ 1964-1994 թվականներին երգչախմբի դիրիժորը և կապելմայստերը եղել է Գեորգ Ռաթցինգերը, ով նաև Հռոմի Բենեդիկտոս XVI պապի հարազատ եղբայրն էր։ Ռացինգերը, պատասխանելով բավարական հեռուստատեսության տված հարցին, հայտարարել է, որ անգամ շշուկների տեսքով չի լսել բռնությունների և այլ հանցագործությունների մասին, որոնք իրականացվել են երգչախմբի անդամ տղաների նկատմամբ[33]։

Նմանատիպ դեպքեր են տեղի ունեցել XX դարի 70-80-ական թվականներին Բեռլինի էլիտար իեզուիտական Կանիզիա քոլեջում, որի բազմաթիվ շրջանավարտներ, գերմանական «Der Spiegel» թերթի փոխանցմամբ, ներկայումս պետական ադմինիստրացիայի բարձրաստիճան պաշտոնյաներ և մասնավոր ձեռներեցներ են։ 2004 թվականին քոլեջի գործող տնօրեն Կլաուս Մերկեսի մոտ են եկել երկու տուժած շրջանավարտներ։ Ապշելով տեղի ունեցած իրադարձություններից՝ Մերկեսը բաց նամակով դիմել է ուսումնական հաստատության շուրջ 600 շրջանավարտների՝ խնդրելով հաստատել տեղի ունեցածը։ Նա վարձել է մասնավոր խուզարկու և փաստաբան Ուրսուլա Ռաուդելին՝ հետաքննություն իրականացնելու համար։ Զոհերի խնդրանքով, մինչև ներքին հետաքննության ավարտը, Մերկեսը երկար ժամանակ չի հրապարակել հանցագործության մանրամասները։ Իր հերթին, Ռաուդելը պարզել է, որ 12 ուսուցիչ հոգևորականների սեռական ցանկությունների զոհ են դարձել շուրջ 115 դպրոցականներ, ընդ որում զոհերի մի մասը հետագայում ինքնասպանություն է գործել։ Հետագայում հանցագործության երկու հիմնական կասկածյալներն են դարձել քոլեջի ուսուցիչներ 65-ամյա Վոլֆգանգ Շ.-ն, ով գտնվում էր Չիլիում (ինքնախոստովանել է) և 69-ամյա Պետեր Ռ.-ն, ով բնակվում էր Բեռլինում։ Վերջինս թաքնվել է, երբ իմացել է, որ իր նկատմամբ հետախուզում է հայտարարվել։ Կասկածյալներից մեկն էլ եղել է 70-ամյա մի միաբան, ով հարցաքննվել է՝ երեք տուժածների տված ցուցմունքի հիման վրա[5][34][35][36][37][38][39][40]։ Հետագայում տուժած է ճանաչվել 205 մարդ, ովքեր միավորվել են ասոցիացիայի մեջ և պահանջել դրամական խոշոր փոխհատուցում՝ հասցված բարոյական և մարմնական վնասի համար[41][42]։ Ավելի ուշ, միաբանությունը հայտարարել է իր սնանկ ճանաչվելու մասին[43]։

Իռլանդիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաթոլիկ հոգևորական Բրենդան Սմիթը, ով բռնաբարել է մի քանի հարյուր երեխաների[44]

2000 թվականին Իռլանդիայի կաթոլիկ եկեղեցին վճարել է 12 հազար ֆունտ մի աղջկա, ում 8 տարեկանից (1979 թվականից սկսած) բռնաբարել է կաթոլիկ վանականը։ Դրա փոխարեն աղջիկը պետք է լռեր։ Համաձայն The Guardian-ի, համաձայնությունը կայացրել են եպիսկոպոս Շեյմաս Հեգարդին, նախորդ եպիսկոպոս Էդվարդ Դալին և ինքը՝ տուժողը։ Տեղեկատվությունը բացահայտվել է միայն 10 տարի անց` միջազգային սկանդալի շրջանակներում[45][46]։

2009 թվականին Իռլանդիայում հրապարակվել է մի զեկույց, համաձայն որի բռնաբարության մեջ մեղադրվում էին 46 հոգևորականներ։ Բռնաբարության դեպքերը տեղի են ունեցել 1975- 2004 թվականներին, ընդ որում տղաները երկու անգամ ավելի շատ են սեռական բռնության ենթարկվել, քան աղջիկները։ Իռլանդիայում պեդոֆիլ հոգևորականների զոհ, այդ ընթացքում, կարող էր դառնալ մինչև 2000 երեխա։ Հետաքննության տվյալներով, արքեպիսկոպոսներ Ջոն Չարլզ Մաքքուեյդը, Դերմոթ Ռայանը, Քևին Մաք-Նամարը և կարդինալ Դեսմոնդ Քոննելը իմացել են անչափահասների նկատմամբ իրականացվող սեռական բռնությունների մասին, սակայն չեն հայտնել իրավապահ մարմիններին։ Իր զեկույցում հետաքննությունը նշել է, որ «եկեղեցին իր սեփական հեղինակությունը ավելի բարձր է դասում, քան երեխաների պաշտպանությունը։ Իսկ պետությունը, փաստացի, թաքցրել է հոգևորականների անօրինական գործողությունները»։ Սկանդալը ավելի է խորացել, երբ խոստովանել է կարդինալ Շոն Բրեդին, որ 1975 թվականին, Բրենդան Սմիթի գործունեության հետ կապված եկեղեցական ներքին հետաքննության ժամանակ, Բրեդին 10 և 14 տարեկան տղա երեխաների հետ հանդիպման ընթացքում՝ «հնարավոր դավադրությունից խուսափելու համար», համոզել է նրանց տալ գրավոր պարտավորություն, որ չեն հայտնի սեռական բռնությունների ենթարկվելու մասին։ Կարդինալ Բրեդին ներողություն է խնդրել և նշել, որ ամաչում է «անցյալի ցավալի դրվագների համար»[47][48][49]։ Հռոմի պապ Բենեդիկտոս XVI-րդը ընդունել է սկանդալը և ներողություն խնդրել իր ենթակաների փոխարեն[50]։

2012 թվականի մարտին, ընդդեմ իռլանդացի վանամոր, սկսվել է դատական գործընթաց։ Վերջինս մեղադրվում էր 87 աղջիկների բռնաբարության մեջ[4]։

Մալթա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականին հայտնի է դարձել երեք պեդոֆիլ հոգևորականների մասին, ովքեր մեղադրվում էին կաթոլիկ որբանոցի 10 երեխաներին բռնաբարելու մեջ[51]։

Նիդերլանդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«NRC Handelsblad» լրատվականի տվյալներով, 1950-ական թվականներին կաթոլիկ եկեղեցին ամորձահատել է 11 տղաների, ովքեր բռնաբարվել էին կաթոլիկ հոգևորականների կողմից։ Նպատակը «տղաներին հետ պահելն էր համասեռամոլությունից»։ Թերթի հրապարակումից անմիջապես հետո, երկրի խորհրդարանը կոչ է արել իրականացնել մանրակրկիտ հետաքննություն։ Հետաքննության արդյունքում պարզ է դարձել, որ 1945 թվականից սկսած հազարավոր երեխաներ բռնաբարվել են Նիդերլանդների կաթոլիկ եկեղեցիներում[52]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Lattin, Don (17.07.1998). «$30 Million Awarded Men Molested by `Family Priest' / 3 bishops accused of Stockton coverup». San Francisco Chronicle. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 16-ին. «Փաստաբան Ջեֆ Անդերսոնը նշել է, որ Հովարդ եղբայրները 1978- 1991 թվականներին սեռական ոտնձգություններ են իրականացրել 3-13 տարեկան երեխաների նկատմամբ։»
    Պատվարժան Օլիվեր Օ'Գրադին ավելի ուշ խոստովանել է, որ բռնաբարել է բազմաթիվ երեխաների։ «Տար մեզ հրեշից» վավերագրական ֆիլմը պատմում է հենց նրա գործողությունների մասին։
  2. ↑ «Hundreds of priests shuffled worldwide, despite abuse allegations». USA Today. Associated Press. 20.06.2004.
  3. ↑ Stephens, Scott (27.05.2011). «Catholic sexual abuse study greeted with incurious contempt». ABC Religion and Ethics. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 23-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 Nun faces 87 charges of sex abuse // Irish Independent, 07.03.2012
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Константин Бенюмов Молчание пастырей // Лента.ру, 25.03.2010
  6. ↑ Jenkins, 2001
  7. ↑ Riazat Butt, Anushka Asthana Sex abuse rife in other religions, says Vatican // The Guardian, 18.09.2009
  8. ↑ «13-րդ դարում՝ Արևմուտքում, եկեղեցուն երեխաների նվիրատվությունը կամ սեռական կամ այլ նպատակներով երեխային եկեղեցուն հանձնելը, դադարեցվել է»։ — Lloyd deMause The History of Child Abuse // The Journal of Psychohistory. — 1998. — № 25 (3).
  9. ↑ Pope Benedict apologises for Irish priests' sex abuse // BBC, 20.03.2010
  10. ↑ 10,0 10,1 Karen Terry et al., The Nature and Scope of the Problem of Sexual Abuse of Minors by Priests and Deacons. — John Jay College of Criminal Justice (Washington DC: USCCB, 2004)(անգլ.)
  11. ↑ Анастасия Берсенева Ватикан пригрел педофила // Газета.ру, 25.03.2010
  12. ↑ Жертва священника-педофила судится с Папой Римским // Русская служба Би-би-си, 23.04.2010
  13. ↑ В США жертва священника-педофила подаёт в суд на Папу Римского и Ватикан // NEWSru.ua, 23.04.2010
  14. ↑ Дмитрий Карелин Папу вызывают в суд // Газета.ру, 23.04.2010
  15. ↑ LA diocese settles abuse claims // BBC, 01.12.2006
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 LA cardinal offers abuse apology // BBC, 16.07.2007
  17. ↑ Крупнейшая в США епархия Римско-католической церкви выплатит 660 млн $ жертвам насилия со стороны священнослужителей // NEWSru.com, 17.07.2007
  18. ↑ Филадельфийских священников заподозрили в растлении малолетних // Лента.ру, 09.03.2011
  19. ↑ Филадельфийских священников подозревают в растлении малолетних // Московский комсомолец/Associated Press, 09.03.2011
  20. ↑ 21 священник заподозрен в растлении малолетних Արխիվացված 2015-06-26 Wayback Machine // Русская служба новостей, 09.03.2011
  21. ↑ Филадельфия: 21 священник заподозрен в растлении малолетних // ИА CNL News/Agence France-Presse/Лента.ру, 09.03.2011
  22. ↑ Австралийскому священнику дали 20 лет за педофилию // Лента.ру, 02.07.2010 (копия)
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 На священников-педофилов в Бельгии с апреля открыли 270 досье // NEWSru.com, 13.05.2010
  24. ↑ Le Président et les membres de la Commission pour le traitement des plaintes pour abus sexuels dans une relation pastorale, démissionnent // Commission pour le traitement des plaintes pour abus sexuels dans une relation pastorale
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 Католическая церковь в Бельгии опубликовала отчет о сексуальных преступлениях духовенства // NEWSru.com, 13.09.2010
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 В Бельгии экс-священник признался в сексуальных связях с племянниками: «Это же не педофилия, дети были не против» // NEWSru.com, 15.04.2010
  27. ↑ 27,0 27,1
  28. ↑ Папа Римский принял отставку бельгийского архиепископа, признанного виновным в педофилии // NEWSru.com, 23.04.2010
  29. ↑ Belgium hears ex-bishop Vangheluwe play down abuse // BBC, 15.04.2010
  30. ↑ Jonty Bloom Verdict still out on Church’s abuse stance // BBC, 13.09.2010
  31. ↑ Belgium’s Catholic bishop of Bruges quits over abuse // BBC, 23.04.2010
  32. ↑ 32,0 32,1 В Бельгии покончил с собой священник, обвинённый в педофилии // NEWSru.com, 08.05.2011
  33. ↑ 33,0 33,1 «Дело» священников-педофилов в Германии всколыхнуло общественность // Аргументы.ру, 12.03.2010
  34. ↑ Священников-преподавателей элитной немецкой гимназии заподозрили в педофилии // Лента.ру, 29.01.2010
  35. ↑ Преподаватель элитной католической гимназии сознался в растлении учеников // Лента.ру, 01.02.2010
  36. ↑ Расследование выявило третьего преподавателя-насильника в католической гимназии // Лента.ру, 03.02.2010
  37. ↑ От растлителей-иезуитов пострадали более ста учеников элитной немецкой гимназии // Лента.ру, 19.02.2010
  38. ↑ Пострадавшие от священников-растлителей ученики совершили самоубийство // Лента.ру, 19.02.2010
  39. ↑ Жертвы католиков-педофилов сводили счёты с жизнью // 9 Канал, 19.02.2010
  40. ↑ Не утерпели… // Лента.ру, 20.02.2010
  41. ↑ Жертвам немецких священников-педофилов предложили компенсации // Лента.ру, 24.01.2011
  42. ↑ Жертвы немецких священников-насильников потребовали увеличить компенсации в 16 раз // Лента.ру, 28.01.2011
  43. ↑ Секс-скандал в элитной католической гимназии Берлина обанкротил орден иезуитов // NEWSru.ua, 22.02.2010
  44. ↑ Fachtna Ó Drisceoil Only the Devil: The story of Fr Brendan Smyth // Raidió Teilifís Éireann
  45. ↑ Henry McDonald Irish Catholic church in new child sex abuse allegations // The Guardian, 18.03.2010
  46. ↑ Католическая церковь Ирландии откупилась от жертвы священника-педофила // Лента.ру, 19.03.2010
  47. ↑ Ирландский кардинал покрывал священника-педофила // Русская служба Би-би-си, 17.03.2010
  48. ↑ Ирландский кардинал признался в покрывательстве священника-педофила // NEWSru.ua, 17.03.2010
  49. ↑ 46 ирландских священников обвиняются в педофилии(չաշխատող հղում) // Новые известия, 26.11.2009
  50. ↑ Папа Римский извинился за ирландских священников-педофилов Արխիվացված 2010-07-15 Wayback Machine // Росбалт, 20.03.2010
  51. ↑ Президент Мальты напомнил Папе Римскому о священниках-педофилах Արխիվացված 2023-07-24 Wayback Machine // Росбалт, 18.04.2010
  52. ↑ Католическая церковь Голландии кастрировала мальчиков // Русская служба Би-би-си, 21.03.2012
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
✯
 Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի՝ 2017 թվականի սեպտեմբերի 17-ի օրվա հոդված:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կաթոլիկ_եկեղեցում_սեռական_ոտնձգությունների_մասին_սկանդալ&oldid=9703224» էջից