Լուկրինա Ֆետտի

Լուկրինա Ֆետտի
Ծնվել է	1600
Ծննդավայր	Հռոմ, Պապական մարզ
Վախճանվել է	1651
Մահվան վայր	Մանտովա, Մանտուա, Լոմբարդիա
Քաղաքացիություն	Պապական մարզ
Մասնագիտություն	նկարչուհի և միանձնուհի
	Lucrina Fetti Վիքիպահեստում

Լուկրինա Ֆետտի (իտալ.՝ Lucrina Fetti, 1600, Հռոմ, Պապական մարզ - 1651, Մանտովա, Մանտուա, Լոմբարդիա), իտալացի նկարչուհի, ծնվել է Հռոմում, ի ծնե անունը` Գիուստինա^[1]։

Նա ավելի քիչ հայտնի նկարիչ Պիետրո Ֆետտիի դուստրն է և ընտանիքի առավել հայտնի նկարիչ Դոմենիկո Ֆետտիի քույրն ու աշակերտը^[2]։

Նա ուղեկցել է իր ընտանիքին, երբ նրա եղբայրը հրավիրվել է աշխատելու որպես դատարանի նկարիչ Ֆերդինանդ Գոնզագայի մոտ^[2]։ 1614 թվականի դեկտեմբերի 3-ին դուքս Ֆերդինանդը Գիուստինային բացառիկ կերպով տրամադրում է 150 սկուդո օժիտ, ինչի շնորհիվ նա կարողանում է դառնալ Սուրբ Օրսոլա կուսանոցի միանձնուհի^[1]։ Դրանից հետո նա փոխում է իր անունը և սկսում է կրել Լուկրինա անունը^[2]։ Նա հայտնի է իր կրոնական աշխատություններով։ Հայտնի է նաև Գոնզագա ընտանիքի անդամների դիմանկարներով^[3]։

Լուկրինան և նրա արվեստը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եկեղեցի մտնելուց հետո Լուկրինան իր կյանքի մնացյալ մասն անց է կացրել կուսանոցի համար զարդարանքներ պատրաստելով կամ այնտեղ դաստիարակվող արքայադուստրերի դիմանկարները նկարելով^[1]։ Նկարել սովորել է իր եղբորից` Դոմենիկոյից։ Վերջինս արդեն կրթություն էր ստացել, այսպիսով իր գիտելիքը փոխանցում էր ընտանիքի անդամներին^[4]։

Գթության քույր դառնալուց հետո նրա հնարավորությունները նկարչության մեջ սահմանափակ են դառնում։ Նրա աշխատանքների ամբողջական հավաքածուն միայն վերջերս է հավաքվել, մինչ այդ նրա նկարների մեծ մասը շփոթվում էին եղբոր աշխատանքների հետ^[1]։ Լուկրինան դիմանկարն անում էր առանց որևէ ֆինանսական ակնկալիքի։ Այս իրավիճակը բնորոշ է միանձնուհի-նկարչուհիների համար^[1]։

Նրա աշխատանքները բաժանվում էին երկու խմբի. դրանք կամ դիմանկարներ էին, կամ` կրոնական թեմաներով աշխատանքներ։ Գերակշռում էր երկրորդը^[5]։ Կրոնական թեմաներով Լուկրինայի կողմից ամբողջապես կամ մասամբ նկարված 10 աշխատանք է հայտնաբերվել կուսանոցի եկեղեցում։ Շատ աշխատանքներ հայտնաբերվել են Սուրբ Մարգարիտի մատուռում, նկարների մի մասն էլ արված է եղել եկեղեցու պատերին։ Դրանք բոլորը պատկերում էին Քրիստոսի կյանքը։ Աշխատանքները թվագրվում են 1629 թվականով^[5]։

Նրա նկարների երկրորդ խումբը, Գոնզագա ընտանիքի կանանց դիմանկարները, մեծապես գնահատվել է Մարգարիտ Գոնզագայի կողմից, ով շատ աշխատանքներ է գնել Լուկրինայից^[3]։ Այնուամենայնիվ, նրա աշխատանքների որակը մեծապես բարձրացել է 1618 թվականին, Մարգարիտի մահից հետո։ Ինչպես հայտնի է, կարևոր կանանց դիմանկարները մեծ ուշադրություն էին պահանջում մանրամասներին։ Լուկրինան մեծ ուշադրությամբ ու խնամքով է պատկերել Էլեոնորա Գոնզագայի դիմանկարը Կայսր Ֆերդինանդ 2-ի հետ ամուսնության ընթացքում^[5]։ Նրա որոշ այլ դիմանկարներ պատկերում են Մարգարիտ Գոնզագային, երբ նա արդեն այրի էր^[6]։

Այլ հմտություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նկարչությունից ազատ ժամանակ Լուկրինան օգնում էր կուսանոցին կազմակերպել ժառանգության հարցերը, որոնք կապված էին Դոմենիկոյի հետ^[4]։ Մարգարիտի մահից 10 տարի անց, կուսանցը ֆինանսական դժվարություններ ուներ։ Այդ ժամանակ Լուկրինան տնտեսական ու քաղաքական գիտելիք է ցուցաբերում և կարողանում է հաղթել ժառանգականության հետ կապված վեճը։ Մահացել է մոտավորապես 1673 թվականին՝ կյանքի 60 տարին անցկացնելով որպես միանձնուհի, նկարիչ և տնտեսական հարցերի բանակցող^[4]։

Աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

"Սուրբ Մարիա Մագդալենա" Արխիվացված 2016-03-03 Wayback Machine, Սբ. Մարտինի եկեղեցի
"Ավետում"
Էլեոնորա Գոնզագայի դիմանկարը (1598-1655)
Portrait of Քեթրին Մեդիչի Գոնզագայի դիմանկարը(չաշխատող հղում), 1626

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p166
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Lucrina Fetti(չաշխատող հղում) in the RKD
↑ ^3,0 ^3,1 Claudio Strinati and Jordana Pomeroy, Italian Women Artists from Renaissance to Baroque, 2007 (Italy: Skira Editore 2014), p183
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Anne Larsen and Diana Robin and Carole Levin, editors, Encyclopedia of Women in the Renaissance: Italy, France and England (California: ABC-CLIO 2007), p144
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p167
↑ Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p169

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Lucrina Fetti Արխիվացված 2014-07-27 Wayback Machine in the Clara database of women artists
Lucrina Fetti on Artnet
Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p166-171
Claudio Strinati and Jordana Pomeroy, Italian Women Artists from Renaissance to Baroque, 2007 (Italy: Skira Editore 2014), p183
Anne Larsen and Diana Robin and Carole Levin, editors, Encyclopedia of Women in the Renaissance: Italy, France and England (California: ABC-CLIO 2007), 143-145

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուկրինա Ֆետտի» հոդվածին։

[Cavallo2009p166-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p166

[RKD-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Lucrina Fetti(չաշխատող հղում) in the RKD

[Strinati2007p183-3] 3,0 ^3,1 Claudio Strinati and Jordana Pomeroy, Italian Women Artists from Renaissance to Baroque, 2007 (Italy: Skira Editore 2014), p183

[Larsen2007p144-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Anne Larsen and Diana Robin and Carole Levin, editors, Encyclopedia of Women in the Renaissance: Italy, France and England (California: ABC-CLIO 2007), p144

[Cavallo2009p167-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p167

[6] Sandra Cavallo and Silvia Evangelisti, Domestic Institutional Interiors in Early Modern Europe, 2009 (Vermont: Ashgate 2014), p169

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]