Իվոնկա Սուրվիլա

	Իվոնկա Սուրվիլա; բելառուս․՝ Івонка Сурвіла
Կրթություն՝	Փարիզի արվեստների ֆակուլտետ և Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ, նկարչուհի, բանասեր, գրականագետ և literary scholar
Ծննդյան օր	ապրիլի 11, 1936 (87 տարեկան)
Ծննդավայր	Ստոլբցի, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն
Քաղաքացիություն	Կանադա
Ի ծնե անուն	լեհ.՝ Iwonka Szymaniec
Հայր	Uladzimir Shymaniets?
Ամուսին	Յանկա Սուրվիլա
Զավակներ	Պոլինա Սուրվիլա
Ինքնագիր
Պարգևներ
Ivonka Survilla

Իվոնկա Սուրվիլա (բելառուս․՝ Івонка Сурвіла, ի ծնե՝ Իվոննա Վլադիմիրովնա Շիմանեց, բելառուս․՝ Івонна Уладзіміраўна Шыманец, ապրիլի 11, 1936(1936-04-11), Ստոլբցի, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն), բելառուս հասարակական և քաղաքական գործիչ, տարագիր, լեզվաբան, նկարչուհի։ Ապրում է Կանադայում։ 1997 թվականից զբաղեցրել է Բելառուսի Ժողովրդական Հանրապետության Ռադայի նախագահի պաշտոնում տարագրության մեջ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Վլադիմիր Շիմանեցը, եղել է արտաքսված ֆինանսների նախարար ԲԺՀ-ի կառավարությունում Վասիլի Զախարկոյի ղեկավարությամբ։ Հինգ տարի ձերբակալված է եղել Գուլագում, այնտեղից կարողացել է փախչել ԽՍՀՄ-ի վրա Գերմանիայի հարձակման ժամանակ^[1]։

1944 թվականին ընտանիքը Բելառուսից փախել է Արևելյան Պրուսիա, ապա՝ Դանիա, Ֆրանսիա, Իսպանիա։ Ճանապարհին Իվոնկայի կրտսեր քույրը մահացել է։ 1948 թվականին ընտանիքը հաստատվել է Փարիզում։ Կրթություն ստացել է Սորբոնում (լեզվաբանություն)։ Վերջնականապես հաստատվել է Կանադայում 1969 թվականին, աշխատել է թարգմանչուհի։ 1974 թվականին ընտրվել է Կանադայում Գիտության և արվեստի բելառուսական ինստիտուտի նախագահ։ 1984 թվականին ընտրվել է Ռադայի կանադական էթնոմշակույթի կառավարման կազմում։ Բելառուսում հիմնել է Չեռնոբիլի զոհերի օգնության կանադական ֆոնդը^[2]։

1997 թվականից զբաղեցրել է ԲԺՀ Ռադայի նախագահի պաշտոնը տարագրության մեջ։ Բելառուսի Ժողովրդական Հանրապետության հռչակման 91-րդ տարեդարձի նախօրեին Իվոնկա Սուրվիլան կոչ է արել բելառուսներին ձգտել դեմոկրատական արժեքների^[3]։

1959 թվականին ամուսնացել է բելառուս Յանկա Սուրվիլայի հետ, տեղափոխվել Մադրիդ, որտեղ Յանկա եղել է Իսպանական ազգային ռադիոյի բելառուսական հաղորդումների տնօրենը, միասին վարել են բելառուսերեն հաղորդումներ, որին աջակցում էր Իսպանիայի կառավարությունը^[1]։ Ունի երկու դուստր՝ Աննա Պրեդսլավան և Պավլինան^[2]։ Յանկան մահացել է 1997 թվականին Օտտավայում։

Սուրվիլան որպես նկարիչ մասնակցել է ավելի քան 30 ցուցահանդեսների^[4]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եղիսաբեթ II թագուհու ադամանդե հոբելյանական մեդալ^[5]

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 The Road from Stoupcy to Copenhagen to Paris to Madrid to Ottawa to Miensk — The Memoirs of Ivonka Survilla (in Belarusian)
↑ ^2,0 ^2,1 СТАРШЫНЯ РАДЫ (բելառուս.)
↑ «Председатель Рады БНР Ивонка Сурвилла: белорусы «живут в условиях неволи»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-06-03-ին։ Վերցված է 2018-03-20
↑ Нашчадкі мастака Ўладзімера Шыманца працягваюць беларускія традыцыі і прадстаўляюць беларускую культуру ў заходніх унівэрсытэтах.
↑ Ивонка Сурвилла получила медаль королевы Елизаветы II

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Сурвілла, Івонка, Дарога: Стоўпцы — Капэнгаген — Парыж — Мадрыд — Атава — Менск / Івонка Сурвіла. — [Б. м.] : Радые Свабодная Эўропа/Радые Свабода, 2008. — 140, с.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Официальный сайт Белорусской Народной Республики
Official page on Rada of the Belarusian Democratic Republic website
Ivonka Survilla answers questions (բելառուս.)

[daroha-1] 1,0 ^1,1 The Road from Stoupcy to Copenhagen to Paris to Madrid to Ottawa to Miensk — The Memoirs of Ivonka Survilla (in Belarusian)

[radabnr.org-2] 2,0 ^2,1 СТАРШЫНЯ РАДЫ (բելառուս.)

[3] «Председатель Рады БНР Ивонка Сурвилла: белорусы «живут в условиях неволи»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-06-03-ին։ Վերցված է 2018-03-20

[svaboda2011-4] Нашчадкі мастака Ўладзімера Шыманца працягваюць беларускія традыцыі і прадстаўляюць беларускую культуру ў заходніх унівэрсытэтах.

[5] Ивонка Сурвилла получила медаль королевы Елизаветы II

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]