Ծնկածալ ողջույն
Ծնկածալ ողջույն ( ֆր.՝ révérence — խոր ակնածանք, հարգանք)՝ ավանդական ողջույնի ժեստ է, Արևմտյան մշակույթում տղամարդկանց խոնարհման իգական սեռի համարժեքը։ Ռևերանս կատարելիս կինը մեկ ոտքը առաջ է տանում, թաթի մասով հպվելով հատակին, կռում ծնկները, կատարում ծնկածալում, միաժամանակ կատարվում է գլխի թեքում, հայացքը ուղղվում է ներքև։ Սովորաբար շրջազգեստը բռնում են ձեռքերով։ Պարային ռևերանսը կատարվում է միասին քայլերով և ոտքերը առաջ[1]։
Բեմի վրա պարողները ռևերանս են անում ելույթի վերջում, որպեսզի ցույց տան իրենց շնորհակալությունը։ Ինչպես նաև բալետի պարապմունքների սկզբում և վերջում դասարանում աշակերտները ավանդաբար ռևերանս են անում ուսուցչին և դաշնակահարին։
Բեմում պարողները անում են ռևերանս իր ելույթի վերջում, որպեսզի ցույց շնորհակալություն և/կամ ճանաչել ծափահարություններ լսարանի, հաճախ միաժամանակ իրականացվում է մի քանի ռևերանս անընդմեջ տարբեր կողմերը։ Նաև սկզբում և վերջում պարապմունքներ բալետի դասարանում աշակերտներն ավանդաբար անում են ռևերանս ուսուցչին և դաշնակահարին։
Կենցաղում ժամանակի ընթացքում ռևերանսը մղվեց կնիկսենի։ Կինը փոքր-ինչ գրկում է իր ոտքերը և ստիպում է թեթև թեքվել։ Ռևերանսը կատարվում է արագ։
Ներկայումս կյանքում ոչ ռևերանս, ոչ կնիկսեն գրեթե չի օգտագործվում։ Սակայն դեռևս պահպանվում է թագավորական ընտանիքի անդամների առջև ռևերանս անելու ավանդույթը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Judith Martin (2005)։ Miss Manners' guide to excruciatingly correct behavior։ W. W. Norton & Company։ էջ 692։ ISBN 978-0-393-05874-1