Խնկեղեգ ճահճային
| Խնկեղեգ ճահճային | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Acorus calamus L. | ||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||
| Արեալ | ||||||||
 |
Խնկեղեգ ճահճային (լատ.՝ Acorus calamus L.), խնկեղեգազգիների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս։ Գրանցված է ՀՀ Կարմիր գրքում։
Բովանդակություն
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բազմամյա, դեղատու խոտաբույս է, որն օժտված է հականեխիչ հատկությամբ։ Ունի մինչև 1,5 մ բարձրություն, հաստ, սողացող կոճղարմատ և երկար մազարմատներ: Տերևները գծային– թրանման են, տափակ, թեթևակի դեղնավուն–կանաչ: Ծաղկաբույլը՝ եզրային, մի կողմ թեքված, 4–6 սմ երկարության: Ծաղիկները շատ մանր են և երկսեռ: Պտուղը չոր հատապտուղ է[1]:
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանում հանդիպում է միայն Երևանի ֆլորիստիկական շրջանում (Արևշատ, Մխչյան, Ծաղկունք, Փարաքար գյուղերի շրջակայքում): Տեսակը տարածված է Կովկասում, մասնավորապես Նախակովկասում, Արևմտյան, Արևելյան և Հարավային Անդրկովկասում, Եվրոպայում, Ասիայում, Սիբիրում, Հեռավոր Արևելքում, Հյուսիսային Ամերիկայում[1]:
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աճում է ստորին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 900–1300 մ բարձրությունների վրա, գետերի ափերին, ճահճացած տեղերում, ոռոգիչ ջրանցքների երկարությամբ: Ծաղկում է մայիս–հունիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հունիս–օգոստոսին[1]:
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վտանգված տեսակ է: Տարածման և բնակության շրջանների մակերեսը 500 կմ²–ից պակաս է: Բնական աճելավայրերը գտնվում են անմիջական ոչնչացման սպառնալիքի տակ: Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման սպառնալիքի ենթակա տեսակ: CITES–ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում ընդգրկված չէ[1]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք (հայերեն)։ Երևան: ՀՀ Բնապահպանության նախարարություն։ 2010։ ISBN 978-99941-2-420-6
