Լադիսլավ Մնյաչկո
Լադիսլավ Մնյաչկո սլովակ.՝ Ladislav Mňačko | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 29, 1919[1][2][3] կամ հունվարի 28, 1919 |
| Ծննդավայր | Վալաշսկե Կլոբոուկի[2][3] |
| Վախճանվել է | փետրվարի 24, 1994[4][5][1][…] (75 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Բրատիսլավա, Սլովակիա |
| Մասնագիտություն | գրող, դրամատուրգ, լրագրող, բանաստեղծ և հրապարակախոս |
| Քաղաքացիություն |  Սլովակիա և  Չեխոսլովակիա[2] |
| Ժանրեր | արձակ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | The Taste of Power? |
| Կուսակցություն | Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցություն |
 Ladislav Mňačko Վիքիպահեստում | |
Լադիսլավ Մնյաչկո (սլովակ.՝ Ladislav Mňačko, 29 հունվարի, 1919, Վալաշսկե Կլոբոուկի – 24 փետրվարի, 1994, Բրատիսլավա), սլովակ լրագրող և գրող։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լադիսլավ Մնյաչկոն ծնվել է 1919 թվականի հունվարի 29-ին Մորավիայի Վալաշսկե Կլոբոուկի քաղաքում (չեխ․՝ Valašské Klobouky, ներկայում՝ Չեխիայի Զլինի երկրամասում)։ Մանկությունն ու պատանեկությունն անցկացրել է Սլովակիայի Մարտին քաղաքում, որտեղ դեղատանն աշխատել է որպես վաճառող, ապա եղել է բանվոր շինարարությունում։
1939 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն փորձել է փախչել ԽՍՀՄ, սակայն դա նրան չի հաջողվել։ 1940 թվականին փորձել է անցնել գերմանա-հոլանդական սահմանը, ինչի համար ուղարկվել է համակենտրոնացման ճամբար և հարկադիր աշխատանքի Գերմանիայում։ 1944 թվականին նրան հաջողվել է փախչել։ Պայքարել է պարտիզանների շարքում։
1945 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն դարձել է Չեխոսլովակիայի Կոմունիստական կուսակցության անդամ։ 1950-ական թվականների սկզբին եղել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կառույցի հայտնի լրագրողների շարքում։ 1945-1953 թվականներին որպես խմբագիր աշխատել է չեխական «Rudé právo» («Կարմիր իրավունք») և սլովակյան «Պրավդա» թերթերում։ 1954-1966 թվականներին եղել է թղթակից եվրոպական ու ասիական երկրներում։ 1956 թվականին դարձել է սլովակյան «Մշակույթի կյանքը» ամսագրի գլխավոր խմբագիր։
Ժամանակի ընթացքում Լադիսլավ Մնյաչկոն հիասթափվել է կոմունիզմի գաղափարներից և 1967 թվականի աշնանը մեկնել Իսրայել՝ բողոքելով արաբա-իսրայելական պատերազմի նկատմամբ Չեխոսլովակիայի վերաբերմունքի դեմ։ Մի քանի ամիս անց նա վերադարձել է, սակայն զրկվել է Չեխոսլովակիայի քաղաքացիությունից[6]։
1968 թվականի աշնանը Վարշավայի պայմանագրի զորքերի ներխուժումից հետո երկար ժամանակով արտագաղթել է Ավստրիա։ Լադիսլավ Մնյաչկոն հեռացվել է Սլովակ գրողների միությունից, նրա ստեղծագործություններն արգելվել են և հանվել դասագրքերից[6]։ 1989 թվականին Լադիսլավ Մնյաչկոն վերադարձել է Չեխոսլովակիա։ Հանդես է եկել Սլովակիայի առանձնացման դեմ նաև միասնական պետության անկումից հետո։ 1993 թվականին բնակություն է հաստատել Պրահայում[7]։
Լադիսլավ Մնյաչկոն մահացել է 1994 թվականի փետրվարի 24-ին՝ Բրատիսլավա այցելության ժամանակ։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Smrt si říká Engelchen (Պրահա, 1963)[8]
- Oneskorené reportáže, 1963
- Ako chutí moc (Հզորության համը), 1967
- Siedma noc (Յոթերորդ գիշերը), 1968
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Czech National Authority Database
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Evidence zájmových osob StB (EZO)
- ↑ 3,0 3,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ filmportal.de — 2005.
- ↑ Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ 6,0 6,1 «Ладислав Мнячко»։ Заметки по еврейской истории։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-05-17-ին։ Վերցված է 2013-05-07
- ↑ Михал Лаштовичка. (2004-09-17)։ «Ладислав Мнячко — коллега из соседней комнаты»։ Radio Praha։ Արխիվացված օրիգինալից 2013-05-17-ին։ Վերցված է 2013-05-07
- ↑ Ладислав Мнячко, Смерть зовётся Энгельхен. Роман. Пер. со словацкого Е.Аронович., М., Роман-газета, 1963, №11(287).
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ladislav Mňačko (սլովակ.)
- Ладислав Мнячко
- Мнячко Ладислав (1919-1994)
- Ладислав Мнячко — коллега из соседней комнаты
| ||||||||||||||||
