Jump to content

Լադիսլավ Մնյաչկո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լադիսլավ Մնյաչկո
սլովակ.՝ Ladislav Mňačko
Ծնվել էհունվարի 29, 1919(1919-01-29)[1][2][3][…] կամ հունվարի 28, 1919(1919-01-28)[4]
ԾննդավայրՎալաշսկե Կլոբոուկի[2][3][4][…]
Վախճանվել էփետրվարի 24, 1994(1994-02-24)[5][6][1][…] (75 տարեկան)
Վախճանի վայրԲրատիսլավա, Սլովակիա[4]
Մասնագիտությունգրող, դրամատուրգ, լրագրող, բանաստեղծ, հրապարակախոս, սցենարիստ, արձակագիր, խմբագիր և հեռուստասցենարիստ
Քաղաքացիություն Սլովակիա և  Չեխոսլովակիա
Ժանրերարձակ
Ուշագրավ աշխատանքներThe Taste of Power?
ԿուսակցությունՉեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցություն
Պարգևներ
Թոմաշ Գարիգ Մասարիկի շքանշանի Մեծ խաչի ասպետ
 Ladislav Mňačko Վիքիպահեստում

Լադիսլավ Մնյաչկո (սլովակ.՝ Ladislav Mňačko, 29 հունվարի, 1919, Վալաշսկե Կլոբոուկի – 24 փետրվարի, 1994, Բրատիսլավա), սլովակ լրագրող և գրող։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լադիսլավ Մնյաչկոն ծնվել է 1919 թվականի հունվարի 29-ին Մորավիայի Վալաշսկե Կլոբոուկի քաղաքում (չեխ․՝ Valašské Klobouky, ներկայում՝ Չեխիայի Զլինի երկրամասում)։ Մանկությունն ու պատանեկությունն անցկացրել է Սլովակիայի Մարտին քաղաքում, որտեղ դեղատանն աշխատել է որպես վաճառող, ապա եղել է բանվոր շինարարությունում։

1939 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն փորձել է փախչել ԽՍՀՄ, սակայն դա նրան չի հաջողվել։ 1940 թվականին փորձել է անցնել գերմանա-հոլանդական սահմանը, ինչի համար ուղարկվել է համակենտրոնացման ճամբար և հարկադիր աշխատանքի Գերմանիայում։ 1944 թվականին նրան հաջողվել է փախչել։ Պայքարել է պարտիզանների շարքում։

1945 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն դարձել է Չեխոսլովակիայի Կոմունիստական կուսակցության անդամ։ 1950-ական թվականների սկզբին եղել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կառույցի հայտնի լրագրողների շարքում։ 1945-1953 թվականներին որպես խմբագիր աշխատել է չեխական «Rudé právo» («Կարմիր իրավունք») և սլովակյան «Պրավդա» թերթերում։ 1954-1966 թվականներին եղել է թղթակից եվրոպական ու ասիական երկրներում։ 1956 թվականին դարձել է սլովակյան «Մշակույթի կյանքը» ամսագրի գլխավոր խմբագիր։

Ժամանակի ընթացքում Լադիսլավ Մնյաչկոն հիասթափվել է կոմունիզմի գաղափարներից և 1967 թվականի աշնանը մեկնել Իսրայել՝ բողոքելով արաբա-իսրայելական պատերազմի նկատմամբ Չեխոսլովակիայի վերաբերմունքի դեմ։ Մի քանի ամիս անց նա վերադարձել է, սակայն զրկվել է Չեխոսլովակիայի քաղաքացիությունից[7]։

1968 թվականի աշնանը Վարշավայի պայմանագրի զորքերի ներխուժումից հետո երկար ժամանակով արտագաղթել է Ավստրիա։ Լադիսլավ Մնյաչկոն հեռացվել է Սլովակ գրողների միությունից, նրա ստեղծագործություններն արգելվել են և հանվել դասագրքերից[7]։ 1989 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն վերադարձել է Չեխոսլովակիա։ Հանդես է եկել Սլովակիայի առանձնացման դեմ նաև միասնական պետության անկումից հետո։ 1993 թվականին բնակություն է հաստատել Պրահայում[8]։

Լադիսլավ Մնյաչկոն մահացել է 1994 թվականի փետրվարի 24-ին՝ Բրատիսլավա այցելության ժամանակ։

Ստեղծագործություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Smrt si říká Engelchen (Պրահա, 1963)[9]
  • Oneskorené reportáže, 1963
  • Ako chutí moc (Հզորության համը), 1967
  • Siedma noc (Յոթերորդ գիշերը), 1968

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
  2. 2,0 2,1 Evidence zájmových osob StB
  3. 3,0 3,1 Կերպարվեստի արխիվ
  4. 4,0 4,1 4,2 Vědecká knihovna v Olomouci REGO (չեխերեն)
  5. filmportal.de — 2005.
  6. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  7. 7,0 7,1 «Ладислав Мнячко». Заметки по еврейской истории. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 7-ին.
  8. Михал Лаштовичка. (2004 թ․ սեպտեմբերի 17). «Ладислав Мнячко — коллега из соседней комнаты». Radio Praha. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 7-ին.
  9. Ладислав Мнячко, Смерть зовётся Энгельхен. Роман. Пер. со словацкого Е.Аронович., М., Роман-газета, 1963, №11(287).

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լադիսլավ Մնյաչկո» հոդվածին։