Լյուբոմիր Դմիտերկո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լյուբոմիր Դմիտերկո
Ծնվել էմարտի 18, 1911(1911-03-18)
ԾննդավայրՎինիկի, Լեմբերգ, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրո-Հունգարիա[1]
Վախճանվել էհոկտեմբերի 2, 1985(1985-10-02) (74 տարեկան)
Վախճանի վայրԿիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԲայկովո գերեզմանատուն
Մասնագիտությունգրող, սցենարիստ, դրամատուրգ, բանաստեղծ և լրագրող
Լեզուուկրաիներեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
ԿրթությունKamianets-Podilskyi Ivan Ohiienko National University?
Ժանրերպիես, վեպ, ակնարկ և բանաստեղծություն
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
«Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 40-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ և «Աշխատանքի վետերան» մեդալ
Լյուբոմիր Դմիտերկո Վիքիքաղվածքում

Լյուբոմիր Դմիտերկո (ուկրաիներեն՝ Любомир Дмитрович Дмитерко, մարտի 18, 1911(1911-03-18), Վինիկի, Լեմբերգ, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրո-Հունգարիա[1] - հոկտեմբերի 2, 1985(1985-10-02), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի խորհրդային գրող, բանաստեղծ, սցենարիստ, դրամատուրգ։ ԽՄԿԿ անդամ (1943)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լյուբոմիր Դմիտերկոն ծնվել է Վինիկի ավանում (այժմ՝ Լվովի մարզ, Ուկրաինա), ուսուցչի ընտանիքում։ Սովորել է պրոֆդպրոցում, 1928-1930 թվականներին՝ Կամենեց-Պոդոլսկի ժողովրդական կրթության ինստիտուտում, 1930-1932 թվականներին՝ Կիևի կինոինստիտուտի սցենարիստական դասընթացներում[2][3]։

1930 թվականի լույս է տեսել Դմիտերկոյի «Գալիս եմ» ժողովածուն, հետագա տարիների ընթացքում՝ «Երիտասարդ հող», «Հավատարիմների երդումը» (պոեմ), «Ընկերներին» «Պայքարի գիրք» և այլն։ 1941-1945 թվականներին հրատարակել է «Փառք», «Ռազմի դաշտում», «Կարմիր առավոտ», «Հայրենիք» բանաստեղծությունների գրքերը։ Դմիտերկոյի «Գեներալ Վատուտին» և «Հավերժ միասին» պիեսները բեադրվել են Խորհրդային Միության թատրոններում[2][4]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ուկրաինական ԽՍՀ Տարաս Շևչենկոյի անվան պետական մրցանակ
  • Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշան (9.3.1944)
  • Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան (6.4.1985)
  • «Կարմիր աստղի» շքանշան (7.2.1944)

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1986 թվականի մայիսի 11-ին Ուկրաինական ԽՍՀ Նախարարների խորհրդի որոշմամբ Կամենեց-Պոդոլսկի № 12 դպրոցն անվանվել է Լյուբոմիր Դմիտերկոյի անունով[5]։
  • 1986 թվականի հոկտեմբերին՝ գրողի մահվան առաջին տարելիցին, Կիևում բացվել է նրա անվան հուշատախտակը[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 Дмитерко Любомир Дмитриевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. 2,0 2,1 «Ուկրաինական քնար», բանաստեղծություններ, Հայպետհրատ, Երևան, 1954։
  3. Театральная энциклопедия. Гл. ред. П. А. Марков. Т. 2 - М.: Советская энциклопедия, Гловацкий - Кетуракис, 1963, 1216 стб. с илл., 14 л. илл. (стб. 450-451)
  4. Дмитерко Любомир Дмитриевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. гл. ред. А. М. Прохоров - 3-е изд. - М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. «Будзей Олег. Чверть віку директором: 1 вересня - День знань // Подолянин. - 2006. - 1 вересня. - С. 6». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 1-ին.
  6. Василенко В. Пам'яті письменника-комуніста: [Меморіальна дошка Любомиру Дмитерку] // Літературна Україна. - 1986. - 9 жовтня.
Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լյուբոմիր Դմիտերկո» հոդվածին։