Jump to content

Լուսնի ցիկլային ուղեծիր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Լուսնի ցիկլային ուղեծիր կամ Երկիր-Լուսին ցիկլային ուղեծիր ցիկլային անցումային ուղեծիր է, որը պարբերաբար անցնում է Երկրի և Լուսնի մոտով, օգտագործելով գրավիտացիոն օժանդակություն և պարբերաբար կատարվող ուղղումներ՝ երկուսի միջև իր հետագծերը պահպանելու համար։ Եթե ​​Երկրից և Լուսնից որոշակի ուղեծիր հասնելու համար ցիկլեր կատարելու համար անհրաժեշտ վառելիքի քանակը մեծ չէ, իսկ ցիկլերի երկայնքով երկուսի միջև ճանապարհորդության ժամանակը՝ ողջամիտ, ապա ցիկլային ուղեծրերի օգտագործումը կարող է ապահովել տիեզերական փոխադրումների արդյունավետ և կանոնավոր մեթոդ[1]:

Բազ Օլդրինը առաջին անգամ առաջարկեց օգտագործել ցիկլային ուղեծրեր 1985 թվականին՝ Լուսնի և Մարսի լայնածավալ մարդկանց ներգրավմամբ ուսումնասիրությունների համար անհրաժեշտ կենսապահովման սարքավորումների և լոգիստիկ պարագաների համար: Նա նաև ներկայացրեց իր մտքերը ցիկլային տիեզերանավի օգտագործման առավելությունների մասին Ալբուկերկեի «Տիեզերք 88» սիմպոզիումում՝ «Տիեզերքում շինարարության խնդիրների մոտեցումը» թեմայով քննարկման ժամանակ: Այս հետագծերը պետք է ունենան այն առանձնահատկությունը, որ դրանք հեշտությամբ կարող են թիրախավորվել կամ մեկնարկի, կամ նպատակակետ մոլորակի համար, և որ մերձեցումների միջև ընկած ժամանակահատվածները թույլ են տալիս ժամանակ մնալ նպատակակետում և ապահովել ինչպես պլանային, այնպես էլ արտակարգ վերադարձի բավականին կանոնավոր միջոցներ[2]:

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Kenneth D. Mease; Benjamin F. Villac; Josep M. Mondelo; և այլք: (Jordi Casoliva Rodon) (2008 թ․ հունիս). Economical Space Transportation Routes Between Earth, Moon, and Beyond (PDF) (Report). University of California. էջ 2. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  2. Uphoff, C.; Crouch, M. A. «Lunar Cycler Orbits with Alternating Semi-Monthly Transfer Windows (AAS 91-105)» (PDF). Journal of the Astronautical Sciences. Boulder, Colorado.