Իվոնկա Սուրվիլա
| Իվոնկա Սուրվիլա | |
| |
| Կրթություն՝ | Փարիզի համալսարան |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ |
| Ծննդյան օր | ապրիլի 11, 1936 (83 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Ստոլբցի, Q3919182?, Nowogródek Voivodeship, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Կանադա և  Բելառուս
|
| Ամուսին | Յանկա Սուրվիլա |
| Զավակներ | Պոլինա Սուրվիլա |
| Կայք՝ | radabnr.org/starsynia/ |
| Պարգևներ | |
Իվոնկա Սուրվիլա (բելառուս․՝ Івонка Сурвіла, ի ծնե՝ Իվոննա Վլադիմիրովնա Շիմանեց, բելառուս․՝ Івонна Уладзіміраўна Шыманец, ապրիլի 11, 1936, Ստոլբցի, Q3919182?, Nowogródek Voivodeship, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն), բելառուս հասարակական և քաղաքական գործիչ, տարագիր, լեզվաբան, նկարչուհի։ Ապրում է Կանադայում։ 1997 թվականից զբաղեցրել է Բելառուսի Ժողովրդական Հանրապետության Ռադայի նախագահի պաշտոնում տարագրության մեջ։
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայրը՝ Վլադիմիր Շիմանեցը, եղել է արտաքսված ֆինանսների նախարար ԲԺՀ-ի կառավարությունում Վասիլի Զախարկոյի ղեկավարությամբ։ Հինգ տարի ձերբակալված է եղել Գուլագում, այնտեղից կարողացել է փախչել ԽՍՀՄ-ի վրա Գերմանիայի հարձակման ժամանակ[1]։
1944 թվականին ընտանիքը Բելառուսից փախել է Արևելյան Պրուսիա, ապա՝ Դանիա, Ֆրանսիա, Իսպանիա։ Ճանապարհին Իվոնկայի կրտսեր քույրը մահացել է։ 1948 թվականին ընտանիքը հաստատվել է Փարիզում։ Կրթություն ստացել է Սորբոնում (լեզվաբանություն)։ Վերջնականապես հաստատվել է Կանադայում 1969 թվականին, աշխատել է թարգմանչուհի։ 1974 թվականին ընտրվել է Կանադայում Գիտության և արվեստի բելառուսական ինստիտուտի նախագահ։ 1984 թվականին ընտրվել է Ռադայի կանադական էթնոմշակույթի կառավարման կազմում։ Բելառուսում հիմնել է Չեռնոբիլի զոհերի օգնության կանադական ֆոնդը[2]։
1997 թվականից զբաղեցրել է ԲԺՀ Ռադայի նախագահի պաշտոնը տարագրության մեջ։ Բելառուսի Ժողովրդական Հանրապետության հռչակման 91-րդ տարեդարձի նախօրեին Իվոնկա Սուրվիլան կոչ է արել բելառուսներին ձգտել դեմոկրատական արժեքների[3]։
1959 թվականին ամուսնացել է բելառուս Յանկա Սուրվիլայի հետ, տեղափոխվել Մադրիդ, որտեղ Յանկա եղել է Իսպանական ազգային ռադիոյի բելառուսական հաղորդումների տնօրենը, միասին վարել են բելառուսերեն հաղորդումներ, որին աջակցում էր Իսպանիայի կառավարությունը[1]։ Ունի երկու դուստր՝ Աննա Պրեդսլավան և Պավլինան[2]։ Յանկան մահացել է 1997 թվականին Օտտավայում։
Սուրվիլան որպես նկարիչ մասնակցել է ավելի քան 30 ցուցահանդեսների[4]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Եղիսաբեթ II թագուհու ադամանդե հոբելյանական մեդալ[5]
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 The Road from Stoupcy to Copenhagen to Paris to Madrid to Ottawa to Miensk — The Memoirs of Ivonka Survilla (in Belarusian)
- ↑ 2,0 2,1 СТАРШЫНЯ РАДЫ (բելառուս.)
- ↑ Председатель Рады БНР Ивонка Сурвилла: белорусы «живут в условиях неволи»
- ↑ Нашчадкі мастака Ўладзімера Шыманца працягваюць беларускія традыцыі і прадстаўляюць беларускую культуру ў заходніх унівэрсытэтах.
- ↑ Ивонка Сурвилла получила медаль королевы Елизаветы II
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Сурвілла, Івонка, Дарога: Стоўпцы — Капэнгаген — Парыж — Мадрыд — Атава — Менск / Івонка Сурвіла. — [Б. м.] : Радые Свабодная Эўропа/Радые Свабода, 2008. — 140, с.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Официальный сайт Белорусской Народной Республики
- Official page on Rada of the Belarusian Democratic Republic website
- Ivonka Survilla answers questions (բելառուս.)
