Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Այծամորուք (լատին․ ՝ Galega ), բակլազգիների (թիթեռնածաղկավորներ ) ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի ցեղ։ Հայտնի է 3 (այլ տվյալներով՝ 6-8), ՀՀ-ում՝ 2 տեսակ՝ այծամորուք դեղատու (G. officinalis ) և այծամորուք արևելյան (G. orientaiis )։
Ցողունը ճյուղավորվող է, բարձրությունը՝ մինչև 150 սմ։ Տերևները խոշոր են, բարդ փետրաձև։ Ծաղկաբույլը ողկուզանման է, ծաղիկները՝ կապույտ կամ սպիտակ։ Պտուղը նեղ գլանաձև բազմասերմ ունդ է։ Դեղատու այծամորուքը պարունակում է ալկալոիդ (գալեգին ), վիտամին C , ինսուլինանման նյութ և այլն։ Ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են շաքարախտի , բրոնխային հեղձուկի դեպքերում։
ՀՀ-ում հանդիպում է 2 տեսակ՝ այծամորուք դեղատու (G. officinalis ) և այծամորուք արևելյան (G. orientaiis )։ Աճում է Լոռու , Գեղարքունիքի , Տավուշի մարզերի ենթալպյան բարձրախոտերում և մարգագետիններում, գետափերին, անտառի բացատներում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից , որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։