Իտալիան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իտալիան և նրա գաղութները մինչև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմերը նշված են կարմիր գույնով: Վարդագույն գույնով նշված տարածքները 1940-1943 թվականներին տարբեր ժամանակահատվածներում գաղութացվել են
Իտալիայի պատմություն
Իտալիայի զինանշան
Հին աշխարհ
Նախապատմական Իտալիա
Էտրուսկներ (մ.թ.ա. 12-6-րդ դարեր)
Մեծ Հունաստան (մ.թ.ա. 12-6-րդ դարեր)
Հին Հռոմ (մ.թ.ա. 8-րդ դար - մ.թ. 5-րդ դար)
Իտալիան օստգոթերից տիրապետության տակ (5-6-րդ դարեր)
Միջին դարեր
Միջնադարյան Իտալիա
Իտալիան Բյուզանդիայի տիրապետության տակ (6-8-րդ դարեր)
Լանգոբարդական թագավորություն (6-8-րդ դարեր)
Իտալիայի միջնադարյան թագավորություն
Իսլամը և նորմանները Հարավային Իտալիայում
Ծովային հանրապետություններ և Իտալիայի քաղաք-պետություններ
Նոր ժամանակներ
Իտալական վերածնունդ (14-16-րդ դարեր)
Իտալական պատերազմներ (1494-1559)
Իտալիան նոր ժամանակներում (1559-1814)
Ռիսորջիմենտո (1815-1861)
Ժամանակակից պատմություն
Իտալիայի թագավորություն (1861-1945)
Իտալիան Առաջին համաշխարհային պատերազմում (1914-1918)
Ֆաշիզմ և գաղութային կայսրություն (1918-1945)
Իտալիան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում (1940-1945)
Իտալիայի նորագույն պատմություն (1945-այժմ)
Կապարային տարիներ (1970-ականներ - 1980-ականներ)
Առանձին թեմաներ
Իտալիայի պատմական պետություններ
Իտալիայի ռազմական պատմություն
Իտալիայի տնտեսական պատմություն
Իտալիայի ընտրական իրավունքի պատմություն
Իտալիայի նորաձևության պատմություն
Իտալիայի փոստի և փոստային նամականիշների պատմություն
Իտալիայի երկաթուղային տրանսպորտի պատմություն
Իտալիայում փողերի պատմություն
Իտալիայում երաժշտության պատմություն

Իտալիայի պորտալ

Իտալիայի թագավորությունը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ է մտել 1940 թվականի հունիսի 10-ին Առանցքի երկրների կողմից` պատերազմ հայտարարելով Մեծ Բրիտանիային և Ֆրանսիային։ 1940 թվականի հոկտեմբերի 28-ին Իտալիան պատերազմ է հայտարարել Հունաստանին, 1941 թվականի ապրիլի 6-ին՝ Հարավսլավիային։ 1941 թվականի հունիսի 22-ին Իտալիան Առանցքի երկրների հետ միասին հարձակվել է Խորհրդային Միության վրա։ 1941 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Իտալիան Երրորդ Ռայխի հետ միասին պատերազմ է հայտարարել ԱՄՆ-ին[1]։

Իտալական զորքերը Ֆրանսիայի հարավում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Հունաստանում և Հարավսլավիայում մասնակցել են ճակատամարտերի, ինչպես նաև 1941 թվականին միացել են ԽՍՀՄ-ի դեմ արևելյան ճակատին։ 1940-1943 թվականներին օկուպացիայի տակ են գտնվել Ֆրանսիայի, Հարավսլավիայի, Հունաստանի, ինչպես նաև 1939 թվականին նվաճված Ալբանիայի տարածքների հատվածները։

1943 թվականին, ռազմական անհաջողությունների և թիկնունքում ճգնաժամի արդյունքում Իտալիան կորցրել է Աֆրիկայում իր գաղութները, ինչպես նաև իտալական Սիցիլիա տարածքը։ 1943 թվականի հուլիսի 25-ին Իտալիայի ֆաշիստական առաջնորդ Բենիտո Մուսոլինին ձերբակալվում է։ 1943 թվականի սեպտեմբերի 3-ին ընտրված իտալական նոր կառավարությունն ԱՄՆ-ի և Մեծ Բրիտանիայի հետ հրադադար է կնքել։ 1943 թվականի սեպտեմբերի 8-ին Իտալիայի կապիտուլյացիան ուժի մեջ է մտել։

1943 թվականի սեպտեմբերին Գերմանիան օկուպացրել է Հյուսիսային և Կենտրոնական Իտալիան։ 1943 թվականի սեպտեմբերի 12-ին Մուսոլինի գերմանական զորքերի կողմից ազատ է արձակվել։ 1943 թվականի սեպտեմբերի 23-ին Գերմանիայի կողմից օկուպացված իտալական տարածքներում հռչակվել է Իտալիայի սոցիալիստական հանրապետություն, որը շարունակել է պատերազը մինչև 1945 թվականի փլուզումը։

Իտալիայի թագավորական կառավարությունը 1943 թվականի հոկտմեբերի 13-ին Գերմանիային և Առանցքի երկրներին պատերազմ է հայտարարել։ Իտալական բանակը 1943-1945 թվականներին խորհրդային, ամերիկյան, բրիտանական, հարավսլավական և բուլղարական զորքերի հետ միասին Իտալիայի տարածքում և Բալկաններում՝ Հարավսլավիայում, Ալբանիայում և Հունաստանում հակահիտլերական կոալիցիայի կազմում պատերազմել է գերմանական զորքերի հետ։ Գերմանացիների կողմից օկուպացված Իտալիայի տարածքում տեղի է ունեցել Դիմադրության պարտիզանական շարժում։ 1945 թվականի ապրիլի 28-ին Մուսոլինին գնդակահարվել է։ 1945 թվականի ապրիլի 29-ին Իտալիայում գերմանական զորքերը կապիտուլացվել են[2]։

Պատերազմի նախադրյալներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իտալիայի թագավորությունը հռչակվել է 1861 թվականին Թուրինում։ 1870 թվականին այն իր շուրջ է միավորել բոլոր իտալական մասնատված պետությունները, որոնցից վերջինը դարձել է Պապական մարզը և նրա մայրաքաղաք Հռոմը։ Նորակազմ պետությունն իր նոր Հռոմ մայրաքաղաքով, ինչպես և այն ժամանակ յուրաքաղանչյուր եվրոպական շրջանային տերություն, գաղութների կարիք է ունեցել։ Այն ժամանակ առավել գայթակղիչ և յուրացվող գաղութային և Իտալիային ամենամոտ տարածաշրջանն էր Աֆրիկան։ 1869 թվականին Արևելյան Աֆրիկա են գալիս առաջին իտալական գաղութատերերը։ Այտեղ ամրանալուց հետո 1895 թվականին իտալացիները փորձել են նվաճել հարևան Եթովպիան, սակայն ստորացուցիչ պարտություն են կրել։ 1911 թվականին Իտալիան, ցանկանալով տարածքներ նվաճել Հյուսիսային Աֆրիկայում, պատերազմ է սկսել Օսմանյան կայսրության դեմ, որին ջախջախել է և նվաճել Լիբիան և Դոդեկանեսը։

Մուսոլինին Պալացցո Վենեցիա ամրոցի պատշգամբից 1940 թվականի հունիսի 10-ի երեկոյան հայտարարում է Իտալիայի պատերազմ մտնելու մասին

Հանդիսանալով Եռյակ դաշինքի անդամ` Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկսվելուց հետո Իտալիայի Թագավորությունը հանդես չի եկել Գերմանիայի և Ավստրո-Հունգարիայի կազմում։ Իտալիային հետաքրքրել էին Հարավային Տիրոլ և Իստրիա տարածքները, որոնք գտնվում էին Իտալիայի վաղեմու թշնահու՝ Ավտսրո-Հունգարիայի տիրապետության տակ։ Անտանտի երկրներն Իտալիայի խոստացել էին այդ հողերը, որի փոխարել Իտալիան պետք է պատերազմում մասնակցեր նրանց կողմից։ Իտալիան Անտանտի երկրների կողմն է անցել 1915 թվականին։ Պատերազմն իտալացիների համար դարձել էր շատ ծանր և արյունալի։ Անտանտի դաշնակիցների օգնությունը թույլ էր, իսկ նրանց իրական մասնակցությունը սկսվել էր միայն 1917 թվականին, իտալական ճակատի մեծ մասն այդ ժամանակ գտնվել էր երկրի հյուսիսի դժվար հասանելի Ալպերում։ Այնուամենայնիվ, 1919 թվականին պատերազմի ավարտից հետո Իտալիան ստացել է խոստացված Ավստրո-Հունգարիայի տարածքները, թեև ոչ բոլորը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Franco, Fundación Nacional Francisco; FNFF, Redacción (2018 թ․ հուլիսի 5). «¿Era Franco fascista?, por José Javier Esparza». fnff.es (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
  2. Gianni Oliva, I vinti e i liberati: 8 settembre 1943-25 aprile 1945 : storia di due anni, Mondadori, 1994.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]