Jump to content

Լելանդ Հարթուել

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լելանդ Հարթուել
Ծնվել էհոկտեմբերի 30, 1939(1939-10-30)[1][2][3] (85 տարեկան)
ԾննդավայրԼոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրթությունԿալիֆոռնիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտ, Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտ, Glendale High School? և Հերբերտ Հուվեր ավագ դպրոց
Գիտական աստիճանփիլիսոփայության դոկտոր
Մասնագիտությունգենետիկ, կենսաբան, համալսարանի դասախոս և կենսաքիմիկոս
ԱշխատատուՎաշինգտոնի համալսարան, Արիզոնա նահանգի համալսարան և Իրվինի կալիֆոռնիական համալսարան
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա

Լելանդ Հարիսոն «Լի» Հարթվել (հոկտեմբերի 30, 1939(1939-10-30)[1][2][3], Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ) ամերիկացի կենսաբան, Ֆրեդ Հաթչինսոնի քաղցկեղի հետազոտական ​​կենտրոնի նախկին նախագահ ևտնօրեն, Սիեթլ, Վաշինգտոն։ Նա Փոլ Նըրսի և Թիմ Հանտի հետ արժանացել է 2001 թվականի ֆիզիոլոգիայի կամ բժշկության Նոբելյան մրցանակին՝ բջիջների բաժանումը (կրկնօրինակումը) վերահսկող սպիտակուցային մոլեկուլների հայտնագործությունների համար։[11]

Աշխատելով խմորիչի վրա՝ Հարթվելը բացահայտեց հսկիչ կետերի հիմնական դերը բջջային ցիկլի վերահսկման և CDC գեների, ինչպիսին է CDC28-ը, որը վերահսկում է ցիկլի սկիզբը՝ առաջընթացը G1-ով։[11]

Հարթվելը հաճախել է Գլենդելի միջնակարգ դպրոցը Գլենդելում, Կալիֆորնիա,[12] այնուհետ, 1961 թվականին նա ստացել է գիտության բակալավրի կոչում Կալիֆորնիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտից: 1964 թվականին նա պաշտպանել է իր PhD թեզը կենսաբանության ոլորտում, Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտում: 1965-1968 թվականներին աշխատել է Կալիֆորնիայի Իրվինի համալսարանում՝ որպես պրոֆեսոր։ 1968 թվականին նա տեղափոխվեց Վաշինգտոնի համալսարան: 1970-1971 թվականներին մի շարք փորձերի ընթացքում Հարթվելը հացթուխի խմորիչում հայտնաբերեց բջիջների բաժանման ցիկլի (CDC) գեները (Saccharomyces cerevisiae): Այս գեները կարգավորում են բջջային ցիկլը, և գեների մուտացիաները ներգրավված են քաղցկեղի որոշ տեսակների մեջ։[13][14][15][16]

Հետազոտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա առաջին հրապարակումները կենտրոնացած էին ջերմության նկատմամբ զգայուն խմորիչ մուտանտների մեկուսացման վրա, որոնց մոտ հիմնական կենսաբանական պրոցեսները խաթարված են, ներառյալ ԴՆԹ, ՌՆԹ և սպիտակուցի սինթեզը։[17]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  4. 1998 WinnersLasker Foundation.
  5. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001Nobel Foundation.
  6. Table showing prize amountsNobel Foundation, 2019.
  7. https://www.cuimc.columbia.edu/research/louisa-gross-horwitz-prize/horwitz-prize-awardees/2000-1991-awardees
  8. GM Cancer Previous Prize Winners
  9. https://www.brandeis.edu/rosenstiel/rosenstiel-award/past.html
  10. https://genetics.org.uk/medals-and-prizes/genetics-society-medals-and-lectures/mendel-medal/
  11. 11,0 11,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001, Illustrated Lecture».
  12. Paulson, Tom (October 8, 2001). «It's Now Dr. Hartwell, Nobel Laureate». Seattle Post-Intelligencer.
  13. Hartwell LH, Culotti J, Reid B (June 1970). «Genetic control of the cell-division cycle in yeast. I. Detection of mutants». Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 66 (2): 352–9. Bibcode:1970PNAS...66..352H. doi:10.1073/pnas.66.2.352. PMC 283051. PMID 5271168.
  14. Tore Frängsmyr., ed. (2002). Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 2001. Nobel Foundation: Stockholm.
  15. Կաղապար:Nobelprize
  16. «Lee Hartwell's profile, Community of Science». Արխիվացված է օրիգինալից April 27, 2006-ին.
  17. Hartwell LH (1967). «Macromolecule synthesis in temperature-sensitive mutants of yeast». Journal of Bacteriology. 93 (5): 1662–70. doi:10.1128/JB.93.5.1662-1670.1967. PMC 276664. PMID 5337848.