Jump to content

Խուլիո Կարո Բարոխա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Խուլիո Կարո Բարոխա
իսպ.՝ Julio Caro Baroja
Դիմանկար
Ծնվել էնոյեմբերի 13, 1914(1914-11-13)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄադրիդ, Իսպանիա
Մահացել էօգոստոսի 18, 1995(1995-08-18)[1][3][4] (80 տարեկան)
Մահվան վայրBera
Քաղաքացիություն Իսպանիա
ԿրթությունՄադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան և Instituto-Escuela?
Մասնագիտությունմարդաբան, լեզվաբան, պատմաբան և ուսուցիչ
ԱշխատատուՄադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան
Ծնողներհայր՝ Rafael Caro Raggio?, մայր՝ Carmen Baroja?
Զբաղեցրած պաշտոններպրոֆեսոր
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԻսպանիայի արքայական ակադեմիա, Պատմության արքայական ակադեմիա, Էուսքալթզաինդիա և Instituto de Estudios Madrileños?
 Julio Caro Baroja Վիքիպահեստում

Խուլիո Կարո Բարոխա (իսպ.՝ Julio Caro Baroja. նոյեմբերի 13, 1914(1914-11-13)[1][2][3][…], Մադրիդ, Իսպանիա - օգոստոսի 18, 1995(1995-08-18)[1][3][4], Bera), իսպանացի ականավոր պատմաբան, մարդաբան, լեզվաբան և բանահավաք:

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խուլիոյի հայրը հրատարակիչ էր[6], մայրը՝ անվանի գրող Պիո Բարոխայի քույրը, նույնպես գրող էր և ազգագրագետ (ստեղծագործել է Vera Alzate գրչանունով[7])։ Մանուկ հասակում Խուլիոն շատ ժամանակ է անցկացրել հորեղբոր՝ Կառլոս Հանտերեսի հետ:

Նա ընդունվել է Մադրիդի համալսարան, բայց քաղաքացիական պատերազմի պատճառով ուսումնառությունն ընդհատվել է: Պատերազմի ավարտից հետո Մադրիդի համալսարանում (1941 ) գերազանցությամբ պաշտպանել է իր դոկտորական ատենախոսությունը հին պատմության վերաբերյալ և կարճ ժամանակ դասավանդել այնտեղ։ Ղեկավարել է Մադրիդի Իսպանական ժողովրդի թանգարանը ( 1942-1953 թթ .): 1950 -ականների սկզբին դրամաշնորհով աշխատել է ԱՄՆ-ում և Մեծ Բրիտանիայում ազգագրական առաքելություն ղեկավարել իսպանական Սահարայում։ Շատ է ճանապարհորդել Իսպանիայում և ամբողջ աշխարհում: 1983-1995 թվականներին ղեկավարել է բասկագիտության միջազգային հանդեսը ( իսպ.՝ Revista Internacional de los Estudios Vascos ):

Տոհմական տունը Վերա դե Բիդասոայում

Աշխատություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խուլիո Կարո Բարոխան թողել է գիտական հսկայական ժառանգություն։ Հեղինակ է մարդաբանության, պատմության, Իսպանիայի և նրա ժողովուրդների մշակույթի, իսպանական բանահյուսության, գիրք-նկարների ( իսպ.՝ la literatura de cordel), դիցաբանության ու մոգության, դիվաբանության ու կախարդության վերաբերյալ հիմնարար աշխատությունների: Այդ աշխատություններից առանձնապես արժևորվում են հետևյալները.

  • Իսպանիայի ժողովուրդները / Los pueblos de España (1946)
  • Բասկեր / Los vascos (1949)
  • Հրեաները նորագույն և ժամանակակից Իսպանիայում/ Los judíos en la España moderna y contemporánea (3 հատոր, 1961-1962)
  • Բարեկենդան / El carnaval (1965)
  • Մոգությունն ու հավատաքննությունը /Vidas mágicas e Inquisición (2 հատոր, 1967)
  • Էսսեներ լուբոկային գրականության մասին/ Ensayos sobre la literatura de cordel (1969)
  • Ազգային բնավորության մասին առասպելը. El mito del carácter nacional. Meditaciones a contrapelo (1970)
  • Հավատաքննություն, կախարդություն և ծպտյալ հուդայականություն / Inquisition, Witchcraft and Crypto Judaism (1970)
  • Նավառայի պատմական ազգագրություն/ Etnografía histórica de Navarra (3 հատոր, 1971-1972)
  • Ժողովրդական թատրոն և մոգություն/ Teatro popular y magia (1974)
  • Պար, ընտանիք, աշխատանք/ Baile, Familia, Trabajo (1976)
  • Սիրո ժամանակն է/La estación de amor (1979)
  • Ակնարկներ իսպանական ժողովրդական մշակույթի մասին/ Ensayos sobre la cultura popular española (1979)
  • Տուն Նավառայում/ La casa en Navarra (4 հատոր, 1982):
  • Տոնական ամառ / El estío festiv (1984)
  • Բասկերի առասպելները և բասկերի մասին առասպելները/ Mitos vascos y mitos sobre los vascos (1985)
  • Հին Իսպանիա/España Antigua (1986)
  • Ավանդական իսպանական կյանքի ուսումնասիրություններ/ Estudios sobre la vida tradicional española (1988)
  • Ֆիզիոգնոմիայի պատմություն / Historia de la physiognomy. աճը և բնավորությունը (1988)
  • Դիվային մոգություն/ La magia demoniaca (1990)
  • Կույրերի ռոմանսներ / Romance de ciego (1995)
  • Երազների աշխարհը / Los mundos soñados (1996)
  • Կախարդներն ու նրանց աշխարհը / Las brujas y su mundo (1997)
  • Իսպանական հակակղերականության պատմություն / Historia del anticlericalismo español (2008)

Խուլիո Կարո Բարոխան Իսպաներենի թագավորական ակադեմիայի, Թագավորական պատմական ակադեմիայի անդամ էր, Euskala-ի պատվավոր անդամ: Արժանացել է Աստուրիայի արքայազնի՝ հասարակական գիտությունների բնագավառում մրցանակի ( 1983 ), գեղարվեստում ունեցած վաստակի համար ոսկե մեդալի ( 1984 ), Մենենդես-ի-Պելայոյի միջազգային մրցանակի ( 1989 ), Ազգային գրական մրցանակի և այլ պարգևների։ Նրա անունով են կոչվում Սան Սեբաստիանի հրապարակը, դպրոցներ և այլ կրթական հաստատություններ Իսպանիայի մի շարք քաղաքներում։

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ortiz García, Carmen (2018). «Vie et œuvre de Julio Caro Baroja». In Christine Laurière, Frederico Delgado Rosa (ed.). Dans le labyrinthe de l'anthropologie et de l'histoire. BEROSE - International Encyclopaedia of the Histories of Anthropology. Paris.{{cite encyclopedia}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  • Homenaje a Julio Caro Baroja. Madrid: Centro de Investigaciones Sociológicas, 1978.
  • Porcel B. Retrato de Julio Caro Baroja. Barcelona: Círculo de Lectores, 1987.
  • Marrosan Charola M.A. Julio Caro Baroja, su obra. Madrid: Ernesto Gutiérrez Nicolás, 1993.
  • Maraña F. Julio Caro Baroja, el hombre necesario. Zarautz: Editorial Itxaropena, 1995.
  • El diablo, las brujas y su mundo: homenaje Andaluz a Julio Caro Baroja/ Salvador Rodríguez Becerra, ed. Sevilla: Signatura Ediciones de Andalucía, 2000.
  • Castilla Urbano F. El análisis social de Julio Caro Baroja: empirismo y subjetividad. Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Científicas, 2003.
  • Paniagua J.A. Etnohistoria y religión en la antropología de Julio Caro Baroja. Fuenlabrada: Diedycul, 2003.
  • Memoria de Julio Caro Baroja. Madrid: Conmemoraciones Estatales, 2006 (ցուցահանդեսներ)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խուլիո Կարո Բարոխա» հոդվածին։