Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը և դիրիժոր Զուբին Մեթան, նվագախմբի 70-րդ ամյակի տոնակատարություն
Heichal HaTarbut (Չարլզ Բրոնֆմանի դահլիճ), Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի տունը
Զուբին Մեթան ղեկավարում է
Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը
Մումբայի Ջամշեդ Բհաբհա թատրոնում
Բրոնիսլավ Հուբերմանը, լեհ-հրեա ջութակահար, որը հիմնադրել է Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը

Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ (եբրայերեն՝ התזמורת הפילהרמונית הישראלית‎, ha-Tizmoret ha-Filharmonit ha-Yisre'elit), Իսրայելի սիմֆոնիկ նվագախումբ՝ հիմնված Թել Ավիվում։ Հիմնական համերգասրահը Թել Ավիվի Չարլզ Բրոնֆմանի դահլիճն է։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պաղեստինյան նվագախմբից մինչև Իսրայել Ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ (1936-1948)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իսրայելական ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը հիմնադրվել է 1936 թվականին Պաղեստինի նվագախմբի ջութակահար Բրոնիսլավ Հուբերմանի կողմից, եվրոպական նվագախմբերից բազմաթիվ հրեա երաժիշտների հեռացման ժամանակ։ Նվագախմբի առաջին համերգը տեղի է ունեցել Թել Ավիվում, 1936 թվականի դեկտեմբերի 26-ին, Արտուրո Տոսկանինիի կողմից։ Նվագախմբի առաջին գլխավոր դիրիժորն է եղել Ուիլյամ Սթայնբերգը։

1938-1945 թվականներին նվագախմբի գլխավոր ղեկավար է եղել Լեո Քեստենբերգը։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում նվագախումբը 140 անգամ հանդես է եկել դաշնակից զինվորների, այդ թվում` 1942 թվականին Էլ Ալամեյնի հրեական բրիգադի զինվորների համար։ Պատերազմի վերջում նվագախումբը հանդես է եկել ազատագրված Բելգիայում։ 1948 թվականին Իսրայելի Պետության ստեղծումից հետո նվագախումբը վերանվանվել է Իսրայելի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբ։

1948 թվականից ի վեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1958 թվականին նվագախումբն արժանացել է Իսրայելի մրցանակին[1]։

Նվագախմբի պատմության մեջ առանձնահատուկ դիրիժորներ են եղել Լեոնարդ Բերնսթայնը և Զուբին Մեթան։ Բերնսթայնը սերտ կապեր է պահպանել նվագախմբի հետ 1947 թվականից, 1988 թվականին նվագախումբը նրան շնորհել է պատվավոր դիրիժորի կոչում։ Մեթան նվագախմբի երաժշտական խորհրդատու դարձավ 1968 թվականին։ Նվագախումբը պաշտոնապես երաժշտական ռեժիսոր չուներ, այլ՝ «երաժշտական խորհրդատուներ» մինչև 1977 թվականը, երբ Մեթան նշանակվեց նվագախմբի առաջին երաժշտական տնօրեն[2]։ 2016 թվականի դեկտեմբերին Իսրայելի ֆիլհարմոնիկը հայտարարել է, որ Մեթան պետք է պաշտոնավարի մինչև 2019 թվականի հոկտեմբեր[3]։ Նվագախմբի գլխավոր հյուր-դիրիժորներն են եղել Յոել Լևին և Ջանանդրեա Նոսեդան։

Մեթայի հետ նվագախումբը Decca Records-ի համար մի շարք ձայնագրություններ է կատարել։ Բերնսթայնի հետ նվագախումը ձայնագրել է իր ստեղծագործությունները և Իգոր Ստրավինսկու ստեղծագործությունները։ Նվագախումբը նաև համագործակցել է ճապոնացի կոմպոզիտոր Յոկո Կանոյի հետ Մակրոս Պյուս անիմեի սաունդթրեքի համար։

1936 թվականի դեկտեմբերին Պաղեստինի նվագախմբի համերգները ղեկավարել է Արտուրո Տոսկանինին՝ կատարելով Ռիչարդ Վագների երաժշտությունը[4]։ Սակայն 1938 թվականի նոյեմբերին Բյուրեղապակյա գիշերվա ջարդերից հետո նվագախումբը դե ֆակտո արգելք է դրել Վագների աշխատանքի վրա կոմպոզիտորի հակասեմականության և Նացիստական Գերմանիայի հետ նրա երաժշտության կապի համար[5]։

2007 թվականին Լահավ Շանին առաջին անգամ նվագախմբի կազմում հանդես է եկել որպես հյուր-մենակատար։ 2013 թվականի հոկտեմբերից նա նվագախմբի հետ հանդես է եկել որպես հյուր-դիրիժոր։ 2018 թվականի հունվարին նվագախումբը հայտարարել է, որ Շանին նշանակվել է հաջորդ երաժշտական տնօրեն 2020-2021 թվականների շրջանի համար։ 2019-2020 թվականներին նա կստանա Երաժշտական տնօրենի կոչում[6][7]։

Երաժշտական խորհրդատուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նվագախմբի ղեկավարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Զուբին Մեթա (1977-2019)
  • Լահավ Շանի (2020-)

Բոյկոտի հակասություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի սեպտեմբերի 1-ին Լոնդոնում The Proms փառատոնի ընթացքում պաղեստինցի ցուցարարներն ընդհատել են նվագախմբի ելույթը։ Ռադիոհեռարձակումն ընդհատվել է, սակայն համերգը մի քանի օր անց կրկին հեռարձակվել է[8]։ Նվագախմբի գլխավոր քարտուղար Ավի Շոշանին Լոնդոնի «Թայմս» թերթին տված հարցազրույցի ժամանակ հայտնել է, որ նվագախումբը այլևս հանդես չի գա Մեծ Բրիտանիայում[9]։ Տեղի ունեցածի համար ոչ ոք չդատապարտվեց, մասամբ այն պատճառով, որ Ալբերտ թագավորական սրահի ղեկավարությունը, որտեղ տեղի էր ունեցել համերգը, հրաժարվել էր համագործակցել Իսրայելին աջակցող իրավաբանների խմբի հետ[10]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Israel Prize recipients in 1958 (in Hebrew)»։ Israel Prize Official Site։ Արխիվացված է օրիգինալից հունվարի 17, 2010-ին 
  2. Davidson Justin (2007-01-28)։ «His Life's Work: Zubin Mehta and the Israel Philharmonic»։ Newsday։ Վերցված է 2009-08-30 
  3. «Zubin Mehta announces retirement from Israel Philharmonic»։ Jerusalem Post։ 2016-12-26։ Վերցված է 2017-11-07 
  4. Hilferty Robert (2007-01-29)։ «Facing the Wagner Question»։ New York Sun։ Արխիվացված է օրիգինալից 2008-04-08-ին։ Վերցված է 2009-08-30 
  5. Walsh Michael (1992-01-13)։ «The Case of Wagner - Again»։ Time։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-01-21-ին։ Վերցված է 2009-08-30 
  6. «Lahav Shani Named Music Director of the IPO» (Press release)։ Israel Philharmonic Orchestra։ հունվարի 17, 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020-11-29-ին։ Վերցված է 2018-01-17 
  7. Michael Cooper (2018-01-17)։ «After 50 Years, Israel Philharmonic Names a New Conductor»։ New York Times։ Վերցված է 2018-01-17 
  8. Marcus Dysch (2011-09-02)։ «Anti-Israel protesters disrupt BBC Proms»։ The Jewish Chronicle (United Kingdom)։ Վերցված է 2012-01-01 
  9. Neil Fisher (2012-01-03)։ «We represent the country the minute we go on stage»։ The Times (United Kingdom) 
  10. Simon Rocker (2012-02-23)։ «No prosecution in Israel Proms disruption»։ The Jewish Chronicle (United Kingdom)։ Վերցված է 2012-03-03 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]