Լեոնիդ Գրիգորյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գրիգորյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Լեոնիդ Գրիգորյան
Ծնվել էդեկտեմբերի 27, 1929(1929-12-27)
ԾննդավայրԴոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էօգոստոսի 30, 2010(2010-08-30) (80 տարեկան)
Վախճանի վայրԴոնի Ռոստով, Ռուսաստան
Մասնագիտությունգրող և բանաստեղծ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՌոստովի պետական համալսարան

Լեոնիդ Գրիգորի Գրիգորյան (ռուս.՝ Леони́д Григо́рьевич Григорья́н, դեկտեմբերի 27, 1929(1929-12-27), Դոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 30, 2010(2010-08-30), Դոնի Ռոստով, Ռուսաստան), հայազգի խորհրդային և ռուսաստանցի բանաստեղծ, ժամանակակից ֆրանսիական արձակի և հայկական պոեզիայի թարգմանիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեոնիդ Գրիգորյանը ծնվել է Դոնի Ռոստովում 1929 թվականի դեկտեմբերի 27-ին։ Հայրը՝ Գրիգոր Իլյայի Գրիգորյանը, տնտեսագետ էր։ Բռնադատվել է 1937 թվականին[1]։ Մայրն աշխատել է գրադարանավարուհի։ Մանկության տարիներին նա Ռոստովում վերապրել է գերմանական օկուպացիայի երկու ժամանակաշրջանը։

1948-1953 թվականներին սովորել է Ռոստովի պետական համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետի ռոմանոգերմանական բաժնում։ Լատիներեն է դասավանդել Ռոստովի բժշկական ինստիտուտում[2]։

Բանաստեղծությունների առաջին ընտրանին տպագրվել է, երբ հեղինակը 37 տարեկան էր[3]։

Գրողների միությանը միանալու հանձնարարականները Լեոնիդ Գրիգորյանին տրվել են Ֆազիլ Իսկանդերը, Դավիդ Սամոյլովը, Արսենի Տարկովսկին[4]։

Գրիգորյանը մահացել է 2010 թվականի օգոստոսի 30-ին։

Դոնի Ռոստովի Գորկու փողոց, 147բ հասցեի շենքի պատին, որտեղ 1934-ից մինչև 2010 թվականը ապրել է Լեոնիդ Գրիգորյանը, փակցված է հուշատախտակ։

«Օրագիր» բանաստեղծական ժողովածուի պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1975 թվականի դեկտեմբերի 7։ Ալեքսանդր Բախարևի մահից հետո Ռոստովի կազմակերպության ղեկավար դարձավ Պյոտր Լեբեդենկոն։ Դեռևս «իշխանության չեկած»՝ նա Ա. Նեմցևի «Շկանդիբինի վերջը» վիպակը հայտարարեց... հակախորհրդային բան, և ես դժվարությամբ կարողացա փրկել գիրքը։ Այնուհետև վնասակար հայտարարեց Պավել Շեստակովի «Բարձրության սարսափ» վիպակը (որի հիման վրա նկարահանվեց ֆիլմ)։ Ս. թ. սեպտեմբերին հրավիրեց վարչության նիստ՝ Լեոնիդ Գրիգորյանի «Օրագիր» բանաստեղծությունների գիրքը մահվան դատապարտելու համար։ Միացրեց ձայնագրիչը, նստեցրեց սղագրուհուն, հավաքեց ձայների մեծամասնությունը։ Միխայիլ Սոկոլովը գրքի մասին բղավում էր. «Ոչնչացնե՜լ»։ Գիրքը պաշտպանում էին Նիկոլայ Սկրեբովը, Իգոր Բոնդարենկոն, Նատալյա Սուխանովան։ Չօգնեց»[2]։

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Перо. — Ростов-на-Дону: Ростиздтат, 1968. — 80 с.
  2. Друг. — М.: Молодая гвардия, 1973.
  3. Дневник. — Ростов-на-Дону: Ростиздтат, 1975. — 72 с. — тираж уничтожен решением Правления РО Союза Писателей.[2]
  4. Пенаты. — Ростов-на-Дону: Ростиздтат, 1978.
  5. Вечернее чудо. — Ереван: Советакан грох, 1988.
  6. Затерянная тетрадь. — Ростов-на-Дону: Ростовское книжное издательство, 1991.
  7. Мчатся тучи. — Ростов-на-Дону: Издательство «Личный интерес», 1993.
  8. Светает. — Ростов-на-Дону: Гефест, 1994.
  9. Терпкое благо. — Ростов-на-Дону: Гефест, 1995.
  10. Постскриптум. — Ростов-на-Дону: Гефест, 1997.
  11. Вниз по реке. — М.: Нейроком-Электортранс, 1998. — 257 с.
  12. Участь. — Омск: Библиотека журнала «Южная звезда», 1999.
  13. Последняя сверка. — Ростов-на-Дону: МП «Книга», 2000.
  14. Внесистемная единица: стихи последних лет. — Таганрог: Издательство Ю. Д. Кучма, 2003. — 36 с. — ISBN 5-87450-087-1.
  15. На посошок: стихи разных лет. — Таганрог: Издательство Ю. Д. Кучма, 2005. — 44 с. — ISBN 5-87450-087-1.
  16. Одиннадцатая заповедь. — Таганрог: Центр развития личности, 2008. — 40 с.
  17. Лягу в два, а встану в три… — Ростов-на-Дону: Старые русские, 2009. — 240 с. — ISBN 978-5-901377-46-8.[5]
  18. Перевоплощения. Избранные переводы с французского. — Ростов-на-Дону: Старые русские, 2010. — 352 с. — ISBN 978-5-901377-48-2.
  19. Весёлый шарик на печальном шаре. — Ростов-на-Дону: Старые русские, 2012. — 448 с. — ISBN 978-5-901377-61-1.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Бражкина А. Рабочие материалы для биографии Леонида Григорьяна // Неофициальный Ростов 1980-1990. — 2010. — 5 сент.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Изюмский Б. Мои вечера (детали жизни) Արխիվացված 2012-01-21 Wayback Machine // Ковчег Кавказа. — 2009. — № 27.
  3. ↑ Головко В. Стихи, не подвластные времени // АиФ на Дону. — 2012. — № 17.
  4. ↑ Якубицкий О. О Григорьяне Արխիվացված 2010-12-17 Wayback Machine // Зарубежные Задворки. — 2010. — № 9/1.
  5. ↑ Мирзабекова Н. Последний связной… Արխիվացված 2011-09-03 Wayback Machine // Агентство культурной информации. — 2009. — 14 дек.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

GND: 1051685362 · VIAF: 308730705 · WorldCat VIAF: 308730705
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լեոնիդ_Գրիգորյան&oldid=9781264» էջից