Լունա-14, կամ Ե-6ԼՏ համար 113 (ռուս.՝ Луна 14), Սովետական Միության տիեզերքի հետազոտության ծրագրի շրջանակներում իրականացվող Լունա ծրագրի հերթական առաքելությունը, որով նախատեսվում էր կատարել Լուսնի մակերևույթի լուսանկարում։ Արձակվել է 1968 թվականի ապրիլի 7-ին Բայկոնուր տիեզերակայանից, Մոլնիա-Մ (8Կ78Մ)կրող հրթիռով։ 1968 թվականի ապրիլի 10-ին կայանը հաշողությամբ դուրս եկավ Լուսնի ուղեծիր և սկսեց պլանավորված աշխատանքը։ Կայանի կառուցվածքը կրկնում էր Լունա 12-ը, իսկ սարքավորումները նույնն էին ինչ Լունա 10-ի վրա տեղադրվածը։
Առաքելության հիմնական նպատակն էր փորձարկել հաղորդակցության համակարգը Ն1-Լ3 առաքելության համար։ Սարքի ուղեծրի հետևումը Երկրի վրա տեղակայված դիտակներով նույնպես թույլ տվեց հետազոտողներին քարտեզագրել Լուսնի գրավիտացիոն անոմալիաները, հետագայում Լուսնի վրա վայրէջք կատարող սարքերի հետագծերի գնահատման համար։ Լունա 14-ի վրա տեղադրված էին նաև տիեզերական ճառագայթների և Արեգակի լիցքավորված մասնիկների հետազոտություն կատարելու համար նախատեսված սարքավորումներ։ Առաքելությունը շարունակվեց 75 օր[4]։ Հետազոտությունների արդյունքում ստացվեցին տվյալներ Երկրի և Լուսնի զանգվածների փոխազդեցության, Լուսնի գրավիտացիոն դաշտի, տիեզերանավերի հետ ռադիոհաղորդակցության հասանելությանն ու կայունության մասին ուղեծրի տարբեր դիրքերում, արևի լիցքավորված մասնիկների և տիեզերական ճառագայթների, ինչպես նաև Լուսնի շարժման մասին։
Լավոչկինի անվ. բյուրո