Լուի Նապոլեոն VI

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լուի Նապոլեոն VI
ֆր.՝ Louis Napoléon
Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 23, 1914(1914-01-23)[1][2][3]
ԾննդավայրԲրյուսել, Բելգիա
Մահացել էմայիսի 3, 1997(1997-05-03)[2][3] (83 տարեկան)
Մահվան վայրGenolier
ԳերեզմանChapelle Impériale
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Կրոնքրիստոնեություն
Մասնագիտությունռազմական գործիչ
ԱմուսինAlix, Princess Napoléon?
Ծնողներհայր՝ Վիկտոր Նապոլեոն Բոնապարտ, մայր՝ Կլեմենտինա Բելգիացի
Պարգևներ և
մրցանակներ
Ռազմական խաչ 1939—1945 թթ. Դիմադրության շքանշան և Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ
ԵրեխաներPrinces Charles Bonaparte?, Princess Catherine Napoléon?[4], Princess Laure Napoléon?[4] և Prince Jérôme Napoléon?[4]
 Louis, Prince Napoléon Վիքիպահեստում

Լուի Նապոլեոն Բոնապարտ, հայտնի է նաև որպես Նապոլեոն VI[5] (հունվարի 23, 1914(1914-01-23)[1][2][3], Բրյուսել, Բելգիա - մայիսի 3, 1997(1997-05-03)[2][3], Genolier), ֆրանսիայի տիտղոսակիր կայսր 1926-1997 թվականներին։

Կյանքը մինչև Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուին ծնվել է Բելգիայի Բրյուսել քաղաքում։ Նա եղել է Նապոլեոն V և նրա կնոջ՝ բելգիական արքայադուստր Կլեմենտինի որդին։ Կլեմենտինան Բելգիայի արքա Լեոպոլդ II-ի աղջիկն էր։ Լեոպոլդ II-ի մայրը՝ արքայադուստր Լուիզա–Մարիա Օռլեանցին, եղել է ֆրանսիայի արքա Լուի Ֆիլիպ I-ի ավագ դուստրը։

Մանկության տարիներին արքայազն Լուին որոշ ժամանակ անցկացրել է Անգլիայում, որտեղ նա գտնվում էր Նապոլեոն III-ի այրի կնոջ՝ Եվգենիա կայսրուհու հետ։ Նա կրթություն է ստացել Բելգիայի Լյովեն և Շվեյցարիայի Լոսեն քաղաքներում։ 1926 թվականին մայիսի 3–ին, երբ մահանում է նրա հայրը, 12 տարեկան արքայազն Լուին դառնում է ֆրանսիացիների տիտղոսակիր կայսրը։ Նրա մայրը Լուիի արքայական խնամակալն էր՝ մինչև նրա չափահաս դառնալը։

Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմին զուգընթաց Նապոլեոն VI գրում է Ֆրանսիայի վարչապետ Էդուարդ Դալադյեին ֆրանսիական բանակում ծառայելու ցանկության մասին։ Նրա առաջարկը մերժվում է, և այդ պատճառով նա վերցնում է Լուի Բլանշար մականունը և միանում է ֆրանսիական օտարերկրյա լեգիոնին, որը մինչև 1941 թվականի զորացրումը գտնվում էր Հյուսիսային Աֆրիկայում։ Ապա միանում է ֆրանսիական դիմադրությանը և ձերբակալվում է։ Ձերբակալումից հետո նա որոշ ժամանակ անցկացնում է տարբեր բանտերում։ Իր ազատումից հետո միանում է ֆրանսիական դիմադրողական խմբին։ 1944 թվականի օգոստոսի 28-ին արքայազն Լուին հրաշքով մազապուրծ է լինում մահից, ծանր վիրավորվում է, երբ վթարում հայտնվում է իրենց բեռնատարը, որում գտնվում էին 7 մարդ։ Նապոլեոնը ողջ է մնում, իսկ մնացածը մահանում են։ Առողջանալուց հետո նա միանում է ալպիական դիվիզիային և հետագայում պարգևատրվում է քաջության համար։

Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմից հետո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատերազմից հետո Նապոլեոնը ապրում է Շվեյցարիայում և մինչև 1950 թվականը ապօրինի ձևով` Ֆրանսիայում։ 1950 թվականին բոլոր արքայական և կայսերական ընտանիքների անդամների աքսորի մասին օրենքը չեղյալ է համարվում, և Լուին իր ընտանիքի հետ օրինավոր կերպով տեղափոխվում է Փարիզ։ Տիտղոսակիր կայսր Նապոլեոն VI-ը դառնում է հաջողակ բիզնեսմեն և ֆինանսական գործունեություն է ունենում Աֆրիկայում։ 1951 թվականին Գերմանական և Պրուսական թագավորությունների թագաժառանգի՝ գերմանական կայսր Վիլհելմի հուղարկավորությանը նա ուղարկում է 'N' նշանով (Նապոլեոն) հուշապսակ։ Դա որակավորվել է այքայականների կողմից որպես հեգնական ժեստ, հաշվի առնելով այն փաստը, որ գերմանական Հոհենցոլերնների տոհմը հաղթել էր Ֆրանս–Պրուսական պատերազմի ժամանակ 1870 թվականին, ինչն էլ հանգեցրել էր Լուի Նապոլեոնի արքայատոհմի տապալմանը։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուի Նապոլեոն VI-ը մահացել է 1997 թվականի մայիսի 3–ին նույն այն օրը, երբ և մահացել էր նրա հայրը (1926 թվականի մայիսի 3–ին), Շվեյցարիայում իր տանը, ութսուներեք տարեկանում։ 1997 թվականի մայիսի 14-ին նրա մարմինը ամփոփվել է Սեն–Լուի դը Ինվալիդ եկեղեցում բազմաթիվ քաղաքացիների, ռազմական և արքայական ընտանիքների ներկայությամբ։ Արքայազն Նապոլեոնը թաղվել է Այաչչո քաղաքի Կայսերական մատուռում։

Իր կտակում նա արքայական գահը հանձնել է թոռանը՝ Ժան Կրիստոֆին, իսկ վերջինս էլ կտակել է իր ավագ որդուն՝ արքայազն Շառլ Նապոլեոնին[6]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուին ամուսնացել է Ալիքս դե Ֆորեստայի հետ (ծնվել է 1926 թվականին, ապրիլի 4) 1949 թվականին օգոստոսի 16-ին Լիներե Բուտոնում։ Նրանք ունեցել են 4 երեխա[7]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 GeneaStar
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Pas L. v. Genealogics — 2003.
  4. 4,0 4,1 4,2 Lundy D. R. The Peerage
  5. Parfois considéré comme « Napoléon VII », selon que l'on intègre ou non Napoléon (Jérôme) (1822-1891) comme « Napoléon V »
  6. Battle rages for the Napoleonic succession
  7. Nicolas Enache. La Descendance de Marie-Thérèse de Habsbourg, Reine de Hongrie et de Bohême. Paris, 1999. 2-908003-04-X pp. 200, 210

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]