Լեոնիդ Վոլկով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լեոնիդ Վոլկով
 
Կուսակցություն՝ Սոլիդարնոստ, People's Freedom Party "For Russia without Lawlessness and Corruption"?, Առաջադիմական կուսակցություն (Ռուսաստան), Ապագայի Ռուսաստան և Ժողովրդական ազատության կուսակցություն
Կրթություն՝ Ուրալի պետական համալսարան (2002) և Եյլի համալսարանի համաշխարհային կրթաթոշակային ծրագիր (2018)
Գիտական աստիճան՝ ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածու (2006)
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, հասարակական գործիչ, computer science expert, շախմատիստ և յություբեր
Ազգություն հրեա
Դավանանք հուդայականություն[1][2]
Ծննդյան օր նոյեմբերի 10, 1980(1980-11-10) (43 տարեկան)
Ծննդավայր Եկատերինբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Ռուսաստան
Հայր Mikhail Vladimirovich Volkov?
Մայր Q124831632?
Ամուսին անհայտ և անհայտ
 
Կայք՝ leonidvolkov.ru
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ

Լեոնիդ Միխայլովիչ Վոլկով (ռուս.՝ Леонид Михайлович Волков, նոյեմբերի 10, 1980(1980-11-10), Եկատերինբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական և հասարակական գործիչ, ՏՏ մասնագետ, Ռուսաստանի 2018 թվականի նախագահական ընտրություններում Ալեքսեյ Նավալնիի նախընտրական շտաբի ղեկավար և հետագայում «ընտրողների գործադուլի» շտաբի ղեկավար, որն ընտրությունների ավարտից հետո վերաորակավորվել է Նավալնիի տարածաշրջանային շտաբների ցանցում, «Համացանցի պաշտպանության հասարակության» համահիմնադիրն է[4]։

2009 թվականի մարտի 1-ից մինչև 2013 թվականի սեպտեմբերը եղել է Եկատերինբուրգի քաղաքային դումայի պատգամավոր։

Ընդդիմության Համակարգող խորհրդի ընտրությունների համար ստեղծված Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի նախագահ և Մոսկվայի քաղաքապետի 2013 թվականի ընտրություններում Ալեքսեյ Նավալնիի նախընտրական շտաբի ղեկավար։ «Ժողովրդական Ալյանս» կուսակցության հիմնադիրներից մեկը (ավելի ուշ՝ «Առաջընթացի կուսակցություն», «Ապագայի Ռուսաստան» կուսակցություն), որը մասնակիցների կազմի պատճառով համարում են «Նավալնիի կուսակցություն»[5][6]։ Սվերդլովսկի բաժանմունքի նախկին նախագահ և «Ժողովրդական ազատության» կուսակցության դաշնային քաղխորհրդի անդամ[7], «Համերաշխություն» կուսակցության դաշնային քաղխորհրդի անդամ[8]։ Russia-Ural թիմի ավագը 1997 թվականին IYPT պատանի ֆիզիկոսների 10-րդ միջազգային մրցաշարում[9][10][11][12], ծրագրավորման աշխարհի 2001 թվականի առաջնության մասնակից, որում 14-րդ տեղն է զբաղեցրել (բրոնզե մեդալ)[13][14][15]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1980 թվականի նոյեմբերի 10-ին Սվերդլովսկում։ Հայրը՝ Միխայիլ Վլադիմիրի Վոլկովը, պրոֆեսոր, գլխավոր գիտաշխատող, կոմբինատոր հանրահաշվի լաբորատորիայի նախագահն է[16], մայրը՝ Սուսաննա Բորիսովնա Վոլկովան (Կուպչիկ), ավագ դասախոս, Ուրալի պետական մանկավարժական համալսարանի կրթության նոր տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ամբիոնի ավագ դասախոսն է[17]։ Լեոնիդի խոսքով ինքը ազգությամբ հրեա է[18]։

2002 թվականին ավարտել է Ուրալի պետական համալսարանի մաթեմատիկայի և մեխանիկայի ֆակուլտետը։ 2005 թվականին ավարտել է Ուրալի պետական համալսարանի ասպիրանտուրան և 2006 թվականին դարձել է ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածու։

1998-2010 թվականներին աշխատել է «ՍԿԲ Կոնտուր» կազմակերպությունում։ Այնտեղ նա գործունեության աճ է գրանցել, սկզբում եղել է ծրագրավորող-պրակտիկանտ, իսկ հետո դարձել է գլխավոր տնօրենի տեղակալ, իսկ 2007 թվականից եղել է դաշնային նախագծերի վարչության ղեկավար և տնօրենների խորհրդի անդամ։ Մինչև 2010 թվականը աշխատել է բիզնեսի և բյուջետային ոլորտի համար էլեկտրոնային հաշվառման և հաշվետվությունների նոր համակարգերի ստեղծման և զարգացման վրա։

2009 թվականի մարտի 1-ին Կիրովի շրջանի № 10 ընտրատարածքից (ինքնաառաջադրում) ընտրվել է Եկատերինբուրգի քաղաքային դումայի պատգամավոր։ Քաղաքային տնտեսության, քաղաքաշինության և հողօգտագործման մշտական պատգամավորական հանձնաժողովի և տեղական ինքնակառավարման, մշակութային և տեղեկատվական քաղաքականության պատգամավորական մշտական հանձնաժողովի անդամ է[19]։

2013 թվականին ընտանիքի հետ Եկատերինբուրգից տեղափոխվել է Լյուքսեմբուրգ[20]։ 2014 թվականի վերջին վերադարձել է Ռուսաստան[21]։

Քաղաքական և հասարակական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականի ապրիլի 10-ին Եկատերինբուրգի աշխատանքի հրապարակում տաճարի կառուցման դեմ հանրահավաքի ժամանակ

2009 թվականից «Համերաշխություն» շարժման անդամ է։ 2010 թվականի ապրիլի 10-ին Եկատերինբուրգի աշխատանքի հրապարակում տաճարի կառուցման դեմ հանրահավաքի կազմակերպիչն էր. միջոցառումը հավաքել է ավելի քան 3500 մասնակից և դարձել քաղաքի ամենազանգվածային բողոքի ակցիան վերակառուցման ժամանակներից ի վեր[22][23]։

2011 թվականի հունիսի 6-ին ընդդիմադիր քաղաքագետ Ֆյոդոր Կրաշենիննիկովի հետ միասին ներկայացրել է «Ամպային ժողովրդավարություն» գիրքը ընտրությունների ինստիտուտի և ժողովրդավարության սկզբունքների զարգացման հեռանկարների մասին տեղեկատվական տեխնոլոգիաների միջոցով[24]։

2011 թվականին մասնակցել է Սվերդլովսկի մարզի Օրենսդիր ժողովի՝ Հոկտեմբերյան թիվ 10 № 10 միամանդատ ընտրատարածքի ընտրություններին[25]։

2012 թվականին դրամահավաք է կազմակերպել «Եկատերինբուրգի ճարտարապետության հուշարձանների գերեզմանոցի» կառուցման համար[26], որը բացվել է Թանգարանների միջազգային օրը[27]։ Նույն թվականի օգոստոսին ձեռնամուխ է եղել Ռուսաստանի ընդդիմության Համակարգող խորհրդի ընտրությունների կազմակերպման աշխատանքներին՝ որպես կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի նախագահ։

Միևնույն ժամանակ նա հայտարարել է, որ իր համար ապագա չի տեսնում որպես հրապարակային քաղաքականություն, և մտադիր է զբաղվել տարբեր քաղաքական նախագծերում («հատկապես՝ ՏՏ և քաղաքականության հանգույցում») աշխատանքով՝ որպես կազմակերպիչ[28]։ Սակայն 2012 թվականի դեկտեմբերի 15-ին «Ժողովրդական դաշինքի» հիմնադիր համագումարում ընտրվել է կուսակցության կենտրոնական խորհուրդ, իսկ 2013 թվականի ամռանը գլխավորել է Մոսկվայի քաղաքապետի թեկնածու Ալեքսեյ Նավալնիի նախընտրական շտաբը[29]։

2015 թվականին Նովոսիբիրսկի մարզի Օրենսդիր ժողովի ընտրություններում գլխավորել է կուսակցության ընտրական շտաբը։ Ռուսաստանի Դաշնային միգրացիոն ծառայության տվյալների բազաների վերաբերյալ ստորագրությունների ստուգման արդյունքներով թեկնածուների ցուցակի գրանցումը մերժելուց հետո, որում, նրա պնդմամբ, մեծ քանակությամբ սխալներ կային, նա հացադուլ է հայտարարել։ Վոլկովը պնդում էր, որ կեղծ ստորագրությունները հավաքվել են «թունավոր հավաքարարների» կողմից։ Նույն թվականին Կոստրոմայի մարզային դումայի ընտրություններում գլխավորել է «Ժողովրդական ազատություն» կուսակցության ընտրական շտաբը։

2015 թվականին Վոլկովի դեմ քրեական գործ էր հարուցվել LifeNews-ի թղթակից Պրավինսկու հայտարարության հիման վրա, որը պնդում էր, որ 2015 թվականի հուլիսի 17-ին ընդդիմադիր գործիչը Նովոսիբիրսկում Դեմոկրատական կոալիցիայի շտաբի մոտ տեղի ունեցած կոնֆլիկտի ժամանակ վնասել էր իր խոսափողը։ Ավելի ուշ LifeNews-ի թղթակիցը փոխել է ցուցմունքը և պնդել, որ Վոլկովը բռնել է նրա ձեռքը՝ պատճառելով ֆիզիկական ցավ։ Վոլկովին մեղադրել են բռնություն գործադրելով լրագրողի աշխատանքը խոչընդոտելու մեջ (ՌԴ Քրեական օրենսգրքի 144-րդ հոդվածի 3-րդ մաս)։ Նովոսիբիրսկի Կենտրոնական շրջանային դատարանի դատավորը Վոլկովի գործողությունները որակել է հոդվածի ավելի մեղմ մասով՝ առանց բռնության կիրառման, և 2016 թվականի օգոստոսին նրան դատապարտել է 30 հազար ռուբլու չափով տուգանքի[30]։

2015 թվականի վերջին քաղաքական գործիչ Սերգեյ Բոյկոյի հետ հիմնադրել է «Ինտերնետի պաշտպանության հասարակություն», որը կոչված է Ռուսաստանում պաշտպանել համացանցը գրաքննությունից, ավելորդ կարգավորումից և վարչական կամայականությունից[31]։

2017 թվականի մարտի 26-ին Վոլկովը և կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի մյուս աշխատակիցները, որոնք իրենց գրասենյակում կազմակերպել էին բողոքի ակցիաներից ուղիղ հեռարձակում ամբողջ Ռուսաստանում, ձերբակալվել են ոստիկանության կողմից։ Վոլկովի և Կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրաի ևս մեկ աշխատակցի վրա կազմվել են արձանագրություններ, որոնց համաձայն նրանք հրաժարվել են իրավապահ մարմինների աշխատակիցների պահանջով լքել հիմնադրամի շենքը, երբ ոստիկանները տարհանում են իրականացրել, իբր նախապատրաստվող պայթյունի մասին հաղորդագրության պատճառով։ Մարտի 27-ին Մոսկվայի Սիմոնովյան դատարանը Վոլկովին դատապարտել էր 10-օրյա կալանքի՝ ՌԴ վարչական իրավախախտումների մասին օրենսգրքի 19.3-րդ հոդվածի մեղադրանքով («ոստիկանության աշխատակցի օրինական կարգադրությանը չենթարկվել»)[32]։ Ռուսաստանի նախագահական ընտրություններում Ալեքսեյ Նավալնիի՝ որպես թեկնածու գրանցմանն աջակցելու արշավի ընթացքում ընդհանուր առմամբ ձերբակալվել է 5 անգամ և 95 օր անցկացրել է վարչական կալանքի տակ։

2017 թվականի հունիսի 12-ին Վոլկովը և կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի մյուս աշխատակիցները 9-ժամյա հեռարձակում են անցկացրել Ռուսաստանի ողջ տարածքում բողոքի ակցիաներից[33]։

Լեոնիդ Վոլկովը և Դմիտրի Գուդկովը Եկատերինբուրգի քաղաքապետի ընտրությունների չեղարկման դեմ հանրահավաքի ժամանակ, 2018 թվականի ապրիլի 2-ին

2018 թվականի աշնանային կիսամյակում Լեոնիդ Վոլկովը կես տարվա ուսուցում է անցել Յելի համալսարանում «Maurice R. Greenberg World Fellows Program» ծրագրով[34]։ 2019 թվականի ամռանը ՌԴ-ից հեռացել է Կոռուպցիայի դեմ պայքարի դեմ քրեական գործ հարուցելուց հետո և չի վերադարձել[35][36]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ապրում էր Մոսկվայում։

2020 թվականի օգոստոսին նա ապրում է Վիլնյուսում[37]։

2015 թվականից ամուսնացած է Կոռուպցիայի դեմ պայքարի հիմնադրամի սոցիոլոգիական ծառայության ղեկավար Աննա Բիրյուկովայի հետ, նրանք ունեն մեկ որդի՝ Մարկը (ծնվել է 2017 թվականին)[38]։

Ավելի վաղ (2007 թվականին) ամուսնացած էր Նատալյա Գրեդինայի հետ, որից երկու երեխա ունի՝ Բորիսը (ծնվել է 2009 թվականին) և Մարգարիտան (ծնվել է 2012 թվականին)[39]։

Հարազատ եղբայր Եվգենի Վոլկովը ապրում է Եկատերինբուրգում, մասնագիտությամբ ճարտարապետ է[40]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ https://web.archive.org/web/20210623021530/https://mishpacha.com/the-navalny-i-know/
  2. ↑ https://youtube.com/watch?v=28RsbtvbZs0?t=114
  3. ↑ https://www.deutschlandfunkkultur.de/leonid-wolkow-erhaelt-theodor-heuss-preis-100.html
  4. ↑ ««Забастовку избирателей» в Екатеринбурге будет вести Леонид Волков». Информационное агентство «Znak». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 21-ին.
  5. ↑ Lenta.ru: Политика: Соратники Навального создадут партию без него.
  6. ↑ Lenta.ru: Политика: Электронная партия.
  7. ↑ О всякой всячине — Дела партийные (и личные тоже).
  8. ↑ Леонид Волков | Солидарность Արխիվացված 2012-09-25 Wayback Machine.
  9. ↑ О всякой всячине.
  10. ↑ «IYPT Archive, people». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 14-ին.
  11. ↑ 10th International Young Phisicist’s Tournament Արխիվացված 2013-09-18 Wayback Machine.
  12. ↑ The IYPT 1997 participant @leonidvolkov is depicted in an animation film.
  13. ↑ «World Finalists from NEERC». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 17-ին.
  14. ↑ «Биография Волкова Леонида Михайловича». Екатеринбургская городская дума. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  15. ↑ «2001 ACM ICPC World Finals Result» (անգլերեն). ACM. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2012 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  16. ↑ Волков Михаил Владимирович.
  17. ↑ Alexey Navalny (2020 թ․ հունվարի 1). «Справка на Леонида Волкова @leonidvolkov из уголовного дела "об отмывании денег ФБК". Акцентируют внимание на главном!pic.twitter.com/Mihmny1TRS» (ռուսերեն). @navalny. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 22-ին.
  18. ↑ Эхо Москвы: A-Team.
  19. ↑ «Волков Леонид Михайлович». Депутаты 1-6 созывов Екатеринбургской городской Думы (1994 - 2018 г.г.). Екатеринбургская городская дума. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
  20. ↑ Волков Л. М. (2014 թ․ հոկտեմբերի 14). «Люксембург: локальная политическая повестка». LiveJournal. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 28-ին.
  21. ↑ Ежов А., Крючков С. (2018 թ․ հունվարի 15). «Разбор полёта». Эхо Москвы. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
  22. ↑ «Город без наркотиков»: Егора Бычкова осудили.
  23. ↑ Митинг в поддержку Егора Бычкова: чиновников призвали к покаянию Արխիվացված 2010-11-26 Wayback Machine.
  24. ↑ Леонид Волков, Федор Крашенинников (2011 թ․ սեպտեմբերի 19). «Волков, Крашенинников: Демократия на новом уровне». Ведомости. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
  25. ↑ Кандидата в депутаты заксборания Свердловской области Леонида Волкова сняли с выборов.
  26. ↑ «Кладбище памятников»(չաշխատող հղում).
  27. ↑ Кладбище разрушенных памятников городской архитектуры появится в Екатеринбурге.
  28. ↑ О всякой всячине — И про «Народный Альянс» скажу.
  29. ↑ Сергей Панин (2013 թ․ հունիսի 24). «Леонид Волков возглавил предвыборный штаб Алексея Навального». 66.ru. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 27-ին. {{cite news}}: External link in |publisher= (օգնություն)
  30. ↑ Леонид Волков обратился в ЕСПЧ с жалобой на приговор по делу о повреждении микрофона
  31. ↑ Соратник Навального создаст «Общество защиты интернета»
  32. ↑ Сотрудника ФБК Волкова суд арестовал на 10 суток за неповиновение полиции.
  33. ↑ Требуем ответов 12 июня. Прямой эфир ՅուԹյուբում
  34. ↑ Про Йель
  35. ↑ Уголовное дело против ФБК вызывает у юристов множество вопросов
  36. ↑ DW на русском (23.09.2020). «интервью с Эггертом». YouTube (русский).{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  37. ↑ Leonid Wolkow: "Auf einmal gaben die in den grauen Anzügen die Diagnose vor", Stern, 21.08.2020.
  38. ↑ Волков Л. М. (2017 թ․ նոյեմբերի 7). «Твит». Twitter. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին.
  39. ↑ Лентапедия, 2012
  40. ↑ «Евгений Волков, «Подельники»: «Мы знаем, что делать с Белой башней. Просто не мешайте!»». 66.ru. 2014 թ․ սեպտեմբերի 29. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեոնիդ Վոլկով» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 1225852897 · ISNI: 0000000436151695 · LCCN: no2014083413 · SUDOC: 174745281 · VIAF: 309841144 · WorldCat VIAF: 309841144
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լեոնիդ_Վոլկով&oldid=9573436» էջից