Jump to content

Լիթիում պոլիմերային մարտկոց

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լիթիում պոլիմերային մարտկոց
Փորձարարական լիթիում-իոնային պոլիմերային մարտկոց, որը պատրաստել է Lockheed Martin-ը NASA-ի համար Խմբագրել Wikidata
Ենթակատեգորիաrechargeable battery, լիթիում-իոնային մարտկոց Խմբագրել Wikidata

Լիթիում պոլիմերային մարտկոց կամ ավելի ճիշտ՝ լիթիում իոնային պոլիմերային մարտկոց (կրճատ՝ LiPo, LIP, Li-poly, lithium-poly և այլն), լիթիում իոն տեխնոլոգիայի վերալիցքավորվող մարտկոց է, որը պոլիմերային էլեկտրոլիտ հեղուկի փոխարեն օգտագործում է էլեկտրոլիտ։ Կիսապինդ (գել) պոլիմերները ապահովում են այս էլեկտրոլիտի բարձր հաղորդականությունը: Այս մարտկոցներն ապահովում են ավելի բարձր էներգիա, քան լիթիումի մարտկոցների այլ տեսակներ: Դրանք օգտագործվում են այնպիսի վայրերում, որտեղ քաշը կարևոր է, ինչպիսիք են ռադիոկառավարվող ինքնաթիռները և որոշ էլեկտրական մեքենաներ:[1]

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լիթիումի պոլիմերային մարտկոցները ստեղծվել են նույն հիմքով ինչ լիթիում իոնային և լիթիում մետաղական մարտկոցները, որոնք 1980-ականներին ենթարկվել են լայնածավալ հետազոտությունների՝ հասնելով զգալի բարձունքների՝ 1991 թվականին Sony- ի առաջին անգամ հանեց վաճառքի գլանաձև լիթիում իոն բաղադրիչով մարտկոցները: Դրանից հետո ստեղծվեցին այլ ձևեր, ներառյալ հարթ տեսակի մարտկոցները:[2]

Դիզայնի ծագումը և տերմինաբանությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լիթիումի պոլիմերային մարտկոցները առաջացել են լիթիումիոնային և լիթիում մետաղական մարտկոցներից: Հիմնական տարբերությունն այն է, որ հեղուկ լիթիում աղի էլեկտրոլիտ օգտագործելու փոխարեն (օրինակ՝ լիթիումի հեքսաֆտորոֆոսֆատ, LiPF 6 ), որը պահվում է օրգանական լուծիչում, մարտկոցն օգտագործում է պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտ (SPE), ինչպիսին է պոլիակրիլոնիտրիլ (PAN), պոլի (մեթիլ մետակրիլատ) (PMMA) կամ պոլի (վինիլիդեն ֆտորիդ) (PVdF):

1970-ական թվականներին սկզբնական պոլիմերային մարտկոցը օգտագործում էր պինդ չոր պոլիմերային էլեկտրոլիտ, որը նման էր պլաստիկի նմանվող թաղանթի:

Պինդ էլեկտրոլիտը սովորաբար կարելի է դասակարգել երեք տեսակի՝ չոր SPE, գելավորված SPE և ցանցանման նյութ SPE: Առաջին մարտկոցների արտադրություներում օգտագործվել է չոր SPE-ն տեսակը, մոտավորապես 1978 թվականին Միշել Արմանի կողմից,[3][4] և 1985 թվականին Ֆրանսիայի ANVAR-ի, Elf Aquitaine-ի և Կանադայի Hydro-Québec-ի կողմից:[5] 1990 թվականից ի վեր մի քանի կազմակերպություններ, ինչպիսիք են Mead and Valence-ը ԱՄՆ-ում և GS Yuasa-ն Ճապոնիայում, մշակել են մարտկոցներ՝ օգտագործելով գելավորված SPE-ներ մարտկոց արտադրելու համար:[5] 1996 թվականին ԱՄՆ-ում Bellcore-ը հայտարարեց վերալիցքավորվող լիթիումի պոլիմերային մարտկոցի ստեղծելու մասին, որն օգտագործում էր ցանցանման նյոթը SPE:[5]

Տիպիկ մարտկոցն ունի չորս հիմնական բաղադրիչ՝ դրական էլեկտրոդ, բացասական էլեկտրոդ, բաժանարար և էլեկտրոլիտ: Պոլիէթիլենից (PE) կամ պոլիպրոպիլենից (PP) ցանցանման թաղանթ, այսպիսով, նույնիսկ երբ մարտկոցն ունի հեղուկ էլեկտրոլիտ, այն կպարունակի «պոլիմերային» բաղադրիչ: Բացի դրանից, դրական էլեկտրոդը կարող է հետագայում բաժանվել երեք մասի՝ լիթիում անցումային-մետաղ-օքսիդ (օրինակ՝ LiCoO 2 կամ LiMn 2 O 4 ), հաղորդիչ և պոլի (վինիլիդեն ֆտորիդ) պոլիմերային կապակցիչ (PVdF) [6][7]: Բացասական էլեկտրոդի նյութը կարող է ունենալ միայն ածխածնով, որը փոխարինում է լիթիում մետաղ-օքսիդին:[6][7] լիթիում իոնային պոլիմերային մարտկոցները և լիթիում իոնային մարտկոցների միջև հիմնական տարբերությունը էլեկտրոլիտի ֆիզիկական փուլն է, որ LiPo մարտկոցները օգտագործում են չոր պինդ, գելման էլեկտրոլիտներ, մինչդեռ Li-ion մարտկոցները օգտագործում են հեղուկ էլեկտրոլիտներ:

Աշխատանքի սկզբունքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

լիթիում իոնային այլ մարտկոցների նման, LiPos-ն աշխատում է դրական էլեկտրոդի նյութից և բացասական էլեկտրոդի նյութից լիթիումի իոնների ինտերկալացիայի վրա, իսկ հեղուկ էլեկտրոլիտը ապահովում է հաղորդիչ դաշտը: Որպեսզի էլեկտրոդները միմյանց ուղղակիորեն չդիպչեն, իրենց միջև տեղադրված է միկրոցանց՝ տարանջատիչը, որը թույլ է տալիս մի կողմից մյուս կողմը տեղափոխվեն միայն իոններին, այլ ոչ էլեկտրոդի մասնիկները :

Լարման և լիցքավորման վիճակը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեկ LiPo մարտկոցի լարումը կախված է դրա քիմիական բաղադրությունից և տատանվում է մոտ 4,2 V -ից (լիովին լիցքավորված) մինչև 2,7–3,0 V (ամբողջովին լիցքաթափված): լիթիում մետաղ-օքսիդների վրա հիմնված մարտկոցների համար (օրինակ՝ LiCoO 2 ) միջին լարումը 3,6 կամ 3,7 վոլտ է: Սա համեմատվում է 3.6–3.8 V -ի հետ (լիցքավորված) մինչև 1.8–2.0 V (լիցքաթափված) լիթիում երկաթ-ֆոսֆատ (LiFePO 4 ) վրա հիմնվածների համար:

Արտադրանքի տվյալների թերթիկներում պետք է նշվեն լարման ճշգրիտ չափերը հասկանալով, որ մարտկոցները պետք է պաշտպանված լինեն էլեկտրոնային սխեմայով, որը թույլ չի տա նրանց գերլիցքավորվել կամ գերլիցքաթափվել օգտագործման ժամանակ:

LiPo մարտկոցների փաթեթները, որտեղ մարտկոցները միացված են հաջորդաբար և զուգահեռ, ունեն առանձին վարդակներ յուրաքանչյուր մարտկոցի համար: Մասնագիտացված լիցքավորիչները կարող է վերահսկել լիցքը մեկ մարտկոցի համար, որպեսզի բոլոր մարտկոցները բերվեն նույն լիցքավորման վիճակին (SOC):

Լիթիումի պոլիմերային բջիջների վրա ճնշում գործադրելը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոշտ մետաղական պատյանով, LiPo մարտկոցները ունեն ճկուն, փայլաթիթեղի տիպի պատյան ի տարբերություն լիթիում իոնային գլանաձև մարտկոցների, : Չափավոր ճնշումը շերտերի կույտի վրա, որոնք կազմում են բջիջը, հանգեցնում է հզորության պահպանման ավելացմանը, քանի որ բաղադրիչների միջև շփումը առավելագույնի է հասցվում և կանխվում է շերտազատումը և դեֆորմացիան, ինչը կապված է բջջի դիմադրության բարձրացման և դեգրադացիայի հետ:[8][9]

Դիմումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վեցանկյուն լիթիում պոլիմերային մարտկոց ստորջրյա մեքենաների համար

LiPo մարտկոցները արտադրողներին տալիս են հստակ առավելություններ: Նրանք հեշտությամբ կարող են արտադրել գրեթե ցանկացած ցանկալի ձևի մարտկոցներ: Օրինակ, կարող են բավարարվել տարածք խնայել և քաշի պահանջները ապահովեն շարժական սարքերի և նոութբուք համակարգիչների համար: Նրանք նաև ունեն ամսական մոտ 5% ինքնաբացարկի ցածր մակարդակ:[10]

Անօդաչու թռչող սարքեր, ռադիոկառավարվող սարքավորումներ և ինքնաթիռներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երեք բջջային LiPo մարտկոց RC մոդելների համար

LiPo մարտկոցներն այժմ գրեթե ամենուր են, նրանք օգտագործվում են առևտրային և սիրողական անօդաչու թռչող սարքերի ( անօդաչու թռչող սարքեր ), ռադիոկառավարվող ինքնաթիռների, ռադիոկառավարվող մեքենաների և լայնածավալ մոդելների սնուցման համար, որտեղ ավելի ցածր քաշի և մեծ հզորությունը կարող է մեծ դեր խաղալ։ Փորձարկման հաշվետվությունները նախազգուշացնում են հրդեհի վտանգի մասին, երբ մարտկոցները չեն օգտագործվում հրահանգների համաձայն:[11]

LiPo մարտկոցի երկարատև պահպանման համար R/C մոդելում օգտագործվող լարումը պետք է լինի 3,6~3,9V միջակայքում մեկ մարտկոցի համար, հակառակ դեպքում դա կարող է վնասել մարտկոցը:[12]

LiPo փաթեթները լայնորեն օգտագործվում են նաև airsoft- ում, որտեղ բարձր հոսանքները և ավելի լավ էներգիայի խտությունը պարտադիր պայման է, քանի դեռ ավանդական NiMH մարտկոցները, ունեն շատ նկատելի անրդյունավետություն:

Անձնական էլեկտրոնիկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

LiPo մարտկոցները համատարած օգտագործվում են շարժական սարքերում, շատ բարակ նոութբուք համակարգիչներում, շարժական մեդիա նվագարկիչներում, վիդեո խաղերի անլար կարգավորիչներում, համակարգչի համար նախատեսված անլար սարքերում, էլեկտրոնային ծխախոտներում և այլ սարքերում:

Էլեկտրական մեքենաներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Hyundai Motor Company-ն օգտագործում է այս տեսակի մարտկոցներ իր որոշ էլեկտրական մարտկոցներով մեքենաների և հիբրիդային մեքենաներում [13] իսկ Kia Motors-ն իր էլեկտրական մարտկոցներով մեքենաի Kia Soul- ում:[14] Bolloré Bluecar-ը, նույնպես օգտագործում է այս տեսակի մարտկոց:

Անխափան սնուցման համակարգեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անխափան սնուցման (UPS) համակարգերում լիթիում իոնային մարտկոցները գնալով ավելի տարածված են դառնում: Նրանք ունեն առավելություններ կայունության և անվտանգության բարելավումների հետ մեկտեղ տեխնոլոգիայի նկատմամբ վստահություն ավանդական VRLA մարտկոցի համեմատ, : Նրանց ուժի չափի և քաշի հարաբերակցությունը դիտվում է բազմաթիվ ոլորտներում, որոնք պահանջում են էներգիայի կրիտիկական պահեստավորում:[15] Ավելի երկար ցիկլի կյանքը, օգտագործելի էներգիան (լիցքաթափման խորությունը) և ջերմային արտահոսքը նույնպես դիտվում են որպես VRLA մարտկոցների նկատմամբ Li-po մարտկոցների օգտագործման առավելություն:

Ընթացաշարժիչի մեկնարկ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավտոմեքենայի շարժիչի մեկնարկի համար օգտագործվող մարտկոցը սովորաբար 12 V կամ 24 V է, շարժիչի գործի գցելու համար օգտագործվում է երեք կամ վեց LiPo մարտկոցներ (3S1P/6S1P): Կապար-թթվային 12 Վ մարտկոցները օգտագործվում են ավտոմեքենաներում։ Նրանք կազմված են վեց գալվանական էլեմենտներից, որոնցից յուրաքանչյուրի լարումը 2 Վ է։ Ամեն էլեմենտի կատոդը պատրաստվում է կապարի երկօքսիդից (PbO2), իսկ անոդը կապարից։ Երկու էլետրոդները գտնվում են ծծմբական թթվի մեջ։

Անվտանգություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Apple iPhone 3GS- ի լիթիում իոնային մարտկոցը, որն ընդլայնվել է կարճ միացման ձախողման պատճառով

Բոլոր Li-ion մարտկոցները լիցքավորման բարձր մակարդակով (SOC) կամ գերլիցքավորումից ընդլայնվում են էլեկտրոլիտի աննշան գոլորշիացման պատճառով: Սա կարող է հանգեցնել շերտազատման և մարտկոցի ներքին շերտերի հետ վատ շփման, որն իր հերթին նվազեցնում է հուսալիությունը և ընդհանուր ցիկլի կյանքը:[8] Սա շատ նկատելի է LiPos-ի մոտ, կոշտ պատյանի բացակայության պատճառով կարող են տեսանելիորեն փչվել՝ ընդլայնվել: Լիթիումի պոլիմերային մարտկոցների և լիթիումի երկաթի ֆոսֆատ մարտկոցների անվտանգության բնութագրերը տարբերվում են :

Պոլիմերային էլեկտրոլիտներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոլիմերային էլեկտրոլիտները կարելի է բաժանել երկու մեծ կատեգորիաների՝ չոր պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտներ (SPE) և գել պոլիմերային էլեկտրոլիտներ (GPE):[16] Օրգանական էլեկտրոլիտների համեմատ հեղուկ և պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտներն ունեն հետևյալ առավելությունները, լիցքավորման և լիցքաթափման գործընթացների ընթացքում էլեկտրոդների ծավալի տատանումների նկատմամբ դիմադրության բարձրացումը, անվտանգության բարելավված հատկանիշները, գերազանց ճկունությունը և մշակելիությունը:

Պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտը սկզբում սահմանվել է որպես լիթիումի աղերով ուռած պոլիմերային մատրիցա, որն այժմ կոչվում է չոր պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտ։ [16] Լիթիումի աղերը լուծվում են պոլիմերային մատրիցում՝ ապահովելով իոնային հաղորդունակություն։ Սենյակային ջերմաստիճանում ֆիզիկական փուլի պատճառով տեղի է ունենում իոնների վատ փոխանցում, ինչը հանգեցնում է վատ հաղորդունակության: Սենյակային ջերմաստիճանում իոնային հաղորդունակությունը բարելավելու համար ավելացվում է գելային էլեկտրոլիտ, որի արդյունքում առաջանում են GPE-ներ: GPE-ները ներառում են օրգանական հեղուկ էլեկտրոլիտ պոլիմերային մատրիցայում: Հեղուկ էլեկտրոլիտը ծածկված է փոքր քանակությամբ պոլիմերային ցանցով:[17] Հեղուկ էլեկտրոլիտների և պոլիմերային գելերի մոտ հաղորդման մեխանիզմները նման են:[18]

GPE-ների վրա հիմնված լիթիումի պոլիմերային մարտկոցի սխեման [19]

Լիթիումի մարտկոցի պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտով

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտներով մարտկոցները լիովին չեն բացահայտվել [20] և առայսօր կատարվում են հետազոտություններ:[21] Այս տեսակի մարտկոցների նախատիպը կարելի է համարել ավանդական լիթիում իոնային մարտկոցի (հեղուկ էլեկտրոլիտով) և ամբողջովին պլաստիկ, պինդ վիճակում գտնվող լիթիում իոնային մարտկոցի միջև:[22]

Պոլիվինիլիդեն ֆտորիդը (PVdF) կամ պոլի(ակրիլոնիտրիլը) (PAN), որը գել է սովորական աղերով և լուծիչներով, ինչպիսիք են LiPF 6-ը EC / DMC / DEC- ում:

Նիշին նշում է, որ Sony-ն սկսել է հետազոտություններ լիթիում իոնային մարտկոցների վրա գելավորված պոլիմերային էլեկտրոլիտներով (GPE) 1988 թվականից մինչև 1991 թվականին հեղուկ էլեկտրոլիտի լիթիում իոն մարտկոցի վաճառքի դուրս գալը։ [23] Այն ժամանակ պոլիմերային մարտկոցները խոստումնալից էին, և թվում էր թե պոլիմերային էլեկտրոլիտները կդառնան անփոխարինելի:[24] Ի վերջո, այս տեսակի մարտկոցները շուկա դուրս եկան 1998 թվականին [23]։ Այնուամենայնիվ, Scrosati-ն պնդում է, որ գելավորված թաղանթները չեն կարող դասակարգվել որպես «իսկական» պոլիմերային էլեկտրոլիտներ, այլ որպես հիբրիդային համակարգեր, որտեղ հեղուկ փուլերը պարունակվում են պոլիմերային մատրիցում:[22] Չնայած այս պոլիմերային էլեկտրոլիտները կարող են չոր լինել դիպչելիս սակայն կարող են ներառել 30% -ից 50% հեղուկ լուծույթ:[25]

Գրականության մեջ օգտագործվում են նաև հետևյալ տերմինները հիբրիդային պոլիմերային էլեկտրոլիտ (HPE), որտեղ «հիբրիդը» նշանակում է պոլիմերային մատրիցայի, հեղուկ լուծիչի և աղի համակցությունը:[26] Նման համակարգ էր, որը Bellcore-ն օգտագործեց 1996 թվականին լիթիում պոլիմերային մարտկոցը մշակելու համար,[27] որը կոչվում էր «պլաստիկ» լիթիում իոնային մարտկոց (PLiON) և այնուհետև դուրս եկավ վաճառքի 1999 թվականին [26]

Պինդ պոլիմերային էլեկտրոլիտը (SPE) պոլիմերային աղի լուծույթ է: Օրինակ, լիթիումի բիս(ֆտորսուլֆոնիլ)իմիդի (LiFSI) և բարձր մոլեկուլային քաշի պոլի(էթիլենային օքսիդ) (PEO) միացություն,[28] բարձր մոլեկուլային քաշի պոլի(տրիմեթիլեն կարբոնատ) (PTMC),[29] պոլիպրոպիլեն օքսիդ (PPO) և այլն :

PEO-ն լիթիումի աղերի պինդ լուծիչ է հիմնականում շնորհիվ իր ճկուն էթիլենային օքսիդի հատվածների և թթվածնի այլ ատոմների, որոնք հեշտությամբ լուծում են Li + կատիոնները: PEO-ն նաև կոմերցիոն հասանելի է շատ մատչելի գնով:[16]

Այս առաջարկվող էլեկտրոլիտների արդյունավետությունը սովորաբար չափվում է մետաղական լիթիումի էլեկտրոդի նկատմամբ: Այնուամենայնիվ, այն նաև փորձարկվել է սովորական լիթիում իոն կաթոդ նյութի հետ, ինչպիսին է լիթիում երկաթ-ֆոսֆատը (LiFePO 4 ):

Պոլիմերային էլեկտրոլիտային մարտկոցի նախագծման ժամանակ օգտագործվել են անօրգանական իոնային հեղուկներ, ինչպիսիք են մեթիլիմիդազոլիումի տետրաֆտորոբորատը ([BMIM]BF 4 ) որպես պլաստիկացնող միկրոծակոտկեն պոլիմերային մատրիցում, ինչպիսին է պոլի(վինիլիդեն ֆտորիդ-կո-հեքսաֆտորոպ) /պոլի(մեթիլմետակրիլատ) (PVDF-HFP/PMMA):[30]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Bruno Scrosati, K. M. Abraham, Walter A. van Schalkwijk, Jusef Hassoun (ed), Lithium Batteries: Advanced Technologies and Applications, John Wiley & Sons, 2013 1118615395,page 44
  2. ↑ «Lithium Battery Configurations and Types of Lithium Cells». Power Sonic (ամերիկյան անգլերեն). 2021-03-25. Վերցված է 2021-10-14-ին.
  3. ↑ M. B. Armand; J. M. Chabagno; M. Duclot (20–22 September 1978). «Extended Abstracts». Second International Meeting on Solid Electrolytes. St. Andrews, Scotland.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  4. ↑ M. B. Armand, J. M. Chabagno & M. Duclot (1979). «Poly-ethers as solid electrolytes». In P. Vashitshta; J.N. Mundy & G.K. Shenoy (eds.). Fast ion Transport in Solids. Electrodes and Electrolytes. North Holland Publishers, Amsterdam.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Murata, Kazuo; Izuchi, Shuichi; Yoshihisa, Youetsu (3 January 2000). «An overview of the research and development of solid polymer electrolyte batteries». Electrochimica Acta. 45 (8–9): 1501–1508. doi:10.1016/S0013-4686(99)00365-5.
  6. ↑ 6,0 6,1 Yazami, Rachid (2009). «Chapter 5: Thermodynamics of Electrode Materials for Lithium-Ion Batteries». In Ozawa, Kazunori (ed.). Lithium ion rechargeable batteries. Wiley-Vch Verlag GmbH & Co. KGaA. ISBN 978-3-527-31983-1.
  7. ↑ 7,0 7,1 Nagai, Aisaku (2009). «Chapter 6: Applications of Polyvinylidene Fluoride-Related Materials for Lithium-Ion Batteries». In Yoshio, Masaki; Brodd, Ralph J.; Kozawa, Akiya (eds.). Lithium-ion batteries. Springer. Bibcode:2009liba.book.....Y. doi:10.1007/978-0-387-34445-4. ISBN 978-0-387-34444-7.
  8. ↑ 8,0 8,1 Vetter, J.; Novák, P.; Wagner, M.R.; Veit, C. (9 September 2005). «Ageing mechanisms in lithium-ion batteries». Journal of Power Sources. 147 (1–2): 269–281. Bibcode:2005JPS...147..269V. doi:10.1016/j.jpowsour.2005.01.006.
  9. ↑ Cannarella, John; Arnold, Craig B. (1 January 2014). «Stress evolution and capacity fade in constrained lithium-ion pouch cells». Journal of Power Sources. 245: 745–751. Bibcode:2014JPS...245..745C. doi:10.1016/j.jpowsour.2013.06.165.
  10. ↑ «Lithium Polymer Battery Technology» (PDF). Վերցված է 14 March 2016-ին.
  11. ↑ Dunn, Terry (5 March 2015). «Battery Guide: The Basics of Lithium-Polymer Batteries». Tested. Whalerock Industries. Արխիվացված է օրիգինալից 16 March 2017-ին. Վերցված է 15 March 2017-ին. «I've not yet heard of a LiPo that burst into flames during storage. All of the fire incidents that I'm aware of occurred during charge or discharge of the battery. Of those cases, the majority of problems happened during charge. Of those cases, the fault usually rested with either the charger or the person who was operating the charger…but not always.»
  12. ↑ «A LIPO BATTERY GUIDE TO UNDERSTAND LIPO BATTERY». Վերցված է 3 September 2021-ին.
  13. ↑ Brown, Warren (3 November 2011). «2011 Hyundai Sonata Hybrid: Hi, tech. Bye, performance». Washington Post. Վերցված է 25 November 2011-ին.
  14. ↑ «Sustainability | Kia Global Brand Site».
  15. ↑ «Lithium-ion vs Lithium Iron: Which is the most suitable for a UPS system?».
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Mater, J (2016). «Polymer electrolytes for lithium polymer batteries». Journal of Materials Chemistry A. 4 (26): 10038–10069. doi:10.1039/C6TA02621D – via Royal Society of Chemistry.
  17. ↑ Cho, Yoon‐Gyo; Hwang, Chihyun; Cheong, Do Sol; Kim, Young‐Soo; Song, Hyun‐Kon (May 2019). «Gel Polymer Electrolytes: Gel/Solid Polymer Electrolytes Characterized by In Situ Gelation or Polymerization for Electrochemical Energy Systems (Adv. Mater. 20/2019)». Advanced Materials. 31 (20): 1970144. Bibcode:2019AdM....3170144C. doi:10.1002/adma.201970144. ISSN 0935-9648.
  18. ↑ Naskar, Anway; Ghosh, Arkajit; Roy, Avinava; Chattopadhyay, Kinnor; Ghosh, Manojit (2022), Polymer-Ceramic Composite Electrolyte for Li-Ion Batteries, Elsevier, էջեր 1031–1039, doi:10.1016/b978-0-12-820352-1.00123-1, ISBN 9780128232910, S2CID 241881975, Վերցված է 2022-11-22-ին
  19. ↑ Hoang Huy, Vo Pham; So, Seongjoon; Hur, Jaehyun (2021-03-01). «Inorganic Fillers in Composite Gel Polymer Electrolytes for High-Performance Lithium and Non-Lithium Polymer Batteries». Nanomaterials. 11 (3): 614. doi:10.3390/nano11030614. ISSN 2079-4991. PMC 8001111. PMID 33804462.
  20. ↑ Blain, Loz (27 November 2019). «Solid state battery breakthrough could double the density of lithium-ion cells». New Atlas. Gizmag. Վերցված է 6 December 2019-ին.
  21. ↑ Wang, Xiaoen; Chen, Fangfang; Girard, Gaetan M.A.; Zhu, Haijin; MacFarlane, Douglas R.; Mecerreyes, David; Armand, Michel; Howlett, Patrick C.; Forsyth, Maria (November 2019). «Poly(Ionic Liquid)s-in-Salt Electrolytes with Co-coordination-Assisted Lithium-Ion Transport for Safe Batteries». Joule. 3 (11): 2687–2702. doi:10.1016/j.joule.2019.07.008.
  22. ↑ 22,0 22,1 Scrosati, Bruno (2002). «Chapter 8: Lithium polymer electrolytes». In van Schalkwijk, Walter A.; Scrosati, Bruno (eds.). Advances in Lithium-ion batteries. Kluwer Academic Publishers. ISBN 0-306-47356-9.
  23. ↑ 23,0 23,1 Yoshio, Masaki; Brodd, Ralph J.; Kozawa, Akiya, eds. (2009). Lithium-ion batteries. Springer. Bibcode:2009liba.book.....Y. doi:10.1007/978-0-387-34445-4. ISBN 978-0-387-34444-7.
  24. ↑ Nishi, Yoshio (2002). «Chapter 7: Lithium-Ion Secondary batteries with gelled polymer electrolytes». In van Schalkwijk, Walter A.; Scrosati, Bruno (eds.). Advances in Lithium-ion batteries. Kluwer Academic Publishers. ISBN 0-306-47356-9.
  25. ↑ Brodd, Ralf J. (2002). «Chapter 9: Lithium-Ion cell production processes». In van Schalkwijk, Walter A.; Scrosati, Bruno (eds.). Advances in Lithium-ion batteries. Kluwer Academic Publishers. ISBN 0-306-47356-9.
  26. ↑ 26,0 26,1 Tarascon, Jean-Marie; Armand, Michele (2001). «Issues and challenges facing rechargeable lithium batteries». Nature. 414 (6861): 359–367. Bibcode:2001Natur.414..359T. doi:10.1038/35104644. PMID 11713543. S2CID 2468398.
  27. ↑ Tarascon, J.-M.; Gozdz, A. S.; Schmutz, C.; Shokoohi, F.; Warren, P. C. (July 1996). «Performance of Bellcore's plastic rechargeable Li-ion batteries». Solid State Ionics. Elsevier. 86–88 (Part 1): 49–54. doi:10.1016/0167-2738(96)00330-X.
  28. ↑ Zhang, Heng; Liu, Chengyong; Zheng, Liping (1 July 2014). «Lithium bis(fluorosulfonyl)imide/poly(ethylene oxide) polymer electrolyte». Electrochimica Acta. 133: 529–538. doi:10.1016/j.electacta.2014.04.099.
  29. ↑ Sun, Bing; Mindemark, Jonas; Edström, Kristina; Brandell, Daniel (1 September 2014). «Polycarbonate-based solid polymer electrolytes for Li-ion batteries». Solid State Ionics. 262: 738–742. doi:10.1016/j.ssi.2013.08.014.
  30. ↑ Zhai, Wei; Zhu, Hua-jun; Wang, Long (1 July 2014). «Study of PVDF-HFP/PMMA blended micro-porous gel polymer electrolyte incorporating ionic liquid [BMIM]BF4 for Lithium ion batteries». Electrochimica Acta. 133: 623–630. doi:10.1016/j.electacta.2014.04.076.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լիթիում_պոլիմերային_մարտկոց&oldid=10109731» էջից