Լուգոյի ռոմանական մուրալյաներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լուգոյի ռոմանական մուրալյաներ
Նկարագրություն
Տեսակքաղաքի պատ և հուշարձան
ՏեղագրությունLucus Augusti?
Վարչական միավորԼուգո[1]
Երկիր Իսպանիա[1]
Քարտեզ
Քարտեզ
 Ancient Roman walls of Lugo Վիքիպահեստում
Լուգոյի ռոմանական մուրալյաներ
Roman walls of Lugo*
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգություն


Երկիր Իսպանիա
Տիպ Մշակութային
Չափանիշներ iv
Ցանկ ՅՈՒՆԵՍԿՕ֊ի ցանկ
Աշխարհամաս** Եվրոպա
Հյուսիսային Ամերիկա
Ընդգրկման պատմություն
Ընդգրկում 2000  (24-րդ նստաշրջան)
Համար 987
* Անվանումը պաշտոնական անգլերեն ցանկում
** Երկրամասը ըստ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի դասակարգման
Համաշխարհային ժառանգություն

Լուգոյի ռոմանական մուրալյաներ (Լուգոյի ռոմանական պատեր, իսպ.՝ Muralla romana de Lugo), Իսպանիայի Գալիսիա ինքնավար համայնքի Լուգո քաղաքում գտնվող 3-րդ դարում կառուցված 2 կիլոմետր երկարությամբ հին հռոմեական պաշտպանական պատեր, որոնք դեռևս անձեռնմխելի են։ 2000 թվականին պատերը ներառվել են ՅՈՒՆԵՍԿՕհամաշխարհային ժառանգությունների ցանկում՝ որպես Արևմտյան Եվրոպայի «ուշ հռոմեական շրջանի լավագույն օրինակ»[2]։ 1921 թվականին պատերն ընդգրկվել են Իսպանիայի մշակութային ժառանգությունների ցանկում (իսպ.՝ Bien de Interés Cultural)[3]: 2007 թվականի հոկտեմբերի 6-ին պատերը դարձել են Չինական մեծ պարիսպի քույր պարիսպը[4]։

Պատերի վրա գտնվող ճեմուղին այցելուներին հնարավորություն է տալիս զբոսնել պատերի ամբողջ երկայնքով։ Քաղաքում գործում է պատերին նվիրված այցելությունների կենտրոնը՝ Centro de Interpretación de la Muralla: 2000 թվականին ՅՈՒՆԵՍԿՕհամաշխարհային ժառանգության ցանկում ընդգրկվելուց հետո Լուգոյում կազմակերպվում է հռոմեական անցյալին նվիրված Arde Lucus ամենամյա փառատոնը։

Քաղաքային պատերը կառուցվել են 263-276 թվականներին հռոմեական Լուկուս Օգոստի քաղաքը (այժմ՝ Լուգո) տեղական ցեղերից և գերմանական զավթիչներից պաշտպանելու համար։ Պատերը կազմում են ամրաշինության համալիրի մի մասը, որը նաև ներառում է խրամ։ Պատերի ամբողջ երկարությունը կազմում է 2120 մետր՝ ընդգրկելով 34.4 հեկտար տարածք։ Ամբողջ քաղաքը պատերով ներփակված չէ. քաղաքի հարավարևելյան հատվածը պաշտպանված չէ, մինչդեռ չօգտագործվող մասերը ներփակված են պատերով[2][5]։

Պատերի լայնությունը կազմում է 4.2 մետր, բարձրությունը տատանվում է 8-12 մետր։ Որպես շինանյութ օգտագործվել է մանրախիճ, հղկված գետաքար, ավերված շենքերի վերամշակված քարեր՝ շաղախված բետոնաջրով[2][5]։

Պատերի վրա կան 10 դարպասներ, որոնցից 5-ը ստեղծվել են հռոմեական ժամանակաշրջանում, մյուս հինգն ավելացվել են 1853 թվականից հետո՝ տեղավորելու քաղաքի ընդլայնված բնակչությանը։ Հինգ բնօրինակ դարպասներից լավ են պահպանվել Porta Falsa և Porta Miña դարպասները, վերջինիս վրա պահպանվել է երկու աշտարակները միացնող կամարակապը։ Հինգ սանդուղքներն ու շեղ մակերեսը հնարավորություն են տալիս քայլելու պատերի ցածր եզրապատերով։ Պատերի միջև կան բազմաթիվ սանդուղքներ, որոնցով կարելի է բարձրանալ աշտարակներ[2][5]։

Բնօրինակ աշտարակներից 49-ը մնացել են անձեռնմխելի։ Աշտարակները կառուցվել են պատերի երկայնքով անկանոն պարբերականությամբ։ Նրանք բաղկացած են երկու հարկից, հիմնականում կիսաշրջանաձև են։ Պատերի միջև աշտարակների համար նախատեսված բացակները տարբեր են՝ 5,35 մետրից 12,80 մետր։ Աշտարակների կառուցման համար օգտագործվել են տարբեր շինանյութեր[2]։

Միջին դարերում ուխտավորները Սանտյագո դե Կոմպոստելա գնալիս անցել են Լուգոյի պատերի վրայով, հավանաբար՝ Porta Mina դարպասով[5]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]