Լազարևսկոյե
| Միկրոշրջան | |||
|---|---|---|---|
| Լազարևսկոյե | |||
| Лазаревское | |||
| |||
 | |||
| Երկիր |  Ռուսաստան | ||
| Դաշնային սուբյեկտ | Կրասնոդարի երկրամաս | ||
| Քաղաքային օկրուգ | Սոչիի քաղաքային օկրուգ | ||
| Հիմնադրված է | 1839 թ. | ||
| Տվյալ կարգավիճակում | 1961 թվականից | ||
| ԲԾՄ | 20 մ | ||
| Պաշտոնական լեզու | ռուսերեն | ||
| Ազգային կազմ | ռուսներ, հայեր | ||
| Ժամային գոտի | UTC+3 | ||
| Հեռախոսային կոդ | +7 862 | ||
| Փոստային ինդեքսներ | 354 535 | ||
| |||
Լազարևսկոյե (ռուս.` Лазаревское), նախկինում ավան, ներկայումս միկրոշրջան Ռուսաստանի Դաշնության Կրասնոդարի երկրամասի Մեծ Սոչիի Լազարևսկի շրջանում և նշված շրջանի վարչական կենտրոնը, որը գտնվում է Պսեզուապսե գետի աջ և ձախ ափերին, Սոչիի կենտրոնից 42 կմ հյուսիս-արևմուտք, ծովի մակարդակից 20 մ բարձրության վրա։ Ծովափնյա առողջարան է և զբոսաշրջության կենտրոն։
Պատմական ակնարկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լազարևսկոյե միկրոշրջանի տարածքը բնակելի է եղել դեռևս 4000 տարի առաջ։ Մ. թ. ա. երրորդ հազարամյակի վերջում և երկրորդ հազարամյակի սկզբում, տեղաբնիկներն արդեն զբաղվել են հողագործությամբ և անասնապահությամբ[1]։ Ավանի ծայրամասերում ժամանակին զարգացած են եղել մայկոպյան և դոլմենյան մշակույթները, որոնք իրենցից հետո թողել են բազմաթիվ հնագիտական հուշարձաններ։
Հինավուրց ժամանակներից մինչ 19-րդ դարի կեսերը, ներկայիս ավանի տեղում ապրել են ադըղեներ, ովքեր ծովային ուղիներով առևտուր են արել Փոքր Ասիայի երկրների հետ։ Կովկասյան պատերազմի ավարտից հետո, 1864 թվականին, տեղի ողջ բնակչությունը, մուհաջիրության արդյունքում տեղահանվել է և աքսորվել Օսմանյան կայսրություն[2]։
Ժամանակակից Լազարևսկոյե ավանի հիմնադրման թվական է համարվում 1839 թվականը, երբ այստեղ կայանեց ծովակալ Միխայիլ Լազարևի հրամանատարության ներքո գտնվող նավատորմը և կառուցվեց ռազմական ամրոց[2]։ Նշված ամրոցը ի պատիվ Միխայիլ Լազարևի, անվանվեց նրա անունով։ 1839 թվականին, այս ամրոցում մալարիայի տենդից մահացել է ռուս բանաստեղծ Ալեքսանդր Օդոևսկին։
Ղրիմի պատերազմի ժամանակ, 1854 թվականին, Լազարևի ամրոցն ավերվել է, իսկ կայազորը տարհանվել է Նովոռոսիյսկ։ Մարդիկ կրկին սկսեցին այնտեղ բնակություն հաստատել միայն 1869 թվականին։ Նոր բնակիչները Օսմանյան կայսրությունից գաղթած պոնտացի հույներն էին։ Նրանք 43 ընտանիքով հաստատվել են ժամանակակից ավանի տեղանքում և հիմնել են Լազարևսկոյե գյուղը։ 20-րդ դարի սկզբին գյուղն արդեն ուներ 60 տուն։
1961 թվականին, Լազարևսկոյե ավանը ընդգրկվել է Սոչի քաղաքի կազմի մեջ և դարձել միկրոշրջան։ Այսօր այն խոշորագույն առողջարանային կենտրոն է, որտեղ կան բազմաթիվ հանգստյան տներ, առողջարաններ, հյուրանոցներ և ժամանցի ու զվարճանքի բազմաթիվ վայրեր։ Միկրոշրջանում բնակվում են ռուսներ, հայեր, հույներ և այլ ազգերի ներկայացուցիչներ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «История курорта Лазаревское»։ www.atlantasochi.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-14-ին։ Վերցված է 2011-03-18
- ↑ 2,0 2,1 «Лазаревское. История»։ www.villa-nina.ru։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-02-14-ին։ Վերցված է 2011-03-21
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||
