Լիպարիտ Ղուլոյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լիպարիտ Ղուլոյան
Ծնվել էփետրվարի 19, 1913(1913-02-19)[1]
ԾննդավայրՍևան, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է2007
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունՄոսկվայի Ն. Բաումանի անվան պետական տեխնիկական համալսարան (1941)[1]
Կոչումպրոֆեսոր[1]
Գիտական աստիճանտեխնիկական գիտությունների դոկտոր[1] (1976)
Մասնագիտությունգիտնական
ԱշխատավայրՀԱՊՀ[1]
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]

Լիպարիտ Տիգրանի Ղուլոյան (փետրվարի 19, 1913(1913-02-19)[1], Սևան, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - 2007), հայ խորհրդային ջերմաէներգետիկ։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1976), պրոֆեսոր (1976)։ ԽՄԿԿ անդամ 1955 թվականից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավարտել է Մոսկվայի Բաումանի անվան բարձրագույն տեխնիկական ուսումնարանը (19411954-1972 թվականներին ղեկավարել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի մի շարք ամբիոններ։ Միաժամանակ 1962-1970 թվականներին գլխավորել է ջերմաէներգետիկայի Հայկական ԽՍՀ-ում առաջին գիտահետազոտական լաբորատորիան։ 1972-1977 թվականներին եղել է պոլիտեխնիկական ինստիտուտի էներգետիկական ֆակուլտետի դեկան։ 1977 թվականից նույն ինստիտուտի ջերմային էլեկտրակայանների և արդյունաբերական ջերմաէներգետիկայի ամբիոնի վարիչն է։ Զբաղվել է մոխրառատ վառելիքի այրման և տեղական վատորակ վառելիքի օգտագործման հարցերով, մշակել վառելիքաէներգետիկական ռեսուրսների օգտագործման արդյունավետությունը գնահատող մեթոդ, ուսումնասիրել բնակլիմայական, տնտեսական և այլ գործոնների դերը ջերմա և ջերմացրտամատակարարման սխեմաների և համակարգերի ընտրության գործում։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Կաթսայական տեղակայումներ։ Ղուլոյան Լիպարիտ Տիգրանի, Երևան, Հայպետհրատ, 1956։
  • Ընդհանուր ջերմոտեխնիկայի լաբորատոր-գործնական աշխատանքներ։ Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ, Երեկոյան և հեռակա ուսուցման ֆակուլտետ, Ջերմոտեխնիկայի, ջերմոգազամատակարարման և օդափոխության ամբիոն, Երևան, Ա. հ., 1958:
  • Ընդհանուր ջերմատեխնիկա։ Դասագիրք բուհերի ինժեներական մասնագիտության համար։ Մաս 1։ Ջերմատեխնիկայի ընդհանուր հիմունքներ, Երևան, Լույս, 1965 (համահեղինակ)։
  • Ընդհանուր ջերմատեխնիկա։ Մաս 1։ Ջերմատեխնիկայի տեսական հիմունքները, Երևան, «Լույս», 1965 (համահեղինակ)։
  • Ընդհանուր ջերմատեխնիկա։ Դասագիրք բուհերի ինժեներական մասնագիտության համար։ Մաս 2։ Ջերմաէներգետիկ տեղակայումներ, Երևան, «Լույս», 1966 (համահեղինակ)։
  • Տեխնիկական թերմոդինամիկայի հատուկ հարցերը։ Ձեռնարկ ջերմաէներգետիկական մասնագիտ. համար։ Մաս 1, Երևանի Կարլ Մարքսի անվան Պոլիտեխնիկական ինստիտուտ, Երևան, «Միտք», 1969։
  • Շոգեգեներատորներ։ Ձեռնարկ ջերմաէներգետիկական մասնագիտ. համար։ Մաս 3։ Շոգեջրային խառնուրդի շարժումը։ Շոգեգեներատորի հիդրոդինամիկա, Երևանի Կարլ Մարքսի անվան Պոլիտեխնիկական ինստիտուտ, Երևան, «Միտք», 1969 (համահեղինակ)։
  • Ընդհանուր ջերմատեխնիկա։ Մաս 1։ Տեխնիկական թերմոդինամիկա և ջերմափոխանցման տեսության տարրերը, 2-րդ բարեփոխված հրատարակություն, Երևան, «Լույս», 1976-1978 (համահեղինակ)։
  • Ջերմափոխանցման հիմունքներ։ Ուսումնական ձեռնարկ։ Մաս 4, Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ, Երևան, ԵՊԻ., 1984 (համահեղինակ)։
  • Ջերմատեխնիկա։ Դասագիրք։ Մաս 1, 3-րդ բարեփոխված հրատարակչություն, Երևան, «Լույս», 1986 (համահեղինակ)։
  • Ատոմային էլեկտրակայանների ջերմային շահավետությունը։ Ուսումնական ձեռնարկ, Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան, Երևան, ՀՊՃՀ, 1996։
  • Հայաստանի էներգետիկայի 100 տարին։ Երևան, Մեդիա-Մոդել, 2003 (համահեղինակ)։
  • Հայաստանի էներգետիկայի զարգացման հիմնական փուլերը և հեռանկարները։ Մենագրություն, ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարություն, Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան, Երևան, ՀՊՃՀ հրատարակչություն, 2003 (համահեղինակ)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 51